DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.21947#0107
IN ATHLETICAM INSCRIPTIONEM
86
scilicet, quam ante innui 5 Graecorum ex Homeri carminibus ar-
gumenta , quae in rem suam derivarent, captantium consuetudine.
Ac sane .si quis in ludicri ritum auferendi fcutum ex Argis,
mentem attente conjecerit, ac rursus aestimet ejusdem ludicri du-
plicem nomenclationem \ facile esfc ut in eo certamine adumbratam
suisse conjiciat armorum Glauci -cum Diomedis armis permutatio-
nem . Argis ergo in arduo ac difficili acceiTu loco affigebatur scu-
tum ; pro quo revellendo indicebatur certamen, quod ex loco ubi
primam inilitutum, αστΐ'ΐζ εξ A’ργου$ dicebatur. Athletae gravi ar-
matura onusti ( eaque de :causa dibti οπλιτα.i, & οσΐλιτο^ρομοι, in
armis currentes ) eo contendere jubebantur , ubi scutum affixum
erat. Ei igitur, qui currendo ceteros praevertiiset, scutumque re-
fixi sset , revulsum scutum praemio cedebat . Notum id ex Hy-
gino, Suida, Scholiaile Theocriti. Atqui victoris dextera jam scu-
to suo armata erat ; cursus enim in armis inibatur: itaque ne du-
plici sc-uto frustra humeri impedirentur ; opinor , vibtorem scutum
suum ibi, unde alterum majoris utique pretii refixerat , deposuisse.
Tale quid hujusmodi vivis expressiile coloribus mihi videtur Par-
irhasius, de quo Plinius lib. XXXV. cap. io. Sunt & duae pictu-
rae ejus nobilijfimae . Hoplitites ( fort. Hoplites f alter in certamine
ita decurrens , ut Judare videatur ; alter arma deponens , ut anhelare
sentiatur . Exploratum haud quidem eit, quemnam Hoplitem cu-
jusve gymnaiii «depinxerit Parrhasius ; pluribus enim in itadiis
hoplitae committebantur, teste Pausania Eliae. II. 10. At quoniam
id genus cursus totam Argivi spebtaculi seriem absolvebat, difficile
eit mon eredere ., cursorem Argivi agonis , in quo soli Hoplitae
certabant, expressum in ea pibtura, fuisse. In qua tabula contem-
plare , 'fodes , hoplitem unum ita currentem , ut sudore madeat 5
& hoplitem alterum, reciprocantem animam, atque arma deponen-
tem. Deponit autem arma, quia emenso ante alios curriculo, jam
facultas ei dabatur , uti spiritum contentione cursus interceptum
relaxaret , St nova arma merito suo parta, refigeret, indueretque.
Profe6ta qui certaminis hujusmodi genium propius intueatur,
ei facile haec a£tio nihil aliud ferme fuisse videbitur , niii quae-
dam permutatio armorum , qua vibtor pretiosiore scuto praerepto,
deterius humi abjecisfet^ hoc eit ut apposite ipsius Homeri verbis
utar — Χρυσία χαλχ,ίίωιι, gjt&ro/qSoi hncL@>o[w. Ac sane ta.it" mi-
hi inter certamen Argivum, episodiumque Homericum inter canore
coti-
86
scilicet, quam ante innui 5 Graecorum ex Homeri carminibus ar-
gumenta , quae in rem suam derivarent, captantium consuetudine.
Ac sane .si quis in ludicri ritum auferendi fcutum ex Argis,
mentem attente conjecerit, ac rursus aestimet ejusdem ludicri du-
plicem nomenclationem \ facile esfc ut in eo certamine adumbratam
suisse conjiciat armorum Glauci -cum Diomedis armis permutatio-
nem . Argis ergo in arduo ac difficili acceiTu loco affigebatur scu-
tum ; pro quo revellendo indicebatur certamen, quod ex loco ubi
primam inilitutum, αστΐ'ΐζ εξ A’ργου$ dicebatur. Athletae gravi ar-
matura onusti ( eaque de :causa dibti οπλιτα.i, & οσΐλιτο^ρομοι, in
armis currentes ) eo contendere jubebantur , ubi scutum affixum
erat. Ei igitur, qui currendo ceteros praevertiiset, scutumque re-
fixi sset , revulsum scutum praemio cedebat . Notum id ex Hy-
gino, Suida, Scholiaile Theocriti. Atqui victoris dextera jam scu-
to suo armata erat ; cursus enim in armis inibatur: itaque ne du-
plici sc-uto frustra humeri impedirentur ; opinor , vibtorem scutum
suum ibi, unde alterum majoris utique pretii refixerat , deposuisse.
Tale quid hujusmodi vivis expressiile coloribus mihi videtur Par-
irhasius, de quo Plinius lib. XXXV. cap. io. Sunt & duae pictu-
rae ejus nobilijfimae . Hoplitites ( fort. Hoplites f alter in certamine
ita decurrens , ut Judare videatur ; alter arma deponens , ut anhelare
sentiatur . Exploratum haud quidem eit, quemnam Hoplitem cu-
jusve gymnaiii «depinxerit Parrhasius ; pluribus enim in itadiis
hoplitae committebantur, teste Pausania Eliae. II. 10. At quoniam
id genus cursus totam Argivi spebtaculi seriem absolvebat, difficile
eit mon eredere ., cursorem Argivi agonis , in quo soli Hoplitae
certabant, expressum in ea pibtura, fuisse. In qua tabula contem-
plare , 'fodes , hoplitem unum ita currentem , ut sudore madeat 5
& hoplitem alterum, reciprocantem animam, atque arma deponen-
tem. Deponit autem arma, quia emenso ante alios curriculo, jam
facultas ei dabatur , uti spiritum contentione cursus interceptum
relaxaret , St nova arma merito suo parta, refigeret, indueretque.
Profe6ta qui certaminis hujusmodi genium propius intueatur,
ei facile haec a£tio nihil aliud ferme fuisse videbitur , niii quae-
dam permutatio armorum , qua vibtor pretiosiore scuto praerepto,
deterius humi abjecisfet^ hoc eit ut apposite ipsius Homeri verbis
utar — Χρυσία χαλχ,ίίωιι, gjt&ro/qSoi hncL@>o[w. Ac sane ta.it" mi-
hi inter certamen Argivum, episodiumque Homericum inter canore
coti-