DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.21947#0196
DE PALAESTRA NEAP. PARS II.
175*
men adjudicantis? Ecquod autem ludicri genus fuerit ατο,3ατ^, Ety-
mologici M. auefor in ima ora (ii) docebit. IV. Illud quoque sedu-
lo notatum velim , Graecas inscriptiones aevo praeiertim Augusleo
Neapoli scalptas, non eiie explorato argumento, vulgus Neapolitanum
Graecam linguam usurpaise . Nam haec solet eise nostri Cl. Scripto-
ris Th. Cal. argumentandi licentia , qui ob quatuor vel quinque ti-
tulos Graecos recens Neapoli dete&os , persuadere sed irrito conatu
satagit , Graecam linguam eo tempore fuisfe Neapoli vernaculam .
Quae opinio si ie usquam probaret* dicendum pariter foret , Roma-
nam plebem Graece locutam, quandoquidem in ea urbe principe sa-
ne quam plurimi lapides Graeca lingua exarati fuerint : sunt enim
Graeca haec epigrammata maximam partem tribuenda peregrinis, qui
vel artem suam , vel negotiationem profeiTuri in Italia consistebant.
V. Postremo quid sibi vult illud decurtatum ΚΡΙΣ. quod ne incerto
luderemur, integris litteris scalpitur in ultimo versu ΚΡΙΣΕΟΣ, pro
κ^'χεως? Muratorius in App. N.Thes. pag. 2019. certamen interpretatur,
nihil ultra sollicitus. Atqui res erat, quae paullo diligentius enuclearetur.
Athletae in stadium Olympicum prodituri, per plures ambages an-
tea probandi fuerant ab Hellanodicis * quaeslioque superbissima insti-
tuebatur , vixisfent ne probe, atque ut ingenuum decebat, an secus .
H inc certaturum praeco circumferebat, populumque, an quis adversus
eum
(11) Α’ποβατιχω! ( in hac voce in currum, atque inde alternatim de-
Etymologus, sed corrige A’ποβατιχ'α, siliebat in terram . Pergit Etymolo-
Ut mox dicam) * άγώνοί ονομα , ίν ώ gus : Kcd nv το αγώνισμα πίζού άμα
οι ίμπ&ροι του ίλίαύναν 'άρματα άμα ν.α1 ιππίαν ’ Eratque certamen pedessre
ΰίόντων σαν "ίππων , απίβαχνον Sia τοΰ & equejlre . De equeflri nulli dubium;
τροχού ίπ) τον S'φρον , καί πάλιν χατέ- at pedeflre quoque erat, quia ubi il-
βαχνον απτϋάτωί' Apobaticus . Certa- le descendiiset , jam equi fugientes
minis nomen in quo qui ufu agendo- alio extulerant currum , quem cur-
rum curruum valent, currentibus simul rum ut is aisequeretur , citatiilimis
equis, afcendunt per rotam in currum, pedibus opus erat. Demum Etymo-
& rurfus defcendunt innoxie . Idem logus : Υ^αλπταχ <Γε άποβατικώs r,v!o-
prope & fortasfe periculosius Apoba-
tarum certamen , ac Equitum de sulto-
rum . Et defultor quidem inter cur-
rendum ex equo in alium equum
transiliebat, ut ab Homero describi-
χοί , o di τούτο δ'νλονάτι το αγώνισμα
iTiTiiS&os * Sic legitur in editione qua
usus sum ; fed lege : Α'ποβατηιο!,
ηνίοχο; o di τούτο &c. Apobaticus
autem vocatur auriga is , qui huic
tur Iliad. XV. vers. 685. & in tabu- fcilicet certamini efl idoneus . Is in
la Herculanenii Tom. III. Pi£Iur. nostro marmore Αποβάτ»; dicitur ; sed
pag. 231. vivis coloribus adumbratur; quis ignorat non raro primitiva cum
it Apobata pernicitate incredibili , ne derivatis alternare?
currente rota obtereretur, ascendebat
175*
men adjudicantis? Ecquod autem ludicri genus fuerit ατο,3ατ^, Ety-
mologici M. auefor in ima ora (ii) docebit. IV. Illud quoque sedu-
lo notatum velim , Graecas inscriptiones aevo praeiertim Augusleo
Neapoli scalptas, non eiie explorato argumento, vulgus Neapolitanum
Graecam linguam usurpaise . Nam haec solet eise nostri Cl. Scripto-
ris Th. Cal. argumentandi licentia , qui ob quatuor vel quinque ti-
tulos Graecos recens Neapoli dete&os , persuadere sed irrito conatu
satagit , Graecam linguam eo tempore fuisfe Neapoli vernaculam .
Quae opinio si ie usquam probaret* dicendum pariter foret , Roma-
nam plebem Graece locutam, quandoquidem in ea urbe principe sa-
ne quam plurimi lapides Graeca lingua exarati fuerint : sunt enim
Graeca haec epigrammata maximam partem tribuenda peregrinis, qui
vel artem suam , vel negotiationem profeiTuri in Italia consistebant.
V. Postremo quid sibi vult illud decurtatum ΚΡΙΣ. quod ne incerto
luderemur, integris litteris scalpitur in ultimo versu ΚΡΙΣΕΟΣ, pro
κ^'χεως? Muratorius in App. N.Thes. pag. 2019. certamen interpretatur,
nihil ultra sollicitus. Atqui res erat, quae paullo diligentius enuclearetur.
Athletae in stadium Olympicum prodituri, per plures ambages an-
tea probandi fuerant ab Hellanodicis * quaeslioque superbissima insti-
tuebatur , vixisfent ne probe, atque ut ingenuum decebat, an secus .
H inc certaturum praeco circumferebat, populumque, an quis adversus
eum
(11) Α’ποβατιχω! ( in hac voce in currum, atque inde alternatim de-
Etymologus, sed corrige A’ποβατιχ'α, siliebat in terram . Pergit Etymolo-
Ut mox dicam) * άγώνοί ονομα , ίν ώ gus : Kcd nv το αγώνισμα πίζού άμα
οι ίμπ&ροι του ίλίαύναν 'άρματα άμα ν.α1 ιππίαν ’ Eratque certamen pedessre
ΰίόντων σαν "ίππων , απίβαχνον Sia τοΰ & equejlre . De equeflri nulli dubium;
τροχού ίπ) τον S'φρον , καί πάλιν χατέ- at pedeflre quoque erat, quia ubi il-
βαχνον απτϋάτωί' Apobaticus . Certa- le descendiiset , jam equi fugientes
minis nomen in quo qui ufu agendo- alio extulerant currum , quem cur-
rum curruum valent, currentibus simul rum ut is aisequeretur , citatiilimis
equis, afcendunt per rotam in currum, pedibus opus erat. Demum Etymo-
& rurfus defcendunt innoxie . Idem logus : Υ^αλπταχ <Γε άποβατικώs r,v!o-
prope & fortasfe periculosius Apoba-
tarum certamen , ac Equitum de sulto-
rum . Et defultor quidem inter cur-
rendum ex equo in alium equum
transiliebat, ut ab Homero describi-
χοί , o di τούτο δ'νλονάτι το αγώνισμα
iTiTiiS&os * Sic legitur in editione qua
usus sum ; fed lege : Α'ποβατηιο!,
ηνίοχο; o di τούτο &c. Apobaticus
autem vocatur auriga is , qui huic
tur Iliad. XV. vers. 685. & in tabu- fcilicet certamini efl idoneus . Is in
la Herculanenii Tom. III. Pi£Iur. nostro marmore Αποβάτ»; dicitur ; sed
pag. 231. vivis coloribus adumbratur; quis ignorat non raro primitiva cum
it Apobata pernicitate incredibili , ne derivatis alternare?
currente rota obtereretur, ascendebat