Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Toepke, Gustav [Hrsg.]
Die Matrikel der Universität Heidelberg (1. Teil): Von 1386 - 1553 ; nebst einem Anh. enth.: 1. Calendarium acad. vom Jahre 1387 ... — Heidelberg, 1884

DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4059#0728
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
650 Anhang II.

Tercio, quod non velitis vindicare saltem animo deliberato iniuriam
vel offensam vobis illatam seu factam, sed officium rectoris pro tempore
existentis contra iniuriantes vobis implorare seu invocare.

1446 erfolgt sein und zwar auf Grund der Reformation des Kurfürsten Ludwig IV.
vom Jahre 1445(46?). In den von der Universität dazu 1444 gemachten Vor-
schlägen, welche nur von dieser Reformation überliefert sind (siehe hierüber oben
S. 190, Anm. 1 a. E.), heisst es: . . et quod de cetero intitulandi in matricula in
iuramento eorum iurabunt obedieneiam vicerectori sicut rectori. Vergl. A. TJ. II. 261.
Es wird sonst nirgends in den Acten u. s. w. während der ganzen hier in Frage
kommenden Zeit hierüber etwas erwähnt. Gerade am angegebenen Orte wird
von dem Vertreter des Rectors ausführlich gehandelt und die Stellung desselben
geregelt. Vom Ende des Jahres 1446 ab wird dann auch in allen Statuten und
Eidesformeln, welche sich auf die Befugnisse des Rectors und auf die Verpflich-
tungen ihm gegenüber beziehen, neben dem Rector der Vicerector genannt, während
dies vorher nicht der Fall ist. — Etwas später, wohl noch in den 50er Jahren
des 15. Jahrhunderts, ist der Eidesformel quinto hinzugefügt: quod nunquam
conspirabitis neque concordabitis cum quoeunque uel scripto uel
verbo contra rectorem uel vicerectorem, quemeunque doctorem deca-
num licenciatum vel magistrum, eiusdem vniuersitatis consiliarium
uel consiliarios, occasione euiuseunque senteneie vel mandati eius
dem rectoris uel vices gerentis aut vniuersitatis publice vel priuate
facti, immo pocius huiusmodi concordatores vel conspiratores mox
eidem rectori denunciabitis neque quemeunque scolarem vel magi-
strum propter huiusmodi sentencias aut mandata ad recedendum ab
hac vniuersi täte suasionibus aut consilio inducere attemptabitis. Schon
bedeutend früher befand sich in den von jedem Rector nach Antritt seines Amtes
zu verkündenden Statuten der Passus: districte preeipiendo niandamus, ne aliquis
vestrum conspiraciones, colligaciones aut diuisiones suppositorum nostre vniuersi-
tatis inire uel facere presumat, sub pena prestiti iuranienti et exclusionis.
lläusser giebt in seiner Geschichte der rheinischen I'falz, Rd. I, S. 311, A. 41
an, dass im Jahre 1435 der nachfolgende Eid für die Neuimmatrikulirten eingeführt
sei. Die Stelle, welche er für seine Behauptung citirt, lautet A. U. II, 129 voll-
ständig folgendermassen:

Gaucio iuratoria studentum, vt suspicionem euitent incendij latrocinij aho-
rumque malorum consilium, facta anno domini 1435° in Decembri rectori nostre
vniuersitatis die XVIIa.

Anno domini M°CCCC°XXXV° die sedeeima mensis Decembris facta tat
congregaeio tocius vniuersitatis et omniujn suppositorum eiusdem per iuramentuni
et sub pena amissionis priuilegiorum vniuersitatis, vt crastina die hora oetaua
demane conuenirent ad scolas nouas artistarum ad audiendum aliqua bonum
vniuersitatis concerneneia. Venit enim ad magistros ciuium et consequenter ad
consiliarios domini prineipis, qaod nonnulli studentes ininas dedissent, quod opiduni
illud in sexaginta locis vellent incendere de nocte, ut eciam vnus requisitus
recognouit se in ioco talia dixisse, scilicet Johannes Wertheym. Insuper aliqui
conspirassent, quod vellent certum aut interficere aut eaptiuare et deducere de
consiliarijs prineipis. Et sie supposita aliqua nostre vniuersitatis erant layeis et
ciuibus suspeeta. Nescientes igitur doetores et niagistri, que agerent, ne ipsi cum
suis suppositis essent suspocti de tantis malis inferendis bijs cum quibus habi-
tarent, admiserunt, quod quilibet studens deberet iurare rectori, quod nulluni
dampnum per se uel alium verbo facto aut eonsilio deberet inferre domino duci
Ludowico, suis consiliarijs aut opido, et si aliquis pereiperet aliquod huiusmodi
dampnum oriturum in hoc loco, quod illud rectori pro tempore deberet tattaare,
vt dampna et pericula verisimiliter in hoc opido oritura possint vitari. Jura-
nientum autem prestitum tune iuxta intimacionem fuerat illud in theutonico con-
ceptuin: Eyn iglieher student als lange er hy ist vnd sieh der fryheyd gebrucnen
wil sal sweren dem reetore zu denjielligben, dasz er noch durch sich seinesz
noch durch ymants anders keynerley schaden done oder zufoghen snl mit raedt
 
Annotationen