DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0228
451
Digeſtorum Liber xlj. Tit.
ee. .. e.......¬
Poſſeſſionis a Permiſceri cauſas. vt ſit vna cauſa. dux? enim ſunt, nec ſe
& vſusfrutus contingentes, & penes diuerſos exiſtentes.
dux ſunt cau-
ſe. ſe non con-
tingentes &
b Poſſeſſionis ſcilicet ciuilis. AccVRS.
c 5 Miſceri. id eſt confundi oportet: vt ſic vnuaon poſſit
penes diuerſos eſſe ſine alio: quia bene poreſt.
exiſtentes. d Debent.vt & Seo.
bPoſſeſſio. ſi lnaturaliter. S. nihil &
ne proprietate
eſſe poreſt&e Jde exceptrei iudil &
contra. an ead. fin. AccVR.
e Alter poſſideat. non
ergo ſequitur vnum ad
aliud remotiué. ſ. ſi v¬
*Sie El ſed in nus habet vnum: ergo
Vaticano & alius non poreſt habe-
noſtin n aane re aliudevt hie, & Saa
e rete, exhil ii S Pomponius.
quidem quam & l Celſus.S. Iulianus.
Flor. f 5. Manifeſtum eſt. &
* amputari. ſic habet interdictum
vti poſ vt j. vti poſlſi
duo Sij. & Jde vi & vi
armat.l vim facit. & 6.
ſi ſer. vindic. l. loci. S. ſi
quis.
E S Species. veré eſt
ſpecies, ſiue modus. nã
poteſt quis induci, &
in ea retinẽda defédi.
e In poſſeſſio & c hoc facit prtor
nem indutus eum mittit aliquem in
à iudice per cum mittrt aliquen.
eumdem de¬ poſ. vt hîc. & j. ne vis
fendi debet. fiat eil.j.Sj & i.Itẽ po-
teſt induci à venditore
vel inducente. nec ta-
men defendetur in ea
retinẽda. & hoc in pri-
uato vẽdente, vel indu-
cente: vt in fi huius.
h Inducendi. Duo-
bus dmodis quis indu-
citur in poſſ à prtore
(qui e & prohibet vim
fieri) à priuato, vt à
vendẽte, & prima pla-
nior: ſecúdûm primam
poſitionem.
i Poſſeſſionem ſe. à
prætore ex cauſa dam-
ni infecti, vel ſimili.
Iubet. prator il-
le qui prohibet ingre-
dienti vim fieri.
l Restituere. priua-
tum priuato ex præce-
dente obligatione. ſc.
d Inducimur
in poſſeſſioné
vel à prætore
vel à priuato,
puta vendito-
re.
e Inducit in
poſſeſſionem
nretorqui pro-
hibet vin fie-
ri.
* Seu, in Indi-
ce. De hac re
vide Gel. lib.7.
. 10. & Cicer.
pro Ccinna.
* Vſucapio
quid.
venditoris, qua ei tra-
dere tenebatur. nam
tenetur eum inducere,
ſed non defendere ne
fiat ei vis: vt hîc, &
C.de act. empt. l. expul-
uù figura. ſos. at ſecus cum pr-
tor dicit ſe miſſurum.
nã & tueri debet pro-
hibendo vim fieri: vt
dixi. Vel dic ſecundum
Io plus f eſt prohibere
vim fieri plus vim fieri (quia ſie ci-
eſt quam iu- uilem & naturalé vult
bere reſtitui. eſſe apud eum pro quo
hoc alterutra, prohibet. ) At cum iu-
illo, vtraque
poſſeſſio ciui-
lis continetur.
Vſurpatio
quid.
fProhibere
Ermiſceri cauſas poſſeſſio-
nis & vſusfructus non opor-
tet, quemadmodum nec poſſeſſio
& proprietas miſceri debent .
namque f impediri poſſeſſionem,
ſi alius fruatur; neque alterius
fructum computari *, ſi alter
poſſideats.
1. JEum qui adificare prohi-
beatur, poſſidere quoque prohi-
beri manifeſtum eſt.
Per ſecundum decretum miſſus ac-
quirit poſſeſſionem & in ea debet per
iudicem immittẽtem defendi: ſed per
traditionẽ qua fit à priuato, licet ad-
quiratur poſſeſſio, non tenetur ille pri-
uatus eum in illa defendere. PAVL.
2. Species b inducendi h in
poſſeſſionem i alicuius rei, eſt
prohibere ingredienti vim fier.
Statim enim cedere aduerſarium,
& vacuam relinquere poſſeſſio-
nem iubet : quod multo plus
eſt quàm reſtituerel.
LIII. IDE M libro 5. Inter-
dictorum.
Duerſus extranecs vitio-
ſa poſſeſsio prodeſſe ſolet.
DE VSVRPATIONIBVS
ETVSVCAPIONIBVS.
TITVLVS III.
Per poſſeſſionem adquiri dominium hic
titulus demonſtrat nihil enim aliud eſt vſu-
capio * quam adquiſitio dominij per poſſeſ-
ſionem prolixam & iuſtam, vel adquiſi-
tio per vſum. lxxiij. Svlt. ex quibus cau.
ma. qua plenum ius tribuit. l. xvij. in fin.
de rei vindi. ex l.xI1. tab.atque ideo ve-
tuſtiſſimum ius eſſe dicitur bona fidei poſſeſ-
ſoris.in bello.S. ſi quis ſeruum. de cap.
& poſt. & vſus nonnunquam. l. deducta.
Sante. ad Trebel. & poſſeſſio, vtl. cum
miles. & l. denique. ex quib. cau. ma.
ex qua efficitur oun f elegans. poſſeſſionem
ſine poſſeſſione non conſiſtere. Aliud enim
poſſeſſio in initio, aliud poſtea ſigniſicat.
Vſucapioni contraria eſt vſurpatio. * eſt
enim vſucapionis interruptio, qua fit amiſ-
ſa poſſeſſione ante tempus complenda vſu-
capioni finitum, vel interpellatione aut
vſu domini, à Gracis definitur ps yors,
iovy uj iuomi.
bet prætor reſtitui, poteſt eſſe reſtitutio in ſola ciuili vel naturali.
Duerſus.) CASVS. Si tu poſſides fundum vi à Titio, non
nocebit tibi quin obtineas interdicto vti poſſidetis contra
alium:vt & hunc caſum habes j vti poſſidetis. l.j in finFRANC.
m 5 Aduerſus. Pone caſum vt j. vti poſſidetus. l. j. in fin. & l.2.
2. Item vt j. de vi & viarma. lcum à te. 3. Item vt C. vnde vil.j.
4. Item vt C. de rei vindi. l. res alienas. Et ſic non obſtat Seodl.
Pomponius. in fin, quia nihil hîc de acceſſione dicit.AcCVRS.
DE VSVRPATIONIBVSET
VSVCAPIONIBVS.
De effectu poſſeſſiouis dicit quid eſt vſucapio: vt j eol.ſine poſſeſ-
ſione. Item vſurpatio, id eſt interruptio:vt jeo.l.ij.
O. JCASVS. Vult dicere rationé quare vſucapio
ſit introducta. & eſt ratio, ne dominia rerú ſint incerta,
id eſt, in dubio. Secüdô quid ſit vſurpatio. Tertiô quid
e ſit vſucapio.hoc dicit cum duabus legibus ſeqRAN.
A 4
Primo declaratur propter quid
fuit introducla vſucapio:quia propter
bonum publicum. Secundo, in quo
conſiſtat illud bonum publicum: ſci-
licet ne dominia rerum ſint in incer-
to. Terti remoiét obiectionem qu
poſſet ſieri de iniquitate. PAVLVS
DE CASTR.
1. GAIVS libro vicenfimo primo
d Edictum Prouintiale.
capio introducta eſt,
Rne ſcilicet quarum-
dam rerum diu &
fe ſemper incer-
ta dominia eſſent: cum ſufficeret?
dominis ad inquirendas res ſuas
ſtatuti * temporis ſpatiumr.
Interdum verba impropriantur:
quia vſurpatio ſumitur pro vſuca-
pione, cum tamen non ſit vſucapio,
ſed vſucapionis interruptio. PAVL.
I 1. PAVIVS libro quinquagenſimo
quarto ad Edictum.
VSurpatio eſt vſucapionis in-
terruptio. Oratores! au-
tem vſurpationem frequentem
vſum vocant.
III. MODESTINVS lib. 5. Pan-
dectarun.
Sucapio eſt * adiectio y do-
minij per continuationem
poſſeſſionis l temporis * lege de-
finitie.
Titulus pro herede cum conſistat
ſeruus tali titulo non poteſt vſucapere
pro ſe, nec pro domino. ſed ſi ipſe ſer-
uus ſit inſtitutus, & adiuit iuſſu do-
mini: ipſe dominus eſt ille qui vſuca-
pit tali tituloPAVLVS.
frag. Vide ſcripta ibi. CvrAC.
tulo. A cCVRSIVS.
nianus mutauit. CVIAC.
principio.
Ilj.
n5 Bono publico. l. ad vtilitatem omnium communem contra
vquitatem naturale:: vt S de neg. geſt. l.j
dé. l num natura. ſed ſibi imputet negligens: vt j. de reg. iur l.quod
quis. ſic & ſeruitutes ſunt contra ius naturale: vt Inſtit de iure por¬ n:i
ſo. S ſeruitus. & ſic eſt aliud e bonum: & aliud quum: vt & C. aPmi conu.
in fi. & S. de condic. in-
ln iure, non cadit in ſeruo: & ideo
preſcriptione. n quod M.conceſſit: vt hic, & infra eod. leum qui & n Vlucapioit
Institu eod circa principium. Sed Bul. dixit principaliter quœri ex¬ & pr
ceptio. ſecundariô vtile dominium:vt C. de praſcrip triginta ann l uis
ſi quis emptionis, in princip. & hanc & alias intelligit de vtili. Patet
ergo quod hoc verbum dominij ,,diuerſimodé accipitur pro di- euri. t, paru
recto & vtili. ſicS.de offic. proconſ lijACCVR.
Adiectio dominij. Malim adeptio, vt definit I’lp. titu. 19. de
z J Temporis. ſ.continui:vt bic, & j.aollnunquam. Sj. &l poſſeſſio.
Temporis lege definiri. Vlp. in frag. rerum mobilium anni,
immobilium biennij ex iure antiquo, quod ex Iuſtiniano Tribo-
a S Deſiniti. aliter olim, & aliter hodie:
452
publicum .
feruntur que
nd vtilitaten
de pact conuen ſuper do¬ rinent.
tel. hac lege. AccvR.
0 Fere. hoc ideo,
quia ſi d’vſucapio non
eſſet, eſſent tamé certa nes contra:
.?.:I , S cuntra
dominia in quibuſdam naturl? i s
caſibus de iure gen. troductr.
quos habes Inſtit dere. Vſucapione.
diui.S ſingulorum vſque ’ublieo
in fin.tit. & ad hanc ra-
tionem facit Inſtit. eo.in
prin eſt & alia, vtſit fi-
ſis litiunm ur infra pre
o.l fin. ACCVR.
p Sufficeret. i. ſuffi-
cere poſſit.
q Temporis. in vſu-
capione.
r J Spatium quod ha-
bes Inſtit. de vſucap. in
princ.
l VSurpatio. JInter-
ruptio. vt & J.
eo.l naturaliter.
t Oratores. i. dicta-
tores. & etiam legiſta
quandoquevt & j.de
iniuria. S. fina. pon eſent ,
& ſupra ſolu. ma l. ſi praet raa
conſtante. S. quitiens. in u llppu
fin AccvR. Sic mutatun
u Autem pro ſed. à Triboniano.
x TSuc. t Adie-eba u ma
y ctio i adquiſi- nreiu pn
tio. & accipe dicti per g Vſucapis
cauſam. Eſt enim vſu¬ cauſa eſt do-
capio cauſa g acquiſi¬ niij adqui-
tionis dominij; rõip- teai monvpt
ſa eſt acquiſitio: ſicut lraliionu.
nec traditio h facta à ſa dominij ad-
domino, dominij eſt quirendieett
adquiſitio, ſed cauſa on pla ad-
acquiſitionis: ſie nec ,Aduiſtu
facta à non domino ipſa & cauſa
eſt vſucapio, ſed cauſa adquirendi
vſucap. Si autem aliter differunt.
dixerim: cum vſucap. JDuarents
r.,, . hot locn legt.
poſſit eſſe ex pluribus dum putaue
cauſis: ergo & domi¬ adeptioex .
ni quod eſt faſuml: pia aitor
vt S.tit.j.l. iij.S. ex pluri- lh. yuu.
bus vbi de hoc dixi lte ſnvpr.
largel accipe vſucap. . a5. ſed nihil
pro praſcriptione; vt cenieo mmir.
hic, & totohoc tit. vt j. dnl
eol quaritur, Sedmpro¬ N ieſeou.
prie vſucapio eſt in re lui eat
mobili, praſcriptio in Quadanmſii
re immobili, vt C. de credi conjuli,
longi temp praſer lis Su puipepl
cundum hoc ergo no eg plurb ea-
ſolumvſucapione que-
ritur dominium, quod
ſecundum omnes con-
ſtat: vt & C. de pactl.
traditionib. ſed etiam
de praſtri.
partesquaq,
Vſucapionts
Ua equitaten
naturaler, n
otur alul
honu, aliu
quum. vnde
coligitur o
vtilitaten pu-
blicã ab aqui.
tate recedi
poſſe.
d Domini,
certa eſſe poſ-
unt, ex alis
cauſa quav.
lucapinie
e Praſcriptn-
nes intodufla
lure cinill, ad-
co vt ſi ius ci-
aile non eſſes
preſcriptienes
minium.
l Vſucapini
verbo piſni-
ptio euam tõ
tinetur.
ſcriptin
lifferétia.
vide apud Bal
bi trad de pu-
quaſl3.
n Praſcri,
ne principah-
y Poſſeſſionis. ſub qu poſſeſ-eſt habira bona fide, & iuſto ti-ter u ſ
exceptio.
cundario vtile
domininmr.
Gl. & quodili
dem ſeripſi l
raidir
vt Inſtiut. eodem. in ooniniun
aliud direti,
p Vſucapio requirit bonam fidẽ, iuſt titulû, vt & tẽpus cõtinui, vi Gloſprox. aliud vtile.
Sequitur)
a Ad bonu
Balbum tra
& priſeripu.
introdu 2;
ſis ſit, ita de
Digeſtorum Liber xlj. Tit.
ee. .. e.......¬
Poſſeſſionis a Permiſceri cauſas. vt ſit vna cauſa. dux? enim ſunt, nec ſe
& vſusfrutus contingentes, & penes diuerſos exiſtentes.
dux ſunt cau-
ſe. ſe non con-
tingentes &
b Poſſeſſionis ſcilicet ciuilis. AccVRS.
c 5 Miſceri. id eſt confundi oportet: vt ſic vnuaon poſſit
penes diuerſos eſſe ſine alio: quia bene poreſt.
exiſtentes. d Debent.vt & Seo.
bPoſſeſſio. ſi lnaturaliter. S. nihil &
ne proprietate
eſſe poreſt&e Jde exceptrei iudil &
contra. an ead. fin. AccVR.
e Alter poſſideat. non
ergo ſequitur vnum ad
aliud remotiué. ſ. ſi v¬
*Sie El ſed in nus habet vnum: ergo
Vaticano & alius non poreſt habe-
noſtin n aane re aliudevt hie, & Saa
e rete, exhil ii S Pomponius.
quidem quam & l Celſus.S. Iulianus.
Flor. f 5. Manifeſtum eſt. &
* amputari. ſic habet interdictum
vti poſ vt j. vti poſlſi
duo Sij. & Jde vi & vi
armat.l vim facit. & 6.
ſi ſer. vindic. l. loci. S. ſi
quis.
E S Species. veré eſt
ſpecies, ſiue modus. nã
poteſt quis induci, &
in ea retinẽda defédi.
e In poſſeſſio & c hoc facit prtor
nem indutus eum mittit aliquem in
à iudice per cum mittrt aliquen.
eumdem de¬ poſ. vt hîc. & j. ne vis
fendi debet. fiat eil.j.Sj & i.Itẽ po-
teſt induci à venditore
vel inducente. nec ta-
men defendetur in ea
retinẽda. & hoc in pri-
uato vẽdente, vel indu-
cente: vt in fi huius.
h Inducendi. Duo-
bus dmodis quis indu-
citur in poſſ à prtore
(qui e & prohibet vim
fieri) à priuato, vt à
vendẽte, & prima pla-
nior: ſecúdûm primam
poſitionem.
i Poſſeſſionem ſe. à
prætore ex cauſa dam-
ni infecti, vel ſimili.
Iubet. prator il-
le qui prohibet ingre-
dienti vim fieri.
l Restituere. priua-
tum priuato ex præce-
dente obligatione. ſc.
d Inducimur
in poſſeſſioné
vel à prætore
vel à priuato,
puta vendito-
re.
e Inducit in
poſſeſſionem
nretorqui pro-
hibet vin fie-
ri.
* Seu, in Indi-
ce. De hac re
vide Gel. lib.7.
. 10. & Cicer.
pro Ccinna.
* Vſucapio
quid.
venditoris, qua ei tra-
dere tenebatur. nam
tenetur eum inducere,
ſed non defendere ne
fiat ei vis: vt hîc, &
C.de act. empt. l. expul-
uù figura. ſos. at ſecus cum pr-
tor dicit ſe miſſurum.
nã & tueri debet pro-
hibendo vim fieri: vt
dixi. Vel dic ſecundum
Io plus f eſt prohibere
vim fieri plus vim fieri (quia ſie ci-
eſt quam iu- uilem & naturalé vult
bere reſtitui. eſſe apud eum pro quo
hoc alterutra, prohibet. ) At cum iu-
illo, vtraque
poſſeſſio ciui-
lis continetur.
Vſurpatio
quid.
fProhibere
Ermiſceri cauſas poſſeſſio-
nis & vſusfructus non opor-
tet, quemadmodum nec poſſeſſio
& proprietas miſceri debent .
namque f impediri poſſeſſionem,
ſi alius fruatur; neque alterius
fructum computari *, ſi alter
poſſideats.
1. JEum qui adificare prohi-
beatur, poſſidere quoque prohi-
beri manifeſtum eſt.
Per ſecundum decretum miſſus ac-
quirit poſſeſſionem & in ea debet per
iudicem immittẽtem defendi: ſed per
traditionẽ qua fit à priuato, licet ad-
quiratur poſſeſſio, non tenetur ille pri-
uatus eum in illa defendere. PAVL.
2. Species b inducendi h in
poſſeſſionem i alicuius rei, eſt
prohibere ingredienti vim fier.
Statim enim cedere aduerſarium,
& vacuam relinquere poſſeſſio-
nem iubet : quod multo plus
eſt quàm reſtituerel.
LIII. IDE M libro 5. Inter-
dictorum.
Duerſus extranecs vitio-
ſa poſſeſsio prodeſſe ſolet.
DE VSVRPATIONIBVS
ETVSVCAPIONIBVS.
TITVLVS III.
Per poſſeſſionem adquiri dominium hic
titulus demonſtrat nihil enim aliud eſt vſu-
capio * quam adquiſitio dominij per poſſeſ-
ſionem prolixam & iuſtam, vel adquiſi-
tio per vſum. lxxiij. Svlt. ex quibus cau.
ma. qua plenum ius tribuit. l. xvij. in fin.
de rei vindi. ex l.xI1. tab.atque ideo ve-
tuſtiſſimum ius eſſe dicitur bona fidei poſſeſ-
ſoris.in bello.S. ſi quis ſeruum. de cap.
& poſt. & vſus nonnunquam. l. deducta.
Sante. ad Trebel. & poſſeſſio, vtl. cum
miles. & l. denique. ex quib. cau. ma.
ex qua efficitur oun f elegans. poſſeſſionem
ſine poſſeſſione non conſiſtere. Aliud enim
poſſeſſio in initio, aliud poſtea ſigniſicat.
Vſucapioni contraria eſt vſurpatio. * eſt
enim vſucapionis interruptio, qua fit amiſ-
ſa poſſeſſione ante tempus complenda vſu-
capioni finitum, vel interpellatione aut
vſu domini, à Gracis definitur ps yors,
iovy uj iuomi.
bet prætor reſtitui, poteſt eſſe reſtitutio in ſola ciuili vel naturali.
Duerſus.) CASVS. Si tu poſſides fundum vi à Titio, non
nocebit tibi quin obtineas interdicto vti poſſidetis contra
alium:vt & hunc caſum habes j vti poſſidetis. l.j in finFRANC.
m 5 Aduerſus. Pone caſum vt j. vti poſſidetus. l. j. in fin. & l.2.
2. Item vt j. de vi & viarma. lcum à te. 3. Item vt C. vnde vil.j.
4. Item vt C. de rei vindi. l. res alienas. Et ſic non obſtat Seodl.
Pomponius. in fin, quia nihil hîc de acceſſione dicit.AcCVRS.
DE VSVRPATIONIBVSET
VSVCAPIONIBVS.
De effectu poſſeſſiouis dicit quid eſt vſucapio: vt j eol.ſine poſſeſ-
ſione. Item vſurpatio, id eſt interruptio:vt jeo.l.ij.
O. JCASVS. Vult dicere rationé quare vſucapio
ſit introducta. & eſt ratio, ne dominia rerú ſint incerta,
id eſt, in dubio. Secüdô quid ſit vſurpatio. Tertiô quid
e ſit vſucapio.hoc dicit cum duabus legibus ſeqRAN.
A 4
Primo declaratur propter quid
fuit introducla vſucapio:quia propter
bonum publicum. Secundo, in quo
conſiſtat illud bonum publicum: ſci-
licet ne dominia rerum ſint in incer-
to. Terti remoiét obiectionem qu
poſſet ſieri de iniquitate. PAVLVS
DE CASTR.
1. GAIVS libro vicenfimo primo
d Edictum Prouintiale.
capio introducta eſt,
Rne ſcilicet quarum-
dam rerum diu &
fe ſemper incer-
ta dominia eſſent: cum ſufficeret?
dominis ad inquirendas res ſuas
ſtatuti * temporis ſpatiumr.
Interdum verba impropriantur:
quia vſurpatio ſumitur pro vſuca-
pione, cum tamen non ſit vſucapio,
ſed vſucapionis interruptio. PAVL.
I 1. PAVIVS libro quinquagenſimo
quarto ad Edictum.
VSurpatio eſt vſucapionis in-
terruptio. Oratores! au-
tem vſurpationem frequentem
vſum vocant.
III. MODESTINVS lib. 5. Pan-
dectarun.
Sucapio eſt * adiectio y do-
minij per continuationem
poſſeſſionis l temporis * lege de-
finitie.
Titulus pro herede cum conſistat
ſeruus tali titulo non poteſt vſucapere
pro ſe, nec pro domino. ſed ſi ipſe ſer-
uus ſit inſtitutus, & adiuit iuſſu do-
mini: ipſe dominus eſt ille qui vſuca-
pit tali tituloPAVLVS.
frag. Vide ſcripta ibi. CvrAC.
tulo. A cCVRSIVS.
nianus mutauit. CVIAC.
principio.
Ilj.
n5 Bono publico. l. ad vtilitatem omnium communem contra
vquitatem naturale:: vt S de neg. geſt. l.j
dé. l num natura. ſed ſibi imputet negligens: vt j. de reg. iur l.quod
quis. ſic & ſeruitutes ſunt contra ius naturale: vt Inſtit de iure por¬ n:i
ſo. S ſeruitus. & ſic eſt aliud e bonum: & aliud quum: vt & C. aPmi conu.
in fi. & S. de condic. in-
ln iure, non cadit in ſeruo: & ideo
preſcriptione. n quod M.conceſſit: vt hic, & infra eod. leum qui & n Vlucapioit
Institu eod circa principium. Sed Bul. dixit principaliter quœri ex¬ & pr
ceptio. ſecundariô vtile dominium:vt C. de praſcrip triginta ann l uis
ſi quis emptionis, in princip. & hanc & alias intelligit de vtili. Patet
ergo quod hoc verbum dominij ,,diuerſimodé accipitur pro di- euri. t, paru
recto & vtili. ſicS.de offic. proconſ lijACCVR.
Adiectio dominij. Malim adeptio, vt definit I’lp. titu. 19. de
z J Temporis. ſ.continui:vt bic, & j.aollnunquam. Sj. &l poſſeſſio.
Temporis lege definiri. Vlp. in frag. rerum mobilium anni,
immobilium biennij ex iure antiquo, quod ex Iuſtiniano Tribo-
a S Deſiniti. aliter olim, & aliter hodie:
452
publicum .
feruntur que
nd vtilitaten
de pact conuen ſuper do¬ rinent.
tel. hac lege. AccvR.
0 Fere. hoc ideo,
quia ſi d’vſucapio non
eſſet, eſſent tamé certa nes contra:
.?.:I , S cuntra
dominia in quibuſdam naturl? i s
caſibus de iure gen. troductr.
quos habes Inſtit dere. Vſucapione.
diui.S ſingulorum vſque ’ublieo
in fin.tit. & ad hanc ra-
tionem facit Inſtit. eo.in
prin eſt & alia, vtſit fi-
ſis litiunm ur infra pre
o.l fin. ACCVR.
p Sufficeret. i. ſuffi-
cere poſſit.
q Temporis. in vſu-
capione.
r J Spatium quod ha-
bes Inſtit. de vſucap. in
princ.
l VSurpatio. JInter-
ruptio. vt & J.
eo.l naturaliter.
t Oratores. i. dicta-
tores. & etiam legiſta
quandoquevt & j.de
iniuria. S. fina. pon eſent ,
& ſupra ſolu. ma l. ſi praet raa
conſtante. S. quitiens. in u llppu
fin AccvR. Sic mutatun
u Autem pro ſed. à Triboniano.
x TSuc. t Adie-eba u ma
y ctio i adquiſi- nreiu pn
tio. & accipe dicti per g Vſucapis
cauſam. Eſt enim vſu¬ cauſa eſt do-
capio cauſa g acquiſi¬ niij adqui-
tionis dominij; rõip- teai monvpt
ſa eſt acquiſitio: ſicut lraliionu.
nec traditio h facta à ſa dominij ad-
domino, dominij eſt quirendieett
adquiſitio, ſed cauſa on pla ad-
acquiſitionis: ſie nec ,Aduiſtu
facta à non domino ipſa & cauſa
eſt vſucapio, ſed cauſa adquirendi
vſucap. Si autem aliter differunt.
dixerim: cum vſucap. JDuarents
r.,, . hot locn legt.
poſſit eſſe ex pluribus dum putaue
cauſis: ergo & domi¬ adeptioex .
ni quod eſt faſuml: pia aitor
vt S.tit.j.l. iij.S. ex pluri- lh. yuu.
bus vbi de hoc dixi lte ſnvpr.
largel accipe vſucap. . a5. ſed nihil
pro praſcriptione; vt cenieo mmir.
hic, & totohoc tit. vt j. dnl
eol quaritur, Sedmpro¬ N ieſeou.
prie vſucapio eſt in re lui eat
mobili, praſcriptio in Quadanmſii
re immobili, vt C. de credi conjuli,
longi temp praſer lis Su puipepl
cundum hoc ergo no eg plurb ea-
ſolumvſucapione que-
ritur dominium, quod
ſecundum omnes con-
ſtat: vt & C. de pactl.
traditionib. ſed etiam
de praſtri.
partesquaq,
Vſucapionts
Ua equitaten
naturaler, n
otur alul
honu, aliu
quum. vnde
coligitur o
vtilitaten pu-
blicã ab aqui.
tate recedi
poſſe.
d Domini,
certa eſſe poſ-
unt, ex alis
cauſa quav.
lucapinie
e Praſcriptn-
nes intodufla
lure cinill, ad-
co vt ſi ius ci-
aile non eſſes
preſcriptienes
minium.
l Vſucapini
verbo piſni-
ptio euam tõ
tinetur.
ſcriptin
lifferétia.
vide apud Bal
bi trad de pu-
quaſl3.
n Praſcri,
ne principah-
y Poſſeſſionis. ſub qu poſſeſ-eſt habira bona fide, & iuſto ti-ter u ſ
exceptio.
cundario vtile
domininmr.
Gl. & quodili
dem ſeripſi l
raidir
vt Inſtiut. eodem. in ooniniun
aliud direti,
p Vſucapio requirit bonam fidẽ, iuſt titulû, vt & tẽpus cõtinui, vi Gloſprox. aliud vtile.
Sequitur)
a Ad bonu
Balbum tra
& priſeripu.
introdu 2;
ſis ſit, ita de