DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0633
E
t
appellat.
titur pro facto i ; Ad principiun. vt dolo commiſſo abinitio ſtipulationis agi
1241 Digeſtorum Liber xlvj. Tit.
iuſſores non tranſit vt reſti in integ quæ ad fideiuſſores mi. non
porrigitur: vtS, de excep.l exceptiones i.SSrei autem. & facit de iudi.
lnon videtur. & j-de reg.iu, lnullus. Item per ea qua dicta ſunt, ſa-
a Legatus ius tis caſus huius lcolligitur.Item potes ponere in legatoe, qui ha-
reuocandi dos bet ius reuocandi domum:vt S.de iudi.l ij. S. legatis.
mum haber. JOuiſſima clauſu-
la. JCASVS. Dictû
eſt S. eo. l. iudicatum.1.
quod tres ſunt clauſu-
l ſtipulationis iudie.
ſolui:quaru vltima eſt
de dolo abfuturo dici-
tur in hac l. quod iſta
verba dolum abeſſe, &
abfuturum eſſe, non
reſpiciunt tãtûm tem-
pus praſens, imô etiam
tempus futurum, ita
quod ſi ille qui dolum
commiſit, deceſſerit,
eres ſuus tenebitur:
quia refertur ad omne
tempus. Secundô dicit:
ſi quis ita fuerit ſtipu-
latus: promittis dolum
abeſſe, & abfuturum
eſſe: & ſi non abfuerit,
promittis pœnã quin-
quaginta?ſi ita ſtipula-
tus fuerit: tenebitur
promiſſor etiam pro
dolo extranci ad pœnã
per eum promiſſam.
Tertiô dicit quod ſti-
pulatio iudicatu ſolui,
refertur ad principium
ſtipulationis. quid hoc
ſit dicere declarat gl.
vltima ſuper verb. ad
principium. FRANc.
J Nouiſſima. id eſt
nouiſſime à nobis po-
ſita: vt S.eod. l. iudi ſol.
Clauſula do¬ 2. Vel ideo nouiſſima
ſum malum dicitur: quia donec po-
abeſſe abfutu- teſt eſſe locus aliis
rumque eſſe, clauſulis, nõ eſt recur-
cur nouiſſima ei¬¬
dillna rendû ad iſtamavts. de
* Appellans verb. oblig. l. doli. Azo.
acot incaur Rouiſſma clauſula.
ſa appellatio- vide ſcripta ad l. 38. 5.
nis reus ſi quis dolum.s. de verb.
demnãdus eſt, ,7.
ſi iniuſta cau¬ oblig. CVIAc.
Sã habeat, ne¬ b J In futurum quam-
que ſimplici- uis enim competat ſe-
ter prondeitre mel ià dolo commiſſo:
iudex debet nihilo minus tamen
male appella- csmirtitur pro ſeour-
tum, bene iu¬ comittitur pro lequẽti
dicat ex for¬ dolo,vt ſic in ſe reuol-
ma leos. . de uatur: vtS.tit.j. l. non
quaſi.S ſi quis curator.
tSententia fe-e Permanens. aliàs
renda eſt in eſt permanens, &c. q. d.
defenſorem, Et permanens, &c. q a.
hie. & lliberts, venit ille qui erat cõ-
S. vl. jupra de miſſus tempore ſtipu-
negotiis. l. lationis
de ſententiis.
ſtipulationi,
interpoſit
propter verbõ abeſſe. &
aliàs eſt ſine permanẽs.
dFactum quod ſci-
licet factum ſit coër-
cendum.
c Heres eius. etiam
de proprio dolo.
f Abfuturumque.hoc
enim facere debet, vt
permaneat ſine dolo.
g S Tempus poſt ſtipu-
abens, arg-contrà j.de
Ouiſſimat clauſula a iudica-
tum ſolui ſtipulationis, dolũ
malum abeſſe, abfuturumque eſſe, &
in futurumPtempus permanens
factum d demonſtrat itaque & ſi
forte deceſſerit is qui dolo fece-
rit, tenebitur heres eius. Verbum
enim Abfuturumqueeſſe, pleniſſi-
m eſt, & ad omne tempus érefer-
tur: vt ſi aliquo tempore non ab-
fuerit dolus, quoniam ver ſit nõ
abfuiſſe, cõmittatur hec clauſula.
1. Si autẽ adiectû ſit: Si huius
rei dolus malus non aberit, quantiea
res est dari ſpondes? & ob extranei
dolu promiſſor pœna tenebitur.
2. Doli autem mali clauſula,
ſicut relique ſtipulationes in qui-
bus tempus nominatim adiectum
non eſt, ad principium ſtipula-
tionis refertur ſ.
Fideiuſſor acceptus in prima cau-
ſa, non tenetur ineo quod iudicatur in
cauſa appellationis, niſi aliud actum
ſit. BART.
xx. SCAVOLA libro vicenſime
Digeſtorum.
CV n apud Sempronium iudi-
cem datumreus defendere-
tur, ſtipulatione cautu eſt, vt quod
Sempronius iudex iudicaſſet, pre-
ſtaretur, à cuius ſententia petitor
* appellauit. & cú apud competẽ-
tem appellationis iudicẽ res age-
retur: defenſorepcondẽnato que-
ſitu eſt an ſtipulatio cõmiſſa eſſer.
Reſpondit ſecundû ea que propo-
nerentur, non eſſeliure cõmiſſam.
Claudius: Ideo ſtipulatione adii-
citur, quive in eius locum ſubstitutus
Perit.
Hac stipulatio ex duabus clauſu-
lis potest committi contra diuerſos,
ſed contra eumdem non, ſed praualet
cauſa iudicati. BART.
1x1. IDEM libro ſingulari Quaſtionum
publicà tractatarum.
Ivnus ex fideiuſſoribus ob rẽ
non defenſam P cõuentus ſit,
deinde poſtea ea res defendaturP,
alter fideiuſſorum ob rem iudica-
tam conueniri poteſt . Et ſi reus
promittendi duobus heredibus
relictis deceſſerit, alter rem non
defendat, alter defendat: is qui
verborum ſig. vii & l verbum erit. Az o.
Stipulatio h J Quantinon adiecta poena, non teneretur de extranci dolo:
Empier in quia factun d’alienum promittere non debet: vt S de verb obligl.
terpoſita nun- ſtipulatio iſta. Az20. & facit in ea.l.S. ſi quis dolum. & l. inter ſtipu-
quam comit lantem. ij reſpon. & J, de verb ſign.l hac verba, cui rei.
extranei.
à Factum alie- poſſit ad quod eſt j. de reiur. l in omnibus quidem. Sicut enim princi-
nã nemo pro pium ſtipulationis in prſenti tempore concipitur, ita & ſi in præ-
mittere debet. ſenti verum ſit dolum non abeſſe, committitur ſtipulatio propter
verbum abeſſe.
non defendit, ob rem non defen-
ſam conueniri poreſt: ille qui de-
fendit, ob rem iudicatã: quoniam
in vnius eiuſdemque perſona non
poſſe cõmitti has duas clauſulas
creditur F. & nos dicimus ſemper
prœualere rei iudicatæ clauſu-
lam, eâmque ſolam committi.
Duas partes habet hæc rubr. Pri-
mô rem ra. hab. h e. de illa stipula-
tione rem ra ha. Secundô dicit de ra-
tihabitione: hoc est qualiter poſſit ha-
beri ratum. BART.
RATAM T REM HABE-
ri, & de ratihabitione .
TITVLVS VIII.
Tertia eſt ſtipulatio de rato quam de pre-
curatore actoris ſtipulatur reus ante litem
conteſtatam, ſed & de tutore & curatore
ex edicti verbis, licet vulgo obſeruetur ne ab
his vel ab actore municipum deſiderétur
ſtipulatio de rato habẽdo itemque de defen-
ſore rei nonnunquam vt ex tit. de procura-
toribus cognoſcere licet, prater ſolitam ſti-
pulationem de iudicato ſoluendo. & hac de
rato ita Jfere concipitur. Quod nomine L.
Titij à me fundus ille petitur, amplius eo no-
mine neminem petiturum cuius actio, peti-
tio, perſecutio ſit, & ratum LTitium habi-
turum heredémve eius, aut eum ad quem
ea res qua de agitur pertinebit quodcunque
mecum agetur, aut quanti ea res erit tan-
tam pecuniam dari spondes? Ratihabitio *,
(quoniam de huius definitione etiam hoc
titulo agitur, & quando aut quomodo ra-
tum habere dominum oporteat) eſt approba-
tio eius quod cum eo geſtum eſt, qui egit
procuratorio nomine. huic contraria eſt re-
tractatio. CVIAC.
Quando conuenitur ille cui exce-
ptio rei iudicatæ competéret, ſi verus
procurator exegiſſet, stipulatio de ra-
to committitur. BART.
I. PAPINIANVS libro vicenſimo-
octauo Quaſtionum.
Vm quis de rato
ſtipularetur *: quã-
uis non idem , ſed
alius à domino*
N conueniretur, qui
conueniri? non poſſet ſi ratum
habuiſſet , committi ſtipu-
lationem placuit: veluti cum
fideiuſſore, aut alter ex reis
promittendi qui ſocius eſt d,
x Stipularetur à procuratore.
ſecundûm primaim expoſitionem.
b Habuiſſet. ſcilicet dominus.
e
vnj.
Stipulationis refertur. Hoc eſt ea cauetur ab eo tempa-
inchoatur & interponitur, dolum malum abeſenpore que
eſſe. Itaque prateritus dolus ca comprehendi non videtur.
Vm apud.JCAsvs. Conueniebam te apud iudice o!.
Cr ptieuſſores, qui promiſerunt mihil
Sempropius iudex iu-
y V Non idem qui de rato ſtipulatus fut. oui noteſt, pura bi-
2 Pro domino b, & de debitore & creditore loqui poteſt, p , pro reo,
aliquo agente pro creditore vel conuento procurat
a Conueniriab aliquo qui nomine domini ageret.
c Cum fideiuſſor alias ſi cumaliàs non eſt,ſi,.:
d Socius eſt. ſecus ſi non eſt ſocius: vt Sde fideil Vranius.
1242
,abfuturûmque
ur. ErAc.
lcẽ Sempronium.
ſoluere id quod
dicaret. tu fuiſti abſo-
lutus à Sempronio iu-
ine ego appellaui al
tta ſententia. tu po-
tea fuiſti condenna
tus apud iudicem ap-
pellationis. quaritur
vtrum fideiuſſores tui
teneantur? Reſp. quod
non: & ideo conſuluit
lex quod adiiciatur in
ſtipulatione, promittis
ſoluere pro reo quod
Sempronius iudex iu-
dicauerit. vel ille qui
in Sempronij locum
fuerit ſubſtitutus?tunc
tenebutur fideiuſſores
etiam in cauſa appel-
lationis. FR. Accvrs.
E Datum idelegn l’lliulleu
ationis vulgi
tumm la ſeuult
l Non eſſe. nec ex vſurpatCie,
prima ſententia: quia P’o.. umi.
ex ca ſolus ſoluere ne ſes de dds
potuit cogi. necaer ſe- Eeiuſor
cunda: quia ex ea ſe cauſe pd.
non obligat fideiuſſor. palis nõtene-
ad quodS. e.i jjreſp. r n cauſi
TL. .L... l’ appellationis.
& l. cù quarebatur. Sfi v. plurn apus
m J Subſtitutus. vt Hippolyu a
committi poſſir pro¬ de fidin-
pter ſententiã ſubſti¬ ſorbb vbi, Qua-
E irie.AAevv e mdodimn.
tuti iudicis. ACCVR S adde ol. No-
Ivnus. Pone caſum elle de his qui
vt .eol.ſt ſtex duobus. ingd. ad ap-
FR. ACCVRS. plinpr atque
Non defenſam pro ia cautio in-
n JNon defenſampi poſita con
parte.
iudice prina
Conuentus ſit. & cauſa, non co-
ſoluit. mittitur coni
p Defondaturid eſt, iudice appel-
... latiouis.
udicetur.. . tStipulationt
q 5 Conueniri poteſt. ſi deroformu-
condemnatus ſit is pro la qua.
quo fideiuſſit. & dic hic t Ratio
vt not. S eolex duobus quid.
r Creditur. quoad
exactionem. S eodcum
quarebatur.
ſ Et nos aperit quod
obſcurè dixerat. Et no.
quod alias eſt, nos: &
hæc bona: aliàs non, &
tune redimus ad plu-
res perſonas ...
t J Praualere cu forte
vtraque in cadem per-
ſona cõcurrit:vt j. eal.
RATAMREM.
haberi, & de, &c.
Id eſt quomode
quando quis promittit
rem ratam haberi. Ir. Et
nota quod duas partes
habet rubri, vt patebi
er exempla. jeoa.
pe ree ia lus eſtde
ſtipul. rem ratã haberi
interpoſita à procura-
tore. CVIAC.
u ey Vm quis.i aliquis ex reis debendi, vel confideiuſſoribus.
eré cius
ore debitoris, u uirt ſipu-
latus Dyna
aal li,ie
iudiciu do-
ini, vt notlt
de hic Abericii
arbi.
1