DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.13850#0023
INLEIDIXG.
3
leven vertoonen en zoo vaak mogelijk den doode zelf weer-
geven, opdat de ziel ook in die afbeelding zal kunnen rus-
ten. Geen wonder dus ook dat zich in de portretkunst, vooral
in de sculptuur, een groote mate van realisme gaat ontwik-
kelen. Sprekende beeldhouwwerken zijn er uit dien tijd over-
gebleven: liet portret van den welgedanen aanzienlijke, van
llamke, of dat van den mageren hurkenden schrijver, die
twee zoo bekende figuren, zijn slechts voorbeelden van een
zeer uitgebreide kring van kunstwerken uit deze periode. Was
men op dien weg voortgegaan, wellicht zou er later geen
Griekenland noodig geweest zijn om de kunst vrij te maken.
Doch na de groote tijden van dat eerste rijk van Memphis
komen er kwader dagen. Het rijk verbrokkelt, overal heerscht
groote verwarring, tot + 2200 v. Chr. een nieuw, machtig
vorstenhuis, dat van Thebe, het geheele rijk weder tot aan-
zien en macht weet te brengen. Betrekkelijk groot is ook
nog de bloei der kunst onder deze nieuwe heerschers ge-
weest; rotsgraven vertoonen ons nog menig hoogstaand
kunst])roduct uit dit zoogenaamde Middenrijk. Ook zij echter
gaat achteruit en als na eenige eeuwen ook de macht van
deze vorsten afneemt en usurpators zich van den troon
meester maken, vermindert natuurlijk ook de kracht der
kunst. De middelen tot het bouwen dier enorme monumen-
ten ontbreken en het wordt er natuurlijk niet beter op als
vreemde heerschers, de zoogenaamde Hyksos, zich van Egypte
meester maken. Bovendien verzwakt ook het oude dooden-
geloof, en krachtiger wordt het geloof aan Osiris, den dooden-
rechter in het Westen. Zoo vervalt dus ook de aansporing
tot realisme in de kunst en daar een ideale kunstopvatting,
gelijk later de Grieken ons te aanschouwen goven, Egypte
3
leven vertoonen en zoo vaak mogelijk den doode zelf weer-
geven, opdat de ziel ook in die afbeelding zal kunnen rus-
ten. Geen wonder dus ook dat zich in de portretkunst, vooral
in de sculptuur, een groote mate van realisme gaat ontwik-
kelen. Sprekende beeldhouwwerken zijn er uit dien tijd over-
gebleven: liet portret van den welgedanen aanzienlijke, van
llamke, of dat van den mageren hurkenden schrijver, die
twee zoo bekende figuren, zijn slechts voorbeelden van een
zeer uitgebreide kring van kunstwerken uit deze periode. Was
men op dien weg voortgegaan, wellicht zou er later geen
Griekenland noodig geweest zijn om de kunst vrij te maken.
Doch na de groote tijden van dat eerste rijk van Memphis
komen er kwader dagen. Het rijk verbrokkelt, overal heerscht
groote verwarring, tot + 2200 v. Chr. een nieuw, machtig
vorstenhuis, dat van Thebe, het geheele rijk weder tot aan-
zien en macht weet te brengen. Betrekkelijk groot is ook
nog de bloei der kunst onder deze nieuwe heerschers ge-
weest; rotsgraven vertoonen ons nog menig hoogstaand
kunst])roduct uit dit zoogenaamde Middenrijk. Ook zij echter
gaat achteruit en als na eenige eeuwen ook de macht van
deze vorsten afneemt en usurpators zich van den troon
meester maken, vermindert natuurlijk ook de kracht der
kunst. De middelen tot het bouwen dier enorme monumen-
ten ontbreken en het wordt er natuurlijk niet beter op als
vreemde heerschers, de zoogenaamde Hyksos, zich van Egypte
meester maken. Bovendien verzwakt ook het oude dooden-
geloof, en krachtiger wordt het geloof aan Osiris, den dooden-
rechter in het Westen. Zoo vervalt dus ook de aansporing
tot realisme in de kunst en daar een ideale kunstopvatting,
gelijk later de Grieken ons te aanschouwen goven, Egypte