DOI Artikel:
Gębarowicz, Mieczysław: Wawrzyniec-Laurenty Krzczonowicz, nieznany sztycharz drugiej połowy XVII wieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20404#0117
.czy fi rćzJfiymJ&ćrwęntj L aJh ex is tnterz & n.i (jt^n^ zuw^^tmtjtzymhe mody i
Kra Czysz JiĆJtni4elny K^t-k, /prc/ha Tyizyfantts ■ P&3ly JOló/fy. mtlcz*i rf&uy
1 tfhrr frAł dn/lufisei, Zn^yifhi uflJy ' *VW zny^z^fy ckuh,i»y
*' " 4- ' * . . j x^:. ■ s., t .
r H'?'l-tttihi Prtt- mi L*>-\- rvczA V P.ttrz ttftnjkn-n Plstntht ntk H <t
0s,i'hi koma oętńtm łchiw-^ .... %*4y'yj**nemi &^awf.u tn «
Ptfltr&i* ter*- izdfkJtftĄ
"uh „,,,:,.
24. Leon Tarasewicz, konkluzja względnie frontispis panegiryku F. Orlika,
Cerkiew triumphalna Mądrości Bożskiej
Otóż w części starszej, ilustrującej tekst jedna z rycin
przedstawia Kucie miecza pod opieką Marsa i Bellony,
■l unoszącym się w górze Jowiszem, który w jednej rę-
ce trzyma dwugłowego orła, drugą zaś zlewa wodę na
przygotowany oręż. Tymczasem, na rycinie portreto-
wej L. Tarasewicza, miecz bohatera jest wyorywany
przez Saturna. Niemniej rycina przedstawiająca Wjazd
Piotra Wielkiego do Kizikermen, która z uwagi na
swoją treść powinna była zająć w druku czołowe miej-
sce, znalazła się na jednej z ostatnich stron i doczeka-
ła się retuszu w postaci legendy rosyjskiej, której in-
ne sztychy nie posiadają, a prawdopodobnie także
wielkiego sztandaru z dwugłowym orłem i takiegoż
symbolu na berle w ręku cara. Ponadto skłoniła ona
poetę do uzupełnienia tekstu aluzją do herbu nowego
adresata panegiryku i występujących w nim lwów:
mieści się ona w umieszczonym pod tą ryciną ustępie
o trudnościach terenowych odnośnej wyprawy wojen-
nej, która pozwoliła pokonać „siła niezmierzona Lwów
Szeremietiewów".
111
Kra Czysz JiĆJtni4elny K^t-k, /prc/ha Tyizyfantts ■ P&3ly JOló/fy. mtlcz*i rf&uy
1 tfhrr frAł dn/lufisei, Zn^yifhi uflJy ' *VW zny^z^fy ckuh,i»y
*' " 4- ' * . . j x^:. ■ s., t .
r H'?'l-tttihi Prtt- mi L*>-\- rvczA V P.ttrz ttftnjkn-n Plstntht ntk H <t
0s,i'hi koma oętńtm łchiw-^ .... %*4y'yj**nemi &^awf.u tn «
Ptfltr&i* ter*- izdfkJtftĄ
"uh „,,,:,.
24. Leon Tarasewicz, konkluzja względnie frontispis panegiryku F. Orlika,
Cerkiew triumphalna Mądrości Bożskiej
Otóż w części starszej, ilustrującej tekst jedna z rycin
przedstawia Kucie miecza pod opieką Marsa i Bellony,
■l unoszącym się w górze Jowiszem, który w jednej rę-
ce trzyma dwugłowego orła, drugą zaś zlewa wodę na
przygotowany oręż. Tymczasem, na rycinie portreto-
wej L. Tarasewicza, miecz bohatera jest wyorywany
przez Saturna. Niemniej rycina przedstawiająca Wjazd
Piotra Wielkiego do Kizikermen, która z uwagi na
swoją treść powinna była zająć w druku czołowe miej-
sce, znalazła się na jednej z ostatnich stron i doczeka-
ła się retuszu w postaci legendy rosyjskiej, której in-
ne sztychy nie posiadają, a prawdopodobnie także
wielkiego sztandaru z dwugłowym orłem i takiegoż
symbolu na berle w ręku cara. Ponadto skłoniła ona
poetę do uzupełnienia tekstu aluzją do herbu nowego
adresata panegiryku i występujących w nim lwów:
mieści się ona w umieszczonym pod tą ryciną ustępie
o trudnościach terenowych odnośnej wyprawy wojen-
nej, która pozwoliła pokonać „siła niezmierzona Lwów
Szeremietiewów".
111