Boeckelmann, Johann Friedrich; Icking, Johann Engelhard [Bearb.]; Walter, Johann Christian [Bearb.]: Disputatio Juridica Inauguralis De Fidejussione (Heidelbergae: Typis Joh. Christiani Walteri, Acad. Typogr., 1667) [VD17 16:749292K]

PARS NONA.
A&ione, quae competit Fidejussori
Adverlus Principalem.
RE&e hic agendum venit de adione competente Fidcj'u£
sori, nam cessantibus omnibus didis remediis fidejylsor
solvere tenetur ; Compulsos igitur ad solurionem unicum
libi habet remedium , adionem scil. mandati vel pro re na-
ta aliam, de qua nunc dicendum. Primo qualis illa sit. Se-
cundo cui. Tertio contra quem detur. Quarto ad
quid competat. Quinto quando cedet , & quantum ad
primum , soiendum in contractu fidejussionis versari duo
negotia , unum inter fidejulTorem & creditorem , alterum
inter fidejulTorem & debitorem. Ex primo negotio oritur
tidio fidejussbria ex stipulatu,de qua supra in specie dictum,
de secundo negotio hic agendum , ex quo pro diversitate
didi negotii diversa oritur adio, Notandum igitur, quod
fidejussbr fidem suam interponat pro debitore, vel eo man-
dante , quod fit exprefse , eo expresse Jubente , vel tacite
eo scil. seiente alterum pro se suam interponere fidem,& non
contradicentejvel fidejubear pro absenteaut ignorante debi-
tore, ex priori negotio scil. mandato , datur ordinaria adio
mandati, & quidem contraria , nam direda datur mandan-
ti non mandatario , qualis hic fideiussor. Ex posteriori ne-
gotio oritur adio negotiorum gcstorum , ex quasi contra-
x du