DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0534
Dos ſine ma-
amois, eſe
non potelt.
Dos non de-
petur niſi con-
te nupt. l. fin. nec deberi niſi contrahenti matrimonium, ſci-
licet vt principali creditori, & ſic non duobus, cum duobus nu-
pra eſſe non poſſit: vt infra tit. j. l item ſi alter, licèt tamquam
De duobus reis conſtituendis.
nam dos a ſine matrimonio eſſe non poteſt: vt Cod. de dona. an-l ſociihie non, Vel ſeoundo hic egit vnus, & ſuccubuit:vt arg. S de
procurator nomine viri al
ſupra de iure dol. ſi mu-
lier, & ita demum con-
trahenti ma-
rimonium
lius poſſit eamdem dotem ſtipulari: vt
ait etſi Titius & Seius decem,
1058
arbit.l ſi duo. Vel obtinuit, & exegit, arg.S. de pecul. quotiens.
. .. A aA . 1 A. A .. . euI p ev ruuV qL,
ditor. AcCVRS.
h Offerendo. & ſoluendo. AceVRS.
i Nihil agit. quantum ad liberationem.
S ſi cre-
Iue. Intelligas a le-
Iue à certis perſonis heredun Sem iſtam in ap
tracto matrimonio
debetur: vt ſupra de
iure do. l. ſtipulationem.
ACCVRS.
a Idem ait. vt non
oſſint fieri duo rei
Rpulandi in ſolidum.
b Qui. ſcilicet Sti-
chus.
e Debeantur. & ſie
proprium eſt in Seio
vt ei tantum alterna-
tiua queſita ſit ſtipu-
latio: ſed alteri adqui-
ſita eſt in decem, vt
hic dicit, debeantur. &
J. ſubiicit, obligatus
manet, &c.
Et caue quod tam
in primo caſu legis,
aut Stichum qui Titij ſit, ſtipu-
lati fuerint: non videri eos duos
reos ſtipulandi: cum Titio decem
tantum, Seio Stichus aut decem
debeantur S. qu ſententia e
pertinet, vt quamuis vel huic vel
illi decem ſoluerlt, vel Seio Sti-
chumenihilominus alteri obliga-
tus maneat . ſed dicendum eſt, vt
ſi decem alteri ſoluerit, ab altero-
libereturf.
Vnus ex reis credendi lite conteſta-
ta perimit ius alterius. BART.
XVI. IDE M libro tertio de Vorborum
Snoniatin. legatun eſer,
ſiue ab omnibus, excepto aliquo:
Atilicinus, Sabinus, Caſſius, pro
hereditariislpartibus totum eos
legatum debituros aiunt: quia he-
reditas eos obligat. Idem eſt cum
omnes heredes nominantur .
Factum vnius ex reis debendi, no-
cet alteri. BART.
VIII. POMPONIVS libro quinto
ex Plautio.
X duobus P reis eiuſdem Sti-
chi promittendi factis, alte-
rius factû alteri quoque nocetP.
pellatiuis nominibus
dicéndo: lego rem ta-
lem dandam à primo
& à ſecundo: tertio
excepto, vel dixi dan-
dam à primo. iſto ca-
ſu pro partibus here-
ditariis tenentur. ſe-
cus ſi propriis nomi-
nibus appellaſſet. nam
tune viriliter teneren-
tur. D ſi verô abomni-
bus excepto vno, vel
ab omnibus nullo ex-
cepto, tune non virili-
ter, ſed pro partibus
hereditariis teneren-
tur. ACCVRS.
e Abomnibus. ſcili-
cet le atum eſſet.
quam hoc ſecunde eſt Obligationibus.
imparitas in re qua
in ſtipulationem de-
ducitur: cum plus vni
quam alteri queratur,
vel vni ſoli. & eſt ſic
ſupra eodem. l. eamdem.
S. ſed & ſi quus. ſecus
ſi æqualitas, vt dixi
ſupra eod. l. ex duobus.
Et hic etiam non ob-
ſtat ſupra eod. l. ſi ex
duobus. S. fin. quia non
tHoe eſt im¬ fuit ibi rei impari-
paritas ibi ſpe- tas, imô qualitas 1e... 5
ratur reduci vſquequo durat peculium. 2. Vel ibi perſona promittentis facit
ad paritateme imparitatem rei: hic perſona ſtipulantis, vel ſaltem vtriuſque.
AccVRS.
d Maneat. ſtricto iure. nam ſi Titio decem ſoluit, remanet
obligatus Seio in Stichum vel decem Item ſi ſoluit Seio Sti-
chum vel decem, remanet obligatus Titio in decem: nam ex
quo non ſunt duo rei ſtipulandi, imparitate impediente: ſolu-
tione vni facta, non liberatur ipſo iure ab vtroque. ex quo enim
non ſunt eiuſdem rei ſtipulationes, ergo diuerſarum: & ſic alia
decem Titio, & alia decem vel Stichus debentur Seio. ſed hoc
eſt contra mentem ſtipulantium. & ideo de quitate dic quod ſi
decem vni ſoluit quæ communiter vtrique debebat: ab vtroque
liberetur per except. ſed ſi eſſent duo rei, tunc ipſo iure: vt
ſupra eod. l. ij. Sed quid fi Soio Stichum ſoluit: nunquid à
Titio de decem liberatur? hoc non aperit: ſed poteſt dici idem.
nam qu æquitas eſt vt decem vni ſolutis, ab vtroque libere-
tur, ſcilicet contrahentium voluntas: hæc cadem eſt ſoluto Sti-
cho Seio: quia hæe fuit voluntas vt ſemel alterum corum alteri
ſolueretur. Item ſi Seio Stichum ſoluat, conſtat eum liberari
ab eodem Seio de decem: ergo & à Titio: cum de eiſdem
decem de quitate ſentiat. Ideo autem de Sticho non repetit,
quia dicit decem ſolui alteri: quod dici non poterat de Sti-
cho vt alteri cuiquam corum ſoluendo, ab altero liberetur. nam
non vtrique, ſed alteri tantûm poterat ſolui. non enim ad ſolu-
tionem tantum Titio d faciendam de Sticho eſt appoſitus Ti-
tius: imô ad obligationem: qu obligatio cum non poſſit
ei quari, nec ſolui poterit ei: vt ſupra de verborum oblig. l. ſi duo
rei. ACCVRS..2-I l.. ....... .. A¬....1
Dun reiſti-eS Ab altero Not quod ad e hoc vt duo rei ſint ſtipulandi,
pulandi eſſe oportet quod ſtipulentur rem talem qu vtrique acquiri poſſit.
non poſſunt, in Azo.
ea re qua vtri¬f Liberetur. de æquitate. ACCvRs. ,A.. n.12..
que adquiri x duobus. J CASVS. Titius & Mœuius ſtipulati ſunt à
non poreſt Sempronio centum. de iure ita eſt quod vni ſoluendo reus
ab altero liberatur. ſed ponamus quod Titius petit, & litem
eſt conteſtatus contra Sempronium. poſt hoc iſte Sempronius
offert pecuniam Mæuio an liberetur à Titio? Reſpondetur
quod non, quia Titius præuenit litem conteſtando. FRANC.
AcCVRS.
g Egerit, litem f conteſtando, &c. ſic & infra de fideiuſſ-l. ſi
reus. & ſupra eodem. l. ij. & ſupra de procura. l. pluribus. & in-
fra de ſolu. l. ſi quis ſtipulatus fuerit x, in melle. & ſupra de con-
ſtit. pecu. l. idem eſt. ij. Idem eſt in acceptila. & iureiur. ab vno de-
lato. vt infra de accept. l. & per iuſiurandum. S. fina. & ſupra de iu-
reiurand. l. duobus. ſecus in pacto: vt in argumen. contrà ſupra
de pact. l ſi vnus. i reſpon. Vel ibi ſecundum Azo. forte crant
ſf. Nouum.
X duobus reis ſtipulandi ſi ſe-
mel vnus egerit é: alteri pro-
miſſor offerendo pecuniam, ni-
hil agit!.
Videntur heredes in dubio grauari
proportionibus hereditariis. BART.
PAVLVS libro octauo
ad Plautium.
XVII.
d aliàs Seio.
fAgit qui litẽ
conteſtatur.
I5 Pro hereditariis.
Prout ad primum re-
fertur, eſt contrac
ſupra de legat. jl. ſi ex
toto. S. j. vbi in totum
dicit cos teneri. Solu.
voluntas teſtatoris
hoc facit vt ſint plures
rei in ſolidum, vel
non: vt quia ibi hoc
expreſſit, hic non. 2. Vel
ibi verbum, dato, bis
legitur: vt ſit perfecta
conſtructio. & ideo
. quis in ſolidum tene-
tur: ſieut econtra cuique debetur ſolidum ſi taliter pluribus
eſſet legatum: vt C. de caduc. tollend. S. ſi vero non omnes. &
ſupra de legat. iij. l. coniunctim. ſecundûm Az0. & eiſdem mo-
dis ſolue vt & ſupra eod. l. eamdem. in fine. j. reſpon. 3. Vel dic
Si perſona vnius ex reis debendi ab
obligatione eximitur, alter remanens
non liberatur:& poteſt ibi obligationi
fideiuſſor cedere. BART.
XIX. IDEM libro trigenſimoſeptimo
ad Quintum Mucium.
Vm duo eamdem pecuniam
Clebent ſa vnus capiris demi-
nutione exẽptus eſt obligationee,
latiuë. 2. Item adhuc oppo. ad primum dictum: quia non pro
hereditariis, nec in ſohidum, ſed quod viriliter debeant, vi-
detur: vt ſupra de legat. j. l. turpia. S. finali. & l. ſi heredes
nominatim. quæ ſunt contrà. Solu. ſecundûm Ioann. Ibi d pro-
priise nominibus damnauit heredes: hic appellatiuis: pu-
ta duos heredes quos modo nominaui, argum. infra tit. j. l. ſi
communis ſeruus ita. & ſupra ad Trebell. l. nonnunquam. Ac-
CVRSIVS.
a Pro hereditariis partibus totum. At ſi ab omnibus nominatim
legatum eſſet, viriles partes ſeruarentur. l. 54. in fin. l. 124. S. de
leg. j. CVIAC.
Cum omnes nominantur heredes. Id eſt, ſub appellatione here-
dum ab omnibus heredibus legetur, quod facit l. 8. . de ſtatulibe-
ris. CVIAC.
m X duobus. CASVS. Tu & egn promiſimus Stichum
Gaio. tu illum Stichum occidiſti. an nihilo minus eg
tencar mortuo Sticho? Reſpond. quod ſic: quia factum tuum
nihi nocet. hoc verum dicit Gloſſ. ſi ſumus ſocij: aliàs non.
FR. ACCVRS.
n Nocet. ſi ſocij ſunt, aliàs non, ſecundûm M. & Io. & ſic non
eſt contrà ſupra de vſur. l. mora. in fin. qu eſt contrà. 2. Alij vtP.
dicunt t quod hic mora fuit in faciendo: quia ſeruum promiſ-
ſum occidit. ibi in non faciendo cui ob. C. eod. l. fin. vbi de inter-
pellatione dicit quod nocet: ſed ibi cum executione. 3. Tertij
quod interuenit hic factum: quia agnouit debitum: vt dict. l. fin.
C. eod. non autem mora. Quarti, quod hic fideiuſſerat vnus pro
altero, ibi non.
C’n duo vs. Pulehra ler: & caſus oius talis
eſt: Tu & ego promiſimus decem Titio. contigit quod tu
propter aliquod delictum captus es & deportatus, tu es libera-
tus ab obligatione. ſed an ego liberer? Reſpond, quôd non. vi-
debatur contrà: quia ſi ſoluiſſes, & eſſes liberatus: ego etiam li-
beratus eſſem. Sed hoc non obſtat: quia aliud eſt per ſolutionem
debiti liberari, quam per aliquem alium modum eximi ab obli-
gatione. poſtea concludit dicens ex his que dixit, quod ſi ali-
quis ſit obligatus, & fideiuſſorem dederit: licèt ſibi interdictum
ſit aqua & igni, nihilominus fideiuſſor eius manet obligatus.
FR. ACCVRS.
o Obligatione. quia deportatu seſt:vt in fin. l. idem ſi maximam
captis demi. eſſet paſſus, vt alter non liberetur: & idem ſi mini-
mamvt S de capidemil.ij.S. hi.
LL 2 aJAlter.
a Legetur al
aliquibus ſub
nomine appel-
latiuo vel pro-
prio multû in-
tereſt. Priore
enim caſu pro
partibus here-
ditariis, altero,
viriliter tenẽ-
tur, adde Glo.in
verbis pro here-
ditariis. in fin.
infra eod.
b Legato al
omnibus here-
dibus facto he-
redes non vi-
riliter, ſed pro
partibus here-
ditariis tenen-
tur.
e Heredes vtr
in dubio cen-
ſeantur graua-
ti pro portio-
nibus heredi-
tariis, an ver
in ſolidum, an
porius virili-
ter.
quod in l. ſi ex totodixit teſtator, ab illo, velab illohic verô copu-
d Proprio vel
appellatiuo
nomine lege-
tur ab heredi-
bus multum
intereſt.
e Nominatim
fieri dicitur
quod nomine
proprio vel
appellatiuo
expreſſo relin-
quitur.
f Et malé: &
ideo dic quod
hic ſunt ſocij:
ibi non, ſecun-
dum Bart.
amois, eſe
non potelt.
Dos non de-
petur niſi con-
te nupt. l. fin. nec deberi niſi contrahenti matrimonium, ſci-
licet vt principali creditori, & ſic non duobus, cum duobus nu-
pra eſſe non poſſit: vt infra tit. j. l item ſi alter, licèt tamquam
De duobus reis conſtituendis.
nam dos a ſine matrimonio eſſe non poteſt: vt Cod. de dona. an-l ſociihie non, Vel ſeoundo hic egit vnus, & ſuccubuit:vt arg. S de
procurator nomine viri al
ſupra de iure dol. ſi mu-
lier, & ita demum con-
trahenti ma-
rimonium
lius poſſit eamdem dotem ſtipulari: vt
ait etſi Titius & Seius decem,
1058
arbit.l ſi duo. Vel obtinuit, & exegit, arg.S. de pecul. quotiens.
. .. A aA . 1 A. A .. . euI p ev ruuV qL,
ditor. AcCVRS.
h Offerendo. & ſoluendo. AceVRS.
i Nihil agit. quantum ad liberationem.
S ſi cre-
Iue. Intelligas a le-
Iue à certis perſonis heredun Sem iſtam in ap
tracto matrimonio
debetur: vt ſupra de
iure do. l. ſtipulationem.
ACCVRS.
a Idem ait. vt non
oſſint fieri duo rei
Rpulandi in ſolidum.
b Qui. ſcilicet Sti-
chus.
e Debeantur. & ſie
proprium eſt in Seio
vt ei tantum alterna-
tiua queſita ſit ſtipu-
latio: ſed alteri adqui-
ſita eſt in decem, vt
hic dicit, debeantur. &
J. ſubiicit, obligatus
manet, &c.
Et caue quod tam
in primo caſu legis,
aut Stichum qui Titij ſit, ſtipu-
lati fuerint: non videri eos duos
reos ſtipulandi: cum Titio decem
tantum, Seio Stichus aut decem
debeantur S. qu ſententia e
pertinet, vt quamuis vel huic vel
illi decem ſoluerlt, vel Seio Sti-
chumenihilominus alteri obliga-
tus maneat . ſed dicendum eſt, vt
ſi decem alteri ſoluerit, ab altero-
libereturf.
Vnus ex reis credendi lite conteſta-
ta perimit ius alterius. BART.
XVI. IDE M libro tertio de Vorborum
Snoniatin. legatun eſer,
ſiue ab omnibus, excepto aliquo:
Atilicinus, Sabinus, Caſſius, pro
hereditariislpartibus totum eos
legatum debituros aiunt: quia he-
reditas eos obligat. Idem eſt cum
omnes heredes nominantur .
Factum vnius ex reis debendi, no-
cet alteri. BART.
VIII. POMPONIVS libro quinto
ex Plautio.
X duobus P reis eiuſdem Sti-
chi promittendi factis, alte-
rius factû alteri quoque nocetP.
pellatiuis nominibus
dicéndo: lego rem ta-
lem dandam à primo
& à ſecundo: tertio
excepto, vel dixi dan-
dam à primo. iſto ca-
ſu pro partibus here-
ditariis tenentur. ſe-
cus ſi propriis nomi-
nibus appellaſſet. nam
tune viriliter teneren-
tur. D ſi verô abomni-
bus excepto vno, vel
ab omnibus nullo ex-
cepto, tune non virili-
ter, ſed pro partibus
hereditariis teneren-
tur. ACCVRS.
e Abomnibus. ſcili-
cet le atum eſſet.
quam hoc ſecunde eſt Obligationibus.
imparitas in re qua
in ſtipulationem de-
ducitur: cum plus vni
quam alteri queratur,
vel vni ſoli. & eſt ſic
ſupra eodem. l. eamdem.
S. ſed & ſi quus. ſecus
ſi æqualitas, vt dixi
ſupra eod. l. ex duobus.
Et hic etiam non ob-
ſtat ſupra eod. l. ſi ex
duobus. S. fin. quia non
tHoe eſt im¬ fuit ibi rei impari-
paritas ibi ſpe- tas, imô qualitas 1e... 5
ratur reduci vſquequo durat peculium. 2. Vel ibi perſona promittentis facit
ad paritateme imparitatem rei: hic perſona ſtipulantis, vel ſaltem vtriuſque.
AccVRS.
d Maneat. ſtricto iure. nam ſi Titio decem ſoluit, remanet
obligatus Seio in Stichum vel decem Item ſi ſoluit Seio Sti-
chum vel decem, remanet obligatus Titio in decem: nam ex
quo non ſunt duo rei ſtipulandi, imparitate impediente: ſolu-
tione vni facta, non liberatur ipſo iure ab vtroque. ex quo enim
non ſunt eiuſdem rei ſtipulationes, ergo diuerſarum: & ſic alia
decem Titio, & alia decem vel Stichus debentur Seio. ſed hoc
eſt contra mentem ſtipulantium. & ideo de quitate dic quod ſi
decem vni ſoluit quæ communiter vtrique debebat: ab vtroque
liberetur per except. ſed ſi eſſent duo rei, tunc ipſo iure: vt
ſupra eod. l. ij. Sed quid fi Soio Stichum ſoluit: nunquid à
Titio de decem liberatur? hoc non aperit: ſed poteſt dici idem.
nam qu æquitas eſt vt decem vni ſolutis, ab vtroque libere-
tur, ſcilicet contrahentium voluntas: hæc cadem eſt ſoluto Sti-
cho Seio: quia hæe fuit voluntas vt ſemel alterum corum alteri
ſolueretur. Item ſi Seio Stichum ſoluat, conſtat eum liberari
ab eodem Seio de decem: ergo & à Titio: cum de eiſdem
decem de quitate ſentiat. Ideo autem de Sticho non repetit,
quia dicit decem ſolui alteri: quod dici non poterat de Sti-
cho vt alteri cuiquam corum ſoluendo, ab altero liberetur. nam
non vtrique, ſed alteri tantûm poterat ſolui. non enim ad ſolu-
tionem tantum Titio d faciendam de Sticho eſt appoſitus Ti-
tius: imô ad obligationem: qu obligatio cum non poſſit
ei quari, nec ſolui poterit ei: vt ſupra de verborum oblig. l. ſi duo
rei. ACCVRS..2-I l.. ....... .. A¬....1
Dun reiſti-eS Ab altero Not quod ad e hoc vt duo rei ſint ſtipulandi,
pulandi eſſe oportet quod ſtipulentur rem talem qu vtrique acquiri poſſit.
non poſſunt, in Azo.
ea re qua vtri¬f Liberetur. de æquitate. ACCvRs. ,A.. n.12..
que adquiri x duobus. J CASVS. Titius & Mœuius ſtipulati ſunt à
non poreſt Sempronio centum. de iure ita eſt quod vni ſoluendo reus
ab altero liberatur. ſed ponamus quod Titius petit, & litem
eſt conteſtatus contra Sempronium. poſt hoc iſte Sempronius
offert pecuniam Mæuio an liberetur à Titio? Reſpondetur
quod non, quia Titius præuenit litem conteſtando. FRANC.
AcCVRS.
g Egerit, litem f conteſtando, &c. ſic & infra de fideiuſſ-l. ſi
reus. & ſupra eodem. l. ij. & ſupra de procura. l. pluribus. & in-
fra de ſolu. l. ſi quis ſtipulatus fuerit x, in melle. & ſupra de con-
ſtit. pecu. l. idem eſt. ij. Idem eſt in acceptila. & iureiur. ab vno de-
lato. vt infra de accept. l. & per iuſiurandum. S. fina. & ſupra de iu-
reiurand. l. duobus. ſecus in pacto: vt in argumen. contrà ſupra
de pact. l ſi vnus. i reſpon. Vel ibi ſecundum Azo. forte crant
ſf. Nouum.
X duobus reis ſtipulandi ſi ſe-
mel vnus egerit é: alteri pro-
miſſor offerendo pecuniam, ni-
hil agit!.
Videntur heredes in dubio grauari
proportionibus hereditariis. BART.
PAVLVS libro octauo
ad Plautium.
XVII.
d aliàs Seio.
fAgit qui litẽ
conteſtatur.
I5 Pro hereditariis.
Prout ad primum re-
fertur, eſt contrac
ſupra de legat. jl. ſi ex
toto. S. j. vbi in totum
dicit cos teneri. Solu.
voluntas teſtatoris
hoc facit vt ſint plures
rei in ſolidum, vel
non: vt quia ibi hoc
expreſſit, hic non. 2. Vel
ibi verbum, dato, bis
legitur: vt ſit perfecta
conſtructio. & ideo
. quis in ſolidum tene-
tur: ſieut econtra cuique debetur ſolidum ſi taliter pluribus
eſſet legatum: vt C. de caduc. tollend. S. ſi vero non omnes. &
ſupra de legat. iij. l. coniunctim. ſecundûm Az0. & eiſdem mo-
dis ſolue vt & ſupra eod. l. eamdem. in fine. j. reſpon. 3. Vel dic
Si perſona vnius ex reis debendi ab
obligatione eximitur, alter remanens
non liberatur:& poteſt ibi obligationi
fideiuſſor cedere. BART.
XIX. IDEM libro trigenſimoſeptimo
ad Quintum Mucium.
Vm duo eamdem pecuniam
Clebent ſa vnus capiris demi-
nutione exẽptus eſt obligationee,
latiuë. 2. Item adhuc oppo. ad primum dictum: quia non pro
hereditariis, nec in ſohidum, ſed quod viriliter debeant, vi-
detur: vt ſupra de legat. j. l. turpia. S. finali. & l. ſi heredes
nominatim. quæ ſunt contrà. Solu. ſecundûm Ioann. Ibi d pro-
priise nominibus damnauit heredes: hic appellatiuis: pu-
ta duos heredes quos modo nominaui, argum. infra tit. j. l. ſi
communis ſeruus ita. & ſupra ad Trebell. l. nonnunquam. Ac-
CVRSIVS.
a Pro hereditariis partibus totum. At ſi ab omnibus nominatim
legatum eſſet, viriles partes ſeruarentur. l. 54. in fin. l. 124. S. de
leg. j. CVIAC.
Cum omnes nominantur heredes. Id eſt, ſub appellatione here-
dum ab omnibus heredibus legetur, quod facit l. 8. . de ſtatulibe-
ris. CVIAC.
m X duobus. CASVS. Tu & egn promiſimus Stichum
Gaio. tu illum Stichum occidiſti. an nihilo minus eg
tencar mortuo Sticho? Reſpond. quod ſic: quia factum tuum
nihi nocet. hoc verum dicit Gloſſ. ſi ſumus ſocij: aliàs non.
FR. ACCVRS.
n Nocet. ſi ſocij ſunt, aliàs non, ſecundûm M. & Io. & ſic non
eſt contrà ſupra de vſur. l. mora. in fin. qu eſt contrà. 2. Alij vtP.
dicunt t quod hic mora fuit in faciendo: quia ſeruum promiſ-
ſum occidit. ibi in non faciendo cui ob. C. eod. l. fin. vbi de inter-
pellatione dicit quod nocet: ſed ibi cum executione. 3. Tertij
quod interuenit hic factum: quia agnouit debitum: vt dict. l. fin.
C. eod. non autem mora. Quarti, quod hic fideiuſſerat vnus pro
altero, ibi non.
C’n duo vs. Pulehra ler: & caſus oius talis
eſt: Tu & ego promiſimus decem Titio. contigit quod tu
propter aliquod delictum captus es & deportatus, tu es libera-
tus ab obligatione. ſed an ego liberer? Reſpond, quôd non. vi-
debatur contrà: quia ſi ſoluiſſes, & eſſes liberatus: ego etiam li-
beratus eſſem. Sed hoc non obſtat: quia aliud eſt per ſolutionem
debiti liberari, quam per aliquem alium modum eximi ab obli-
gatione. poſtea concludit dicens ex his que dixit, quod ſi ali-
quis ſit obligatus, & fideiuſſorem dederit: licèt ſibi interdictum
ſit aqua & igni, nihilominus fideiuſſor eius manet obligatus.
FR. ACCVRS.
o Obligatione. quia deportatu seſt:vt in fin. l. idem ſi maximam
captis demi. eſſet paſſus, vt alter non liberetur: & idem ſi mini-
mamvt S de capidemil.ij.S. hi.
LL 2 aJAlter.
a Legetur al
aliquibus ſub
nomine appel-
latiuo vel pro-
prio multû in-
tereſt. Priore
enim caſu pro
partibus here-
ditariis, altero,
viriliter tenẽ-
tur, adde Glo.in
verbis pro here-
ditariis. in fin.
infra eod.
b Legato al
omnibus here-
dibus facto he-
redes non vi-
riliter, ſed pro
partibus here-
ditariis tenen-
tur.
e Heredes vtr
in dubio cen-
ſeantur graua-
ti pro portio-
nibus heredi-
tariis, an ver
in ſolidum, an
porius virili-
ter.
quod in l. ſi ex totodixit teſtator, ab illo, velab illohic verô copu-
d Proprio vel
appellatiuo
nomine lege-
tur ab heredi-
bus multum
intereſt.
e Nominatim
fieri dicitur
quod nomine
proprio vel
appellatiuo
expreſſo relin-
quitur.
f Et malé: &
ideo dic quod
hic ſunt ſocij:
ibi non, ſecun-
dum Bart.