DOI article:
Samek, Jan: Znane i nieznane dzieła złotnika Jana Szilassyego z Lewoczy w Polske
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20408#0117
27. Plakietka z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy
z monstrancji z r. 1766, kościół parafialny w Nowej Bia-
łej (fot. T. Przypkowski)
ukształtowanie przykrywy naczynia. Jako dalsze
cechy puszki z Nowego Sącza wypada wymienić
bogatą i bardzo światłocieniowo potraktowaną
dekorację, przy umiarkowanej plastyczności. Do-
dawszy do wymienionych wartości walory kolo-
rystyczne — zróżnicowane błyskami i głębokimi
cieniami złota, które rozjaśniają barwne plamy
plakietek i delikatna kameryzacja — uzyskamy
pełny obraz nowosądeckiej puszki. Że wyszła ona
z pracowni Jana Szilassyego w Lewoczy, nie trze-
ba specjalnie argumentować. Przemawia za tym,
poza formą i ornamentyką, zastosowanie figural-
nych emalii.
Ostatnim dziełem, które trzeba uznać za pra-
cę mistrza Jana, jest pacyfikał w kościele w Lip-
nicy Wielkiej (ryc. 16), opublikowany przed ostat-
nią wojną w Inwentarzu powiatu nowotarskie-
go 19. Warto poświęcić nieco uwagi temu skrom-
nemu w formie, lecz interesującemu zabytkowi.
Nieduży relikwiarz (wysokości 335 mm) wykona-
no ze złoconego srebra, posługując się technikami
trybowania z użyciem odlewanych i wycinanych
w blasze elementów oraz wielobarwnej emalii ma-
larskiej. Opatrzona brzegiem stopa podzielona
jest, jak zwykle, wypukłymi, zwężającymi się ku
górze pasami z dekoracją ograniczoną do po-
przecznych liści, wyznaczających modelunek.
W czterech szerokich polach występują tu dobrze
znane motywy: muszle, krzyżujące się taśmy,
kampanulle i drobne kwiatki na groszkowanym
28. Plakietka z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy z monstrancji z czasu przed r. 1767,
kościół parafialny w Kobylance (fot. M. Kornecki)
“Szydłowski, o. c., s. 92, fig. 102 na s. 93.
109
z monstrancji z r. 1766, kościół parafialny w Nowej Bia-
łej (fot. T. Przypkowski)
ukształtowanie przykrywy naczynia. Jako dalsze
cechy puszki z Nowego Sącza wypada wymienić
bogatą i bardzo światłocieniowo potraktowaną
dekorację, przy umiarkowanej plastyczności. Do-
dawszy do wymienionych wartości walory kolo-
rystyczne — zróżnicowane błyskami i głębokimi
cieniami złota, które rozjaśniają barwne plamy
plakietek i delikatna kameryzacja — uzyskamy
pełny obraz nowosądeckiej puszki. Że wyszła ona
z pracowni Jana Szilassyego w Lewoczy, nie trze-
ba specjalnie argumentować. Przemawia za tym,
poza formą i ornamentyką, zastosowanie figural-
nych emalii.
Ostatnim dziełem, które trzeba uznać za pra-
cę mistrza Jana, jest pacyfikał w kościele w Lip-
nicy Wielkiej (ryc. 16), opublikowany przed ostat-
nią wojną w Inwentarzu powiatu nowotarskie-
go 19. Warto poświęcić nieco uwagi temu skrom-
nemu w formie, lecz interesującemu zabytkowi.
Nieduży relikwiarz (wysokości 335 mm) wykona-
no ze złoconego srebra, posługując się technikami
trybowania z użyciem odlewanych i wycinanych
w blasze elementów oraz wielobarwnej emalii ma-
larskiej. Opatrzona brzegiem stopa podzielona
jest, jak zwykle, wypukłymi, zwężającymi się ku
górze pasami z dekoracją ograniczoną do po-
przecznych liści, wyznaczających modelunek.
W czterech szerokich polach występują tu dobrze
znane motywy: muszle, krzyżujące się taśmy,
kampanulle i drobne kwiatki na groszkowanym
28. Plakietka z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy z monstrancji z czasu przed r. 1767,
kościół parafialny w Kobylance (fot. M. Kornecki)
“Szydłowski, o. c., s. 92, fig. 102 na s. 93.
109