DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49369#0120
102
NARRATIO ZOSIMI
VIII. Kat. μετά ταύτα άπεθανεν δ βασιΧεύς τής ττόλεω?
ΙερουσαΧημ, καϊ άνεστη βασιΧεύς ετερος· καϊ συνηθροίσθη πας
ο Χάος προς αυτόν καϊ κατάδηΧον εποίησαν αυτόν περϊ ημών,
καί είπαν' Εύσ/,ρ τινες εκ του Χαού σου οΐτινες ήΧΧαξαν την
5 οδον αυτών άφ' ημών. καΧεσας ουν αυτούς δ βασιΧεύς επη-
ρώτησεν αυτούς ενεκεν τίνος ττεποιήκασιν τούτο' καϊ μετεκα-
Χεσατο ημάς καϊ επηρώτησεν' Ύίνες εστε καϊ ποιας θρησκείας
η εκ ποιας πατρίδας ; καϊ είπαμεν αύτώ' Υιοί εσμεν παιδός σου,
πατήρ δε ημών Ρηχαβ υίος Ίωναδάβ· καϊ οτε έκήρυξεν 'Ιερε-
ιο μίας δ προφήτης ζώντος τού πατρός σου τού βασιΧεως, εκήρυξεν
θάνατον τη ποΧει ΙερουσαΧημ οτι Έτζ. τριών ημερών καϊ πάσα
η ποΧις θανατωθήσεται. άκούσας δε δ βασιΧεύς δ πατήρ σου
μετεγνω επϊ ταΐς άμαρτιαις αυτού καϊ εξεθετο δόγμα πάσιν τού
αποστρεψαι εκ της οδού αυτών τής πονηράς. ακουσας δε ο
ΐ5 πατήρ ημών δ παΐς σου ενετείΧατο ήμΐν Χέγων Κεράμιον οίνου
ού πίεσθε καϊ άρτον εκ τού πυρδς ου φάγεσθε εως τού είσα-
κούσαι κύριον τής δεήσεως υμών ημείς δε επηκούσαμεν τής
εντοΧής τού πατρδς ημών, καϊ έγυμνώσαμευ τα σώματα ημών,
καϊ οίνον ούκ επίομεν, καϊ άρτον ούκ εφάγομεν, καϊ προσηυζά-
2ο μέθα προς κύριον περϊ τής πόΧεως 'ΙερουσαΧημ, καϊ ήΧεησεν
κύριος τον Χαδν αυτού καϊ άπεστρεψεν την οργήν αυτού' καϊ
εϊδομεν, καϊ δνήθη ή ψυχή ημών, καϊ εϊπαμεν’ ΙώαΧον είναι ημάς
ούτως.
IX. Kat εϊπεν προς ημάς δ βασιΧεύς· Καλώς· πεποιήκατε'
VIII 3, 4 αυτόν—κ. είπαν] προς αυτόν καί έΐπον περί ήμ. Β 4 σου] om Β
5 όδόΐ'] δόξαν Β άφ’ ημών] om Β καλ. ούν αυτού?] καί καλ. ημάς Β
6, 7 αύτού? ενεκεν—έπηρώτ.] om Β 7 κ. ποιας θρησκ.] om A 8, 9 Ύίοί—
Ίωναδάβ] ήμεΐς' εκ του λαού εσμεν παΐδεσου' έκ ττόλεω? ίλημ. κ. εϊπεν ό βασιλεύς' καί
τίνος εσται υμείς, κ. ϋπωμεν (εΐπομεν) αύτώ' εσμεν του παΐδός σου' πηρ ό ημών ρηχαβ
υιός άμηναδάμ Β 10, 11 ζώντος—ημερών] ζωεντος του τηό? σου βασιλεύς έν τη πόλει
ιηλμ λόγων· ’ότη τρεϊς ημέρας Β 11 πασα] om Β 12 δε] om Β ό πατήρ σου]
om Β 13 εττί] έκ Β δόγμα πασιν] δόγμασιν Α του] 0111 Β 14 αυτών τής
πονηρα,ς] αϋτοΰ του πονηρού Β 15 ό παΐς σου] ρηχαβ Β Κεράμιον] om A
16 άρτον] άρτου ΑΒ έκ του] om Β του (sec.)] ού Β 17 κύριον] ks ό θς Β
επηκούσαμεν] έπακούσαντες Β 18 πατρός ήμ. ] βασιλέως Β
οΐνου Β Άρτον] + έκ του πυρός Β 21 άπέστρ.] άνέστρ. Β
ends with these words, and appends the following note :
19 οίνον] κεράμων
οργήν αύτοΰ] Β
Υυνώσκεται δε άκουσταί καί. άναγνώσται ότι τό άντίβολον ούκ ϊχεν τον λόγον σωστόν'
του (? τούτο) δέ ηύρικατε' ποΰβετϊς' αύτώ ή δόξα κ. τό κράτος εις τούς αιώνας των
αιώνων' αμήν.
NARRATIO ZOSIMI
VIII. Kat. μετά ταύτα άπεθανεν δ βασιΧεύς τής ττόλεω?
ΙερουσαΧημ, καϊ άνεστη βασιΧεύς ετερος· καϊ συνηθροίσθη πας
ο Χάος προς αυτόν καϊ κατάδηΧον εποίησαν αυτόν περϊ ημών,
καί είπαν' Εύσ/,ρ τινες εκ του Χαού σου οΐτινες ήΧΧαξαν την
5 οδον αυτών άφ' ημών. καΧεσας ουν αυτούς δ βασιΧεύς επη-
ρώτησεν αυτούς ενεκεν τίνος ττεποιήκασιν τούτο' καϊ μετεκα-
Χεσατο ημάς καϊ επηρώτησεν' Ύίνες εστε καϊ ποιας θρησκείας
η εκ ποιας πατρίδας ; καϊ είπαμεν αύτώ' Υιοί εσμεν παιδός σου,
πατήρ δε ημών Ρηχαβ υίος Ίωναδάβ· καϊ οτε έκήρυξεν 'Ιερε-
ιο μίας δ προφήτης ζώντος τού πατρός σου τού βασιΧεως, εκήρυξεν
θάνατον τη ποΧει ΙερουσαΧημ οτι Έτζ. τριών ημερών καϊ πάσα
η ποΧις θανατωθήσεται. άκούσας δε δ βασιΧεύς δ πατήρ σου
μετεγνω επϊ ταΐς άμαρτιαις αυτού καϊ εξεθετο δόγμα πάσιν τού
αποστρεψαι εκ της οδού αυτών τής πονηράς. ακουσας δε ο
ΐ5 πατήρ ημών δ παΐς σου ενετείΧατο ήμΐν Χέγων Κεράμιον οίνου
ού πίεσθε καϊ άρτον εκ τού πυρδς ου φάγεσθε εως τού είσα-
κούσαι κύριον τής δεήσεως υμών ημείς δε επηκούσαμεν τής
εντοΧής τού πατρδς ημών, καϊ έγυμνώσαμευ τα σώματα ημών,
καϊ οίνον ούκ επίομεν, καϊ άρτον ούκ εφάγομεν, καϊ προσηυζά-
2ο μέθα προς κύριον περϊ τής πόΧεως 'ΙερουσαΧημ, καϊ ήΧεησεν
κύριος τον Χαδν αυτού καϊ άπεστρεψεν την οργήν αυτού' καϊ
εϊδομεν, καϊ δνήθη ή ψυχή ημών, καϊ εϊπαμεν’ ΙώαΧον είναι ημάς
ούτως.
IX. Kat εϊπεν προς ημάς δ βασιΧεύς· Καλώς· πεποιήκατε'
VIII 3, 4 αυτόν—κ. είπαν] προς αυτόν καί έΐπον περί ήμ. Β 4 σου] om Β
5 όδόΐ'] δόξαν Β άφ’ ημών] om Β καλ. ούν αυτού?] καί καλ. ημάς Β
6, 7 αύτού? ενεκεν—έπηρώτ.] om Β 7 κ. ποιας θρησκ.] om A 8, 9 Ύίοί—
Ίωναδάβ] ήμεΐς' εκ του λαού εσμεν παΐδεσου' έκ ττόλεω? ίλημ. κ. εϊπεν ό βασιλεύς' καί
τίνος εσται υμείς, κ. ϋπωμεν (εΐπομεν) αύτώ' εσμεν του παΐδός σου' πηρ ό ημών ρηχαβ
υιός άμηναδάμ Β 10, 11 ζώντος—ημερών] ζωεντος του τηό? σου βασιλεύς έν τη πόλει
ιηλμ λόγων· ’ότη τρεϊς ημέρας Β 11 πασα] om Β 12 δε] om Β ό πατήρ σου]
om Β 13 εττί] έκ Β δόγμα πασιν] δόγμασιν Α του] 0111 Β 14 αυτών τής
πονηρα,ς] αϋτοΰ του πονηρού Β 15 ό παΐς σου] ρηχαβ Β Κεράμιον] om A
16 άρτον] άρτου ΑΒ έκ του] om Β του (sec.)] ού Β 17 κύριον] ks ό θς Β
επηκούσαμεν] έπακούσαντες Β 18 πατρός ήμ. ] βασιλέως Β
οΐνου Β Άρτον] + έκ του πυρός Β 21 άπέστρ.] άνέστρ. Β
ends with these words, and appends the following note :
19 οίνον] κεράμων
οργήν αύτοΰ] Β
Υυνώσκεται δε άκουσταί καί. άναγνώσται ότι τό άντίβολον ούκ ϊχεν τον λόγον σωστόν'
του (? τούτο) δέ ηύρικατε' ποΰβετϊς' αύτώ ή δόξα κ. τό κράτος εις τούς αιώνας των
αιώνων' αμήν.