Hayd, Stephan; Locher, Adam [Bearb.]; Satron, Johann Andreas [Bearb.]: Positiones Ex Hermenevtica Sacra V. & N. Testamenti (Fribvrgi Brisgoviae: Excudit Ioannes Andreas Satron, Almae Vniuersitatis Typographus, 1780) [VD18 12287741]

38

Exod.
II, 21.

§. XXL
Textus S. hebraeus s Exod. II, 21. s
nobis exponit, quomodo moyses, libera-
tis de pastorum violentia filiabus ietro,
cum ipso peramice habitare consenserit,
adhibito verbo· voluit, confenfit. Per-
stringit more suo lestionem hebraeam ca-
to Oratoriensis, vrgetque eiusdem verbi
hac sorma vsurpati notionem aliam : ad-
iurauit &c. Vnde confidenter asserit h. 1.
“ Symmachum sequcbatur Vulgatus, vt
„ conuerteret, iurauit; nam sere iimili-
„ ter Symmachus : ωςκ,κτΐ, iurare fecit. „
Subssituendum itaque denuo contendit il-
lud Samaritani sine Ί. At vero hv-
bigantivm , & qui eandem cum ipso
correctionem assumit, Auctorem des nou-
veaux Eclaircisfemens sur te Pentat. Samarit.
*_) sugere non debebat significatio verbi
duplex, confenfit, &, adiurauit, iuramento
adftrinxit, s I.Sam.XIE, z^.f) quem qui-
dem locum ceu libi repugnantem studio-
se praeterit hvbigantivs. _ Cum enim
ibidem illud ipsum verbum sine Ί,
quod ex Samaritano substituendum Exod.
II, 21. paulo ante pro sensu volendi, con-
fenti-

’) Vid. Cap. VIII. pag. ΐοΰ.