DOI Artikel:
Chrzanowski, Tadeusz; Kornecki, Marian: Brodnica, nieznany ośrodek złotniczy
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20404#0143
6. Jan Krzysztof Krell (Krellfrang) (?), kielich z około
połowy w. XVII, Rypin, kościół parafialny) fot. M. Kor-
necki)
ZŁOTNICY BRODNICCY I ICH DZIEŁA
Jan Krzysztof Krell (Krellfrang)
Był to niewątpliwie najzdolniejszy i najbar-
dziej aktywny złotnik cechu brodnickiego. "We-
dług Plehna 17 z pochodzenia był Ślązakiem, jed-
nakże nie udało się nam ustalić bliższych danych
rodzinnych, a opublikowane przez Hintzego18
wykazy złotników śląskich podobnie brzmiącego
nazwiska nie wymieniają. Nie ma jednak powo-
du wątpić w śląskie pochodzenie artysty, bo-
wiem wiadomo, jak znaczne były migracje z tej
dzielnicy do Prus Królewskich, szczególnie od-
17 Plehn, o.c, s. 186.
18 E. H i n t z e, Die Breslauer Goldschmiede, Breslau
1906; tenże, Schlesische Goldschmiede (Schle-
siens Yorzeit in Bild und Schrift, VI—VII, 1912—1916).
7. Andrzej Damosin (?), kielich z około połowy w. XVII,
Brzozie, kościół parafialny (fot. T. Chrzanowski)
kąd wojna trzydziestoletnia podcięła ekonomicz-
ny byt artystów na ziemiach cesarskich, zresztą
i wcześniej przybywali na Pomorze Ślązacy, by
wspomnieć choćby Hermana Hana19. Za śląs-
skim pochodzeniem Krella przemawiać może ró-
wnież forma jego wyrobów, wyraźnie różna od
tych, które wykonywano w tym czasie w Toru-
niu.
Krell — według Plehna „swego rodzaju dy-
plomata w małym stylu" 20 — był nie tylko spi-
ritus movens utworzenia nowego cechu, ale wy-
jeżdżał parokrotnie do Warszawy i innych miast,
by pertraktować z tamtejszymi radami miejski-
mi. Ta jego działalność, jak sugeruje Plehn, mia-
19 J. S. Pasierb, Malarz gdański Herman Har?,
Warszawa 1974.
20 Plehn, o.c, s. 186.
137
połowy w. XVII, Rypin, kościół parafialny) fot. M. Kor-
necki)
ZŁOTNICY BRODNICCY I ICH DZIEŁA
Jan Krzysztof Krell (Krellfrang)
Był to niewątpliwie najzdolniejszy i najbar-
dziej aktywny złotnik cechu brodnickiego. "We-
dług Plehna 17 z pochodzenia był Ślązakiem, jed-
nakże nie udało się nam ustalić bliższych danych
rodzinnych, a opublikowane przez Hintzego18
wykazy złotników śląskich podobnie brzmiącego
nazwiska nie wymieniają. Nie ma jednak powo-
du wątpić w śląskie pochodzenie artysty, bo-
wiem wiadomo, jak znaczne były migracje z tej
dzielnicy do Prus Królewskich, szczególnie od-
17 Plehn, o.c, s. 186.
18 E. H i n t z e, Die Breslauer Goldschmiede, Breslau
1906; tenże, Schlesische Goldschmiede (Schle-
siens Yorzeit in Bild und Schrift, VI—VII, 1912—1916).
7. Andrzej Damosin (?), kielich z około połowy w. XVII,
Brzozie, kościół parafialny (fot. T. Chrzanowski)
kąd wojna trzydziestoletnia podcięła ekonomicz-
ny byt artystów na ziemiach cesarskich, zresztą
i wcześniej przybywali na Pomorze Ślązacy, by
wspomnieć choćby Hermana Hana19. Za śląs-
skim pochodzeniem Krella przemawiać może ró-
wnież forma jego wyrobów, wyraźnie różna od
tych, które wykonywano w tym czasie w Toru-
niu.
Krell — według Plehna „swego rodzaju dy-
plomata w małym stylu" 20 — był nie tylko spi-
ritus movens utworzenia nowego cechu, ale wy-
jeżdżał parokrotnie do Warszawy i innych miast,
by pertraktować z tamtejszymi radami miejski-
mi. Ta jego działalność, jak sugeruje Plehn, mia-
19 J. S. Pasierb, Malarz gdański Herman Har?,
Warszawa 1974.
20 Plehn, o.c, s. 186.
137