LIB. V, CAP. V.
<82
rum quidem trium, Scripta fiermctis, vel Mercurii,
Trismcgifti nomen prae fe ferentia, quae fuper-
funt, frequentem iniiciunt mentionem. In Dialo-
go Afclepio, Hermeti illi adfcripto, et inter a p v-
leii Opera edi folito , p. 77. Hermes Trismegi-
ftus memorat Tatium ama.ntijfi.mum et carijfimum
filium. Idem p. 99. ait : Hermes, cmz anitum mihi
nomen eft. In his igitur videmus recenferi duos
Hcrmetes^ et vnum Tat. Verum cum intef hos,
duo tantum Hermetis nomen geiferint, eorumque
alter Mercurius primus vocetur, alter fecundus, ab
his vero Tat diftinguatur, * communius nume-
rantur Aegyptiorum Hermetes, vel Mercurii, alter
quidem literarum inuentor, alter earundem reftau-
rator: alter qui inuenta Sapientiae literis hierogly-
phicis, in lapidibus confignauit; alter qui literarum
hieroglyphicarum fenfum interpretatus eft, et quae
fub ignorabilibus illis charafieribus latitabant, lite-
ris nouis, Sacerdotalibus nempe defcribi curauit.
Primum ex his marshamvs cenfet efle Atho-
then, qui in laterculo regum Thebaeorum, locum
tenet fecundum, et de quo fententiam meam pau-
cis aperui 4. Secundum vero hariolatur efle
eum, qui in laterculo dicitur Siphoas, eftque in or-
dine regum Thebaeorum trigeflmus quintus.
Marshami obferuationem plerique calculo fuo
probant. Verumtsmen ratio, quam is ad probandam
fententiam fuam attulit, fblidi profecto nihil habet.
Verba er atosthen is, ex quibus id conficere vult,
ita fe habent: Φηβοώαν λε. εβχσΐλενσε Σιψωούε, o nctj
[Εξμης, νιος Thebaeorum rex jSySiphoas,
qui et Hermes audit, Tulcani filius. Ex eo enim,
quod rex ille Siphoas, di&us quoque fuit Hermes,
concludit, hunc efle celebrem in hiftoria Mercu-
rium
* Marshamvs Canone Chronico ad Sec. X. p. 240.
cvdWORTH in the true intelleciual Syfieme p. 322-
et alii.
<82
rum quidem trium, Scripta fiermctis, vel Mercurii,
Trismcgifti nomen prae fe ferentia, quae fuper-
funt, frequentem iniiciunt mentionem. In Dialo-
go Afclepio, Hermeti illi adfcripto, et inter a p v-
leii Opera edi folito , p. 77. Hermes Trismegi-
ftus memorat Tatium ama.ntijfi.mum et carijfimum
filium. Idem p. 99. ait : Hermes, cmz anitum mihi
nomen eft. In his igitur videmus recenferi duos
Hcrmetes^ et vnum Tat. Verum cum intef hos,
duo tantum Hermetis nomen geiferint, eorumque
alter Mercurius primus vocetur, alter fecundus, ab
his vero Tat diftinguatur, * communius nume-
rantur Aegyptiorum Hermetes, vel Mercurii, alter
quidem literarum inuentor, alter earundem reftau-
rator: alter qui inuenta Sapientiae literis hierogly-
phicis, in lapidibus confignauit; alter qui literarum
hieroglyphicarum fenfum interpretatus eft, et quae
fub ignorabilibus illis charafieribus latitabant, lite-
ris nouis, Sacerdotalibus nempe defcribi curauit.
Primum ex his marshamvs cenfet efle Atho-
then, qui in laterculo regum Thebaeorum, locum
tenet fecundum, et de quo fententiam meam pau-
cis aperui 4. Secundum vero hariolatur efle
eum, qui in laterculo dicitur Siphoas, eftque in or-
dine regum Thebaeorum trigeflmus quintus.
Marshami obferuationem plerique calculo fuo
probant. Verumtsmen ratio, quam is ad probandam
fententiam fuam attulit, fblidi profecto nihil habet.
Verba er atosthen is, ex quibus id conficere vult,
ita fe habent: Φηβοώαν λε. εβχσΐλενσε Σιψωούε, o nctj
[Εξμης, νιος Thebaeorum rex jSySiphoas,
qui et Hermes audit, Tulcani filius. Ex eo enim,
quod rex ille Siphoas, di&us quoque fuit Hermes,
concludit, hunc efle celebrem in hiftoria Mercu-
rium
* Marshamvs Canone Chronico ad Sec. X. p. 240.
cvdWORTH in the true intelleciual Syfieme p. 322-
et alii.