6
Ceportandum
quid.
In vulga.
quem.
.... aſ An iſi r¬ O
pore quo ſeiuit ſie ſententiam latam: & hoc eſt verum, niſi pro¬!
haberet in cauſa, qui procurator ſi non appellet, nocet
curatorem
domino. FRANe.
a
Adnotare b Adnotauerit. id eſt à
terd &releg atoru.
in princ na & infrà hoc
Si dicit, cum prolata ſen-
Duar. 1. di¬ tentia, &c.
ſpun c.8.
* ide Ant.
Aug-li.3. emẽ.
ca.S.
b Cterſi pro
ſed.
* à teſtatore.
c 5 Iubet. ſcil. in car-
cerẽ, vel in vincula:vt
infrà, ſimili modo & in,
&c. S. de pœnis. l. diui
fratres. S fi & de interd.
& releg. l relegatorum.ij.
reſpon. & l. inter pœnas.
2. Vel recipi, id eſt in
exilium trahi, ſecun-
dum quõſdam.
d Sententia prolata.
ſcilicet de deportando,
& habeas, ſcribendo Im-
peratori vt deportetur.
id eſt vt inſulam aſſi-
gnet. & quod ſubiicit,
caterum, id eſt certe,
ne, &c. & ſic proſequi-
tur quaſi tunc, nõ au-
tem poſtea appellare-
tur.
e Solet. Imperator.
f Rurſus.id eſt cõtra
illum, &c nam ſi prius
non appellauit, durum
eſt quod poſtea appel-
let alij habent, Impera-
tores: & dicunt demum
lata ſententia Impera-
toris, ſcilicet qua cõ-
probatur ſentẽtia præ-
ſidis, appelletur, & non
priûs: & tunc dic cate-
rum P, pro ſed. & ſie
allegat in contrarium.
& ſi habeas ſcribendum:
dic, id eſt ſeribendo, id
eſt notificando, ſecun-
dûm vtramque lectu-
rã: & ſecundûm ſecun-
dam lect. dicas ſecun-
dum Azo quod hic di-
citur, naturali ratione
probari poteſt. nã an-
tequã princeps reſcri-
bat, non tenet ſenten-
tia: quod ex eo patet,
quia non amittit ideo
cruitatem. quod dic vt
S. de iniuſto teſt.l. ſi quis
filio. Seius. & S ſed & ſi
de decurione. & S. de ps.
laquod ad ſtatum. & l.
qui vltimo. non eſt er-
go neceſſe appellari
ante. A zo. item pro
hoc ſupr de bonis eorum.
lijS. j. Sed arg. contrà
J. ea.l.S. biduum, in fin.
tamen iã ſoluet quod
Si quidem, aliàs ſi quidem. aliàs ſi quem.
ſententiauërit annotandum:vt S, de in-
RI quidem * in
inſulam deportan-
dum adnotauerit
prſes prouincie,
o & Imperatori ſcri-
pſent, vt deportetur: videamus
quando ſit prouocandum: vtrum
cum Imperator ſcripſerit, an cum
ei ſcribitur. Et putem ftunc eſſe
appellandum, cum recipi eum
præſes iubet, ſententia prola-
ta d, Imperatori ſcribendum, vt
deportetur. Cœterum verendum
eſt ne ſero ſit vt tunc prouocetur,
cum Imperator inſulam ei adſi-
gnauerit. comprobata enim ſen-
tentia prſidis, tunc ſolete inſu-
lam adſignare. Rurſus f illud ve-
rendum eſt, ſi mendaciis apud
principem onerauit eum quem
deportandum laborabat, inter-
cludi illi viam prouocandi. Quid
ergo eſt? Recte dicetur humani-
tare ſuggerente, vt & hoc & illo
tempore é non fruſtrà prouoca-
retur: quia non aduerſus prin-
cipem, ſed aduerſus iudicis cal-
lidatem prouocauit. Simili mo-
do & in decurione erit proban-
dum: quem punire ſibi præſes
permittere non debet: ſed reci-
pere eum in carcerem, & prin-
ci ſcribere de pœna eius.
Si onus eſt munus publicum au-
ctoritate, ſed vtilitate priuatum:debet
excuſari. ſi verà publicum omnino:
debet appellari. BART.
1. Si quis tutor datus fuerit
vel teſtamento *, vel à quo alio
qui ius dandi habet, non oportet
eum prouocare: (hoc enim diuus
Marcus effecit) ſed intra tempo-
ra praſtitura excuſationem alle-
gandam habet: & ſi fuerit repul-
ſa, tunc demum appellare debe-
bir: cæterum ante fruſtrà P ap-
pellatur.
2. 5 Alia cauſa eſt eorum qui
ad aliquod munus vel honorem
1597 Quando appellandum ſit, &c.
S Interpoſuerint vt Ce appell l. hi & l ſi ad ſcribatum. & hoc in-
duos menſes, ſecundum quoſdam: vt arg. de tempaapp.lj Sed
JEt dic biduum: vt j. ea. lS. quod in
ſententiis. J Item quod hic dicitur, fallit in quibuſdam:vt Cod.
quando prouo non eſt ne l. veteranis. Itẽ in alio caſu: vt S. de appell.l. ſi
tra
illam aliter expone, vt ibi.
vocantur, cum dicant ſe habere
excuſationem. nam non aliter al-
legare poſſunt cauſas immunita-
tis ſuæ, quam ſi appellationem in-
terpoſuerint 9.
A decreto electionis, non à nomi-
natione appellatur: & ab ordine ap-
pellatur ad praſidem, licet ipſe eam
nominauerit, vel de collegio fuerit.
BART.
3. Solent plerumque præſi-
des remittere ad ordinem nomi-
natum P, vt Gaium Seium creent
magiſtratum, vel alius quis honor
vel munus in eum conferatur.
Vtrum igitur nunc appellandum
eſt, cûm ordo decretum interpo-
ſuerit: an verô à remiſſione quam
præſes fecerit, appellatio ſit in-
terponenda? Et magis eſt, vt tunc
ſit appellandum, cum ordo de-
creuerit. magis enim conſilium
dediſſe præſes videtur quis ſit
creandus, quam ipſe conſtituiſ-
ſe . denique ipſe erit appellan-
dus f, non abeo prouocandum.
4. 5 Sed & ſi præſes in ordi-
ab ordine crearetur quis, ipſe
erit prouocandus: quaſi ab ordi-
ne, non ab ipſo fiat appellatio.
Tempus appellationis interponen-
dæ currit à tempore ſententiæ latæ,
etiamſi ſententia fuerit conditionalis.
BART.
5. 5 Biduum vel triduum
appellationis ex die ſententiæ
latœ * computandum erit. Quid
ergo ſi ſententia fuerit ſub con-
ditione dicta? vtrum ex die ſen-
tentiæ tempus computamus ad
appellandum: an verô ex die quo
conditio ſententiæ extitit? Sane
quidem non eſt ſub conditione?
ſententia dicenda. Sed ſi fuerit
dicta, quid fiet? Et eſt vtile, ſta-
tim tempora ad appellandum
computari debere.
Tempus appellationis interponendæ
ne fuerit (vt fieri adſolet) cûm
1598
conſtat. & C. eod. de ap-
pel. l. nominationes.
p Nominatum. Ord
decurionẽ ſcripſit pre-
ſidi: Gaius eſſer bonus
in tali officio preſes nõ
eligit, ſedeis remittit
vt eligant, & ſic ordo
interponit decretſ, ele-
ctioni ſcilicet: à quo
appellatur, vt ſubiicit.
à a prædicta quidẽ no-
minatione ſeu nuntia-
tione non appellatur:
cum grauamen nõ in-
ferat ad quod S. de tut.
& cur da.ab his.l. diuus.
& ſic poteſt intelligi
S. de app.l. ſi conſtat. li-
cet & aliud impedimẽ-
tum ibi fuerit. quando-
que tamẽ nominatio
pro electione ponitur:
vt C.de decur. l.nomina-
tionum. lib. ix.
q Conſtituiſſe. ad hoc
C ſi contra ius vel vtilit.
publl. & ſi non cognitio.
r S Appellandus. aliàs
poſtulandus.
ſ In ordine ſcilic de-
curronum.
t JCrearetur. ad hoc
S. quod cuiuſque vni. l.
item eorum.
u Biduum. biduum
in ſua, triduû in aliena:
a Appellari nõ
poteſt à nomi-
natione, ſed ab
electione.
b Nominatio
pro electione.
vt C. eod. de appellat. l.
eos.S. pen. & fi & S. de
appl qui ſuſpectum. ho-
die ſemper x. dies:vt in
Auth. de ap.S. j.coll viij.
AcCVRS.
x Sententia latæ. de-
finitiuæ c. nã cum dico
ſentẽtiam ſimpliciter:
intellige definitiuam.
item hoc in praſente:
in abſente ex quo ſcit:
vr Je,fin.
y Sub d conditione.
ſecundu e conſuetudi-
nem. q. d.non conſue-
uit dici: ſic & exponi-
tur S-de hered. inſt. l. j
jreſpon. nõ dicit quod
non poſſit dari: &ſic nõ
obſt.C. de leg. & con. l.
non dubium. & hoc ſub
cond. extranea ſed ſub
condit. qu tangit ne-
gotium, ſic, & valet: vt
Cod. de ſent.l. cum iudex.
& S. de re iudi. l. à di-
vtroque tempore appelletur.
gS Illo tempore. Imõ videtur tempore que principi ſcribitur, non
appellari:vtS. de app.d.j j Solu vt ibi.Item videtur quod nec hoc
tempore cûm Imperator reſcribit: vt j eol fi. Sol. illa qurit, ſed
non definit. Vel vt ibi.
h Non aduerſus. not. colorem appellationis, & facit S à quibus
appel. non licet l. j. in prin.
i Aduerſus iudicis calliditatem. poteſt enim eſſe quod mentitus
ſit principi malis litteris, ſecundûm Io. & facit Cod, ſi contra ius vel
vti. pu l & ſi non cognitio.
J Punire. aliqua pena.
I Sibi. ſcilicet præſidi de cauſa cognoſcenti. ad quod S.de poœn.
ldiui. S j vſque in fin.l. & de bon. eoruml.ij.S.j. niſi tumultus, &c. vt
ſuprà de ſicar l qui cadem.
m A quo alio. id eſt al aliquo alio.
n J Fruſtrà. contrà S. de ap. l. cum in vna.S. tutor. Solue illam
ſecundûm iſtam. & eodem modo ſol ſupr. de ritu nuptl. ſi quis tu-
tor. S fin.J Et facit Inſtit. de excu tutor. qui autem. & S. de excu.tut.
l.quinquaginta. C. de exctut. ltutores nominatos. & l. quinquaginta.
uo.S. in venditione. ver. quod ſi nulla quæ ſunt arg contrà. Vel in il-
la à diuo, dic vt ibi..1
2 Statim facit ſupr. de re iudi.l.iiiS. ſi quis condemnatus. ſed certe
videtur quod non ſtatim. nam quod nondum tenet quomod
reſcindi poteſt? vt ſupr de iniuſt teſt.lnam & ſi ſub condi. ſed forté
dices cam tenere vt puram: & tantum conditio vitietur.ad quod
Inſtit. de hered, inſtit S. impoſſibilis. & quod dicitur de ea que nubit
intra tempus luctus:vt in Auth. de reſtit. & a qua pa. S vnum coll.
vii quod probabiliter dici poteſt. Vel dic quod tenet conditio vt
ante non poſſit agi iudicatipoteſt tamen & debet antè appellari.
& ſic vnum pro condemnato. & aliud contra eumaarg ſuprde iu-
reiurl. eum qui. Nota hîc quod f fieri non debet, tamen factum
tenet. ſic ſupr.quod me cau l. fin.in fii& de iureiur. l. nam poſtea.S. ſi
damnetur. & de fideiuſſ-l. GraceS. à tutore. & ſupr de re eo..-ſi pupillo-
rumS ſi prator. & C. de nupt. l. & ſi contra. & de iure pa iiij & de
fideicom. li. ijj & ſup. de ſepul. viol l iii.Snon perpetua. & de re iudi.l.
praſes, & de ſerl. ii & de dona. inter vi. & vxo. l. cum hic ſtatus.S.
oratio. & ſupr. ad Treb.l ſeruo inuito.S. cum prator. Sed arg. contras.
de inter. & releg. l. rolegatorum. S. ad tempus. & ſuprà de excuſat.
tor.
e Sentẽtie ap-
pellatione in
dubio intelli-
gitur definiti-
ua, ve hic. adde
Gloſſl.1. C.ſen-
tent. reſcindi nõ
poſſe. Baldum
deciſ 424. adde
Gloſſã in l. 24.
in fin ſupr, de re
iudicata. adde
eundem Baldi
deciſ. 581. vbi
notat ſtatuto
remouẽte ap-
pellationem à
ſentẽtia, intel-
ligi remotam
aut prohibitã
appellationem
à definitiua, nõ
ab interlocu-
toria, adde Glo.
& ibi Alberi-
tum in l quod
iußit ſuur. de re
iudicata.
d Conditiona-
liter ſeu ſub
cõditione ſen-
tentia ferri nõ
debet:lata ta-
men tenet: ve
hi.Eadem ra-
tione decreti
ſub conditione
interponitur,
vti dixi ad ol.
l 4S. 10. infrà
de fideicommiſſ.
libert.
e Sẽtentla ſub
conditione la-
ta tenet.
ſ Factû an te-
neat quod a¬
liàs fidri non
debet.
g Imô non
eſt contra, ſed
concor, ſecú-
dum Bar.
Ceportandum
quid.
In vulga.
quem.
.... aſ An iſi r¬ O
pore quo ſeiuit ſie ſententiam latam: & hoc eſt verum, niſi pro¬!
haberet in cauſa, qui procurator ſi non appellet, nocet
curatorem
domino. FRANe.
a
Adnotare b Adnotauerit. id eſt à
terd &releg atoru.
in princ na & infrà hoc
Si dicit, cum prolata ſen-
Duar. 1. di¬ tentia, &c.
ſpun c.8.
* ide Ant.
Aug-li.3. emẽ.
ca.S.
b Cterſi pro
ſed.
* à teſtatore.
c 5 Iubet. ſcil. in car-
cerẽ, vel in vincula:vt
infrà, ſimili modo & in,
&c. S. de pœnis. l. diui
fratres. S fi & de interd.
& releg. l relegatorum.ij.
reſpon. & l. inter pœnas.
2. Vel recipi, id eſt in
exilium trahi, ſecun-
dum quõſdam.
d Sententia prolata.
ſcilicet de deportando,
& habeas, ſcribendo Im-
peratori vt deportetur.
id eſt vt inſulam aſſi-
gnet. & quod ſubiicit,
caterum, id eſt certe,
ne, &c. & ſic proſequi-
tur quaſi tunc, nõ au-
tem poſtea appellare-
tur.
e Solet. Imperator.
f Rurſus.id eſt cõtra
illum, &c nam ſi prius
non appellauit, durum
eſt quod poſtea appel-
let alij habent, Impera-
tores: & dicunt demum
lata ſententia Impera-
toris, ſcilicet qua cõ-
probatur ſentẽtia præ-
ſidis, appelletur, & non
priûs: & tunc dic cate-
rum P, pro ſed. & ſie
allegat in contrarium.
& ſi habeas ſcribendum:
dic, id eſt ſeribendo, id
eſt notificando, ſecun-
dûm vtramque lectu-
rã: & ſecundûm ſecun-
dam lect. dicas ſecun-
dum Azo quod hic di-
citur, naturali ratione
probari poteſt. nã an-
tequã princeps reſcri-
bat, non tenet ſenten-
tia: quod ex eo patet,
quia non amittit ideo
cruitatem. quod dic vt
S. de iniuſto teſt.l. ſi quis
filio. Seius. & S ſed & ſi
de decurione. & S. de ps.
laquod ad ſtatum. & l.
qui vltimo. non eſt er-
go neceſſe appellari
ante. A zo. item pro
hoc ſupr de bonis eorum.
lijS. j. Sed arg. contrà
J. ea.l.S. biduum, in fin.
tamen iã ſoluet quod
Si quidem, aliàs ſi quidem. aliàs ſi quem.
ſententiauërit annotandum:vt S, de in-
RI quidem * in
inſulam deportan-
dum adnotauerit
prſes prouincie,
o & Imperatori ſcri-
pſent, vt deportetur: videamus
quando ſit prouocandum: vtrum
cum Imperator ſcripſerit, an cum
ei ſcribitur. Et putem ftunc eſſe
appellandum, cum recipi eum
præſes iubet, ſententia prola-
ta d, Imperatori ſcribendum, vt
deportetur. Cœterum verendum
eſt ne ſero ſit vt tunc prouocetur,
cum Imperator inſulam ei adſi-
gnauerit. comprobata enim ſen-
tentia prſidis, tunc ſolete inſu-
lam adſignare. Rurſus f illud ve-
rendum eſt, ſi mendaciis apud
principem onerauit eum quem
deportandum laborabat, inter-
cludi illi viam prouocandi. Quid
ergo eſt? Recte dicetur humani-
tare ſuggerente, vt & hoc & illo
tempore é non fruſtrà prouoca-
retur: quia non aduerſus prin-
cipem, ſed aduerſus iudicis cal-
lidatem prouocauit. Simili mo-
do & in decurione erit proban-
dum: quem punire ſibi præſes
permittere non debet: ſed reci-
pere eum in carcerem, & prin-
ci ſcribere de pœna eius.
Si onus eſt munus publicum au-
ctoritate, ſed vtilitate priuatum:debet
excuſari. ſi verà publicum omnino:
debet appellari. BART.
1. Si quis tutor datus fuerit
vel teſtamento *, vel à quo alio
qui ius dandi habet, non oportet
eum prouocare: (hoc enim diuus
Marcus effecit) ſed intra tempo-
ra praſtitura excuſationem alle-
gandam habet: & ſi fuerit repul-
ſa, tunc demum appellare debe-
bir: cæterum ante fruſtrà P ap-
pellatur.
2. 5 Alia cauſa eſt eorum qui
ad aliquod munus vel honorem
1597 Quando appellandum ſit, &c.
S Interpoſuerint vt Ce appell l. hi & l ſi ad ſcribatum. & hoc in-
duos menſes, ſecundum quoſdam: vt arg. de tempaapp.lj Sed
JEt dic biduum: vt j. ea. lS. quod in
ſententiis. J Item quod hic dicitur, fallit in quibuſdam:vt Cod.
quando prouo non eſt ne l. veteranis. Itẽ in alio caſu: vt S. de appell.l. ſi
tra
illam aliter expone, vt ibi.
vocantur, cum dicant ſe habere
excuſationem. nam non aliter al-
legare poſſunt cauſas immunita-
tis ſuæ, quam ſi appellationem in-
terpoſuerint 9.
A decreto electionis, non à nomi-
natione appellatur: & ab ordine ap-
pellatur ad praſidem, licet ipſe eam
nominauerit, vel de collegio fuerit.
BART.
3. Solent plerumque præſi-
des remittere ad ordinem nomi-
natum P, vt Gaium Seium creent
magiſtratum, vel alius quis honor
vel munus in eum conferatur.
Vtrum igitur nunc appellandum
eſt, cûm ordo decretum interpo-
ſuerit: an verô à remiſſione quam
præſes fecerit, appellatio ſit in-
terponenda? Et magis eſt, vt tunc
ſit appellandum, cum ordo de-
creuerit. magis enim conſilium
dediſſe præſes videtur quis ſit
creandus, quam ipſe conſtituiſ-
ſe . denique ipſe erit appellan-
dus f, non abeo prouocandum.
4. 5 Sed & ſi præſes in ordi-
ab ordine crearetur quis, ipſe
erit prouocandus: quaſi ab ordi-
ne, non ab ipſo fiat appellatio.
Tempus appellationis interponen-
dæ currit à tempore ſententiæ latæ,
etiamſi ſententia fuerit conditionalis.
BART.
5. 5 Biduum vel triduum
appellationis ex die ſententiæ
latœ * computandum erit. Quid
ergo ſi ſententia fuerit ſub con-
ditione dicta? vtrum ex die ſen-
tentiæ tempus computamus ad
appellandum: an verô ex die quo
conditio ſententiæ extitit? Sane
quidem non eſt ſub conditione?
ſententia dicenda. Sed ſi fuerit
dicta, quid fiet? Et eſt vtile, ſta-
tim tempora ad appellandum
computari debere.
Tempus appellationis interponendæ
ne fuerit (vt fieri adſolet) cûm
1598
conſtat. & C. eod. de ap-
pel. l. nominationes.
p Nominatum. Ord
decurionẽ ſcripſit pre-
ſidi: Gaius eſſer bonus
in tali officio preſes nõ
eligit, ſedeis remittit
vt eligant, & ſic ordo
interponit decretſ, ele-
ctioni ſcilicet: à quo
appellatur, vt ſubiicit.
à a prædicta quidẽ no-
minatione ſeu nuntia-
tione non appellatur:
cum grauamen nõ in-
ferat ad quod S. de tut.
& cur da.ab his.l. diuus.
& ſic poteſt intelligi
S. de app.l. ſi conſtat. li-
cet & aliud impedimẽ-
tum ibi fuerit. quando-
que tamẽ nominatio
pro electione ponitur:
vt C.de decur. l.nomina-
tionum. lib. ix.
q Conſtituiſſe. ad hoc
C ſi contra ius vel vtilit.
publl. & ſi non cognitio.
r S Appellandus. aliàs
poſtulandus.
ſ In ordine ſcilic de-
curronum.
t JCrearetur. ad hoc
S. quod cuiuſque vni. l.
item eorum.
u Biduum. biduum
in ſua, triduû in aliena:
a Appellari nõ
poteſt à nomi-
natione, ſed ab
electione.
b Nominatio
pro electione.
vt C. eod. de appellat. l.
eos.S. pen. & fi & S. de
appl qui ſuſpectum. ho-
die ſemper x. dies:vt in
Auth. de ap.S. j.coll viij.
AcCVRS.
x Sententia latæ. de-
finitiuæ c. nã cum dico
ſentẽtiam ſimpliciter:
intellige definitiuam.
item hoc in praſente:
in abſente ex quo ſcit:
vr Je,fin.
y Sub d conditione.
ſecundu e conſuetudi-
nem. q. d.non conſue-
uit dici: ſic & exponi-
tur S-de hered. inſt. l. j
jreſpon. nõ dicit quod
non poſſit dari: &ſic nõ
obſt.C. de leg. & con. l.
non dubium. & hoc ſub
cond. extranea ſed ſub
condit. qu tangit ne-
gotium, ſic, & valet: vt
Cod. de ſent.l. cum iudex.
& S. de re iudi. l. à di-
vtroque tempore appelletur.
gS Illo tempore. Imõ videtur tempore que principi ſcribitur, non
appellari:vtS. de app.d.j j Solu vt ibi.Item videtur quod nec hoc
tempore cûm Imperator reſcribit: vt j eol fi. Sol. illa qurit, ſed
non definit. Vel vt ibi.
h Non aduerſus. not. colorem appellationis, & facit S à quibus
appel. non licet l. j. in prin.
i Aduerſus iudicis calliditatem. poteſt enim eſſe quod mentitus
ſit principi malis litteris, ſecundûm Io. & facit Cod, ſi contra ius vel
vti. pu l & ſi non cognitio.
J Punire. aliqua pena.
I Sibi. ſcilicet præſidi de cauſa cognoſcenti. ad quod S.de poœn.
ldiui. S j vſque in fin.l. & de bon. eoruml.ij.S.j. niſi tumultus, &c. vt
ſuprà de ſicar l qui cadem.
m A quo alio. id eſt al aliquo alio.
n J Fruſtrà. contrà S. de ap. l. cum in vna.S. tutor. Solue illam
ſecundûm iſtam. & eodem modo ſol ſupr. de ritu nuptl. ſi quis tu-
tor. S fin.J Et facit Inſtit. de excu tutor. qui autem. & S. de excu.tut.
l.quinquaginta. C. de exctut. ltutores nominatos. & l. quinquaginta.
uo.S. in venditione. ver. quod ſi nulla quæ ſunt arg contrà. Vel in il-
la à diuo, dic vt ibi..1
2 Statim facit ſupr. de re iudi.l.iiiS. ſi quis condemnatus. ſed certe
videtur quod non ſtatim. nam quod nondum tenet quomod
reſcindi poteſt? vt ſupr de iniuſt teſt.lnam & ſi ſub condi. ſed forté
dices cam tenere vt puram: & tantum conditio vitietur.ad quod
Inſtit. de hered, inſtit S. impoſſibilis. & quod dicitur de ea que nubit
intra tempus luctus:vt in Auth. de reſtit. & a qua pa. S vnum coll.
vii quod probabiliter dici poteſt. Vel dic quod tenet conditio vt
ante non poſſit agi iudicatipoteſt tamen & debet antè appellari.
& ſic vnum pro condemnato. & aliud contra eumaarg ſuprde iu-
reiurl. eum qui. Nota hîc quod f fieri non debet, tamen factum
tenet. ſic ſupr.quod me cau l. fin.in fii& de iureiur. l. nam poſtea.S. ſi
damnetur. & de fideiuſſ-l. GraceS. à tutore. & ſupr de re eo..-ſi pupillo-
rumS ſi prator. & C. de nupt. l. & ſi contra. & de iure pa iiij & de
fideicom. li. ijj & ſup. de ſepul. viol l iii.Snon perpetua. & de re iudi.l.
praſes, & de ſerl. ii & de dona. inter vi. & vxo. l. cum hic ſtatus.S.
oratio. & ſupr. ad Treb.l ſeruo inuito.S. cum prator. Sed arg. contras.
de inter. & releg. l. rolegatorum. S. ad tempus. & ſuprà de excuſat.
tor.
e Sentẽtie ap-
pellatione in
dubio intelli-
gitur definiti-
ua, ve hic. adde
Gloſſl.1. C.ſen-
tent. reſcindi nõ
poſſe. Baldum
deciſ 424. adde
Gloſſã in l. 24.
in fin ſupr, de re
iudicata. adde
eundem Baldi
deciſ. 581. vbi
notat ſtatuto
remouẽte ap-
pellationem à
ſentẽtia, intel-
ligi remotam
aut prohibitã
appellationem
à definitiua, nõ
ab interlocu-
toria, adde Glo.
& ibi Alberi-
tum in l quod
iußit ſuur. de re
iudicata.
d Conditiona-
liter ſeu ſub
cõditione ſen-
tentia ferri nõ
debet:lata ta-
men tenet: ve
hi.Eadem ra-
tione decreti
ſub conditione
interponitur,
vti dixi ad ol.
l 4S. 10. infrà
de fideicommiſſ.
libert.
e Sẽtentla ſub
conditione la-
ta tenet.
ſ Factû an te-
neat quod a¬
liàs fidri non
debet.
g Imô non
eſt contra, ſed
concor, ſecú-
dum Bar.