Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Chronik, 141.

415

concambio meliorata, seu | certe precio sint adtracta. Que. singula relatu et memoria bi. 27', 2.

digna, hoc ordine sunt completa. Tempore igitur imperatoris Ludowici, cognomento

pii, quidam Einhardus nobilitatis et dignitatis honore clarus, et uxor eius Imma,

Karli magni filia, predictäm cellam sancto Nazario in Lauresham pari deuotione tra-

diderunt, eadem übertäte et integritate, qua et ipsi eam a prefato imperatore in pro- lo

prietatem susceperunt. Quam traditionem si quis plenius nosse desiderat, testamentum

ipsorum apud nos seruatum relegat. Idem uero Einhardus cum predictäm cellam ad

dies uite sue retineret, cetum deo famulantium illic congregare uoluit, sed ideo effec-

tum consequi non potuit, quia sanctis quos de Roma adduxerat, uidelicet Marcellino

et Petro, liberiorem locum deus alibi predestinauerat. Sic itaque cella prenominata

usque ad hec nouissima tempora permansit quodammodo deserta et desolata. Ast

ubi tempus miserendi uenit, ut iniquitas deleretur, et iustitia sempiterna adduceretur, vgi. Psalm 50..3.

gratuita domini pietas, cuius uniuers§ ui^ misericordia et ueritas, quosdam fratres diuinitus vgl.Psalm 24,10.

inspiratos, illuc direxit spontaneos, ad restaurandum diu neglecta, scilicet, per CC0SLI1I

annos. Quibus etiam ad hec peragenda, benignus fautor aderat gloriosius operando 20

in minimis, qui in omnibus iudiciis et operibus suis legitur et tenetur mirabilis.

Piissimus namque pater et pastor noster domnus Odalricus, sacre religionis amator immo

propagator precipuus, auditis eorum uotis libentissime assensit, et eis ad supplemen-

tum, Maräbacli,1), Bülaha, Rossebüclt2), cum omnia) iure concessit. Post cuius obitum,

cum successisset domnus Adalbertus, gemine caritatis dulcedine refertus, desiderans 25

nouellam plantationem radicando conualescere, antea concessis hec censuit quasi irrigando Psnlm u:]- n-

adicere, scilicet salicam terram cum pratis et horto, et familiQ seruitio. Cui domnus

Winitherus in regimine subrogatus, et ipse in augendo Christi seruitio deuotus, con-

cessa adauxit, et hec addiditb), scilicet xim iurnales in Winenheim cum omni iure,

et Ameslabrunno, et decimas in Cuntichä, Cella, Steinbeche, et seruientium qui sunt 3u

in Stocheim, et hübam unam in Steinbach, et integram et dimidiam in Bisistat, et

partem saltus in palude iuxta Basinsheim. Preterea Heinricus quartus rex, dedit

uineam unam ad Eichkols, in Ingüenheim. Et Bezecha de Obbenheim, dedit uineam

unam, et curtile 1 in Basinsheim. Et Diemarus de Niderenbnrc hübam dimidiam in

PJmngestat. Quorum ego ultimus, immo omnium minimus, qui Dei gratia id quod sum, v< 1. cor. ib, 10.

hec concessis uel datis decreui super adicere, et stabilire in augmentum illorum,

scilicet, EricJ/esbucJ/^), Alingisbach, et hübam unam in Steinbach, et duas in Ertbach,

et molendinum 1 et hübas v in Stocheim, et partem de nouo saltu in Biuron% iuxta

Winenheim, et decimam ipsius saltus cum omni iure, et0) niior iurnales, et curtile 1

in Winenheim, et reditus et Constitutionen! xn hübarum in Rehbach, Steinbach, Stoc- 40

heim, et pro dimidia hüba, quam Herebertus de Lauresham cum ux;ore sua et filio bi. 28.

in Strasheim dederat, concambiui eis xim iurnales in Bisitat. Bertholdus quoque

a) verbessert aus omne. b) ad addidit.

c) et ... et Hs., dazwischpn Rasur von 2 cm, in der Pertz nach Anwendung chemischer Rea-
genzien unam hubam las.

1) = Marhtbac 1113, Mariebach 1232, oberhalb Fürstenau oder beim Einfluß der Mossau in
die Mümling, oder zwischen Ebersberg — Bullau, Kr. Erbach, nach D. Schneider, Hans Erbach,
tlrk. 510. Wagner, Wüstungen in Starkenburg 135.

2) Bei Roßbach nw. Erbach; vgl. Steinbach, -buch; Erbach, -buch.

3) Identisch mit Eringesbuc 1113 (bei Schneider 510) bei Ernsbach, das anscheinend auch
selbst Iringesbuch hieß, Wagner, a. a. O. 125.

4) Unbekannt, vielleicht am Abhang des Wachenbergs, der später teilweise dem Kloster
Michelstadt gehörte, vgl. K 143 a Anm. 3. Mannheimer Gesch.-Bll. 1915, 81.
 
Annotationen