11. Kartusz z datą na elewacji frontowej domu (willi Pilińskiego) przy al. Kaszta-
nowej 8. Rzeszów. Fot. A. Laskowski
przy ul. Ks. Józefa Jałowego 27 (il 12), gdzie manierystyczny detal został
zestawiony z ceglaną, gładką fakturą ścian. Niestety, w obecnym stanie
badań twórca kamienicy nie jest znany. Autorka książki, powołując się na
dane z archiwum SOZ, podaje, iż jej domniemanym twórcą jest Piotr Emi-
lewicz (s. 61). Mając jednak na uwadze upodobania Tekielskiego nie moż-
na w tym wypadku wykluczyć właśnie jego autorstwa.
Analizując wymienione realizacje Tekielskiego trudno oprzeć się wra-
żeniu, że był on twórcą, który w znacznie doskonalszy sposób wypowiadał
się w dziełach kameralnych, niewielkich kubaturowo, niemal organicznie
zespolonych z otoczeniem. Mimo różnych zabiegów architekta mających
na celu urozmaicenie bryły kamienicy przy ul. Trzeciego Maja 32, po-
wstała budowla ciężka, masywna, wręcz przytłaczająca. Mimo tego
dzieło to, na wskroś eklektyczne, stanowi jeden z czołowych przykładów
rzeszowskiej architektury doby późnego historyzmu.
Ciekawie nakreślona sylwetka Ludwika Holzera (s. 18-20 i 44-46)
każe zwrócić uwagę na inne aspekty jego działalności. Otóż w społeczności
Rzeszowa był on postrzegany przede wszystkim jako urzędnik kolei pań-
stwowych i zarazem jeden z aktywniejszych obywateli Rzeszowa schyłku
147
nowej 8. Rzeszów. Fot. A. Laskowski
przy ul. Ks. Józefa Jałowego 27 (il 12), gdzie manierystyczny detal został
zestawiony z ceglaną, gładką fakturą ścian. Niestety, w obecnym stanie
badań twórca kamienicy nie jest znany. Autorka książki, powołując się na
dane z archiwum SOZ, podaje, iż jej domniemanym twórcą jest Piotr Emi-
lewicz (s. 61). Mając jednak na uwadze upodobania Tekielskiego nie moż-
na w tym wypadku wykluczyć właśnie jego autorstwa.
Analizując wymienione realizacje Tekielskiego trudno oprzeć się wra-
żeniu, że był on twórcą, który w znacznie doskonalszy sposób wypowiadał
się w dziełach kameralnych, niewielkich kubaturowo, niemal organicznie
zespolonych z otoczeniem. Mimo różnych zabiegów architekta mających
na celu urozmaicenie bryły kamienicy przy ul. Trzeciego Maja 32, po-
wstała budowla ciężka, masywna, wręcz przytłaczająca. Mimo tego
dzieło to, na wskroś eklektyczne, stanowi jeden z czołowych przykładów
rzeszowskiej architektury doby późnego historyzmu.
Ciekawie nakreślona sylwetka Ludwika Holzera (s. 18-20 i 44-46)
każe zwrócić uwagę na inne aspekty jego działalności. Otóż w społeczności
Rzeszowa był on postrzegany przede wszystkim jako urzędnik kolei pań-
stwowych i zarazem jeden z aktywniejszych obywateli Rzeszowa schyłku
147