Modus: Prace z historii sztuki (3.2002)

6. Klasztor Dominikanów w Bohorodczanach, fot. autor

nika dla starosty kaniowskiego świadczą listy tego ostatniego do rajców
miejskich Lwowa z r. 1761, w których Mikołaj Potocki w oparciu o spis
przygotowany przez „mojego architekta Urbanika", prosił o wyrażenie
zgody na zatrudnienie murarzy do jego „fabryk"28. Na tej podstawie Zbi-
gniew Hornung związał z budowniczym kościół parafialny w Buczaczu

29

(konsekrowany w r. 1764) (il. 3) 1 oraz cerkiew parafialną w Horodence
(konsekrowaną w r. 1766) (il. 4)°°. Badacz ten uznał Urbanika ponadto za
autora projektu ołtarza głównego oraz ołtarzy w ramionach transeptu w
farze buczackiej31.

Mańkowski z kolei stwierdził, iż prace przy budowie lwowskiego
pałacu Sapiehów/Lubomirskich (il. 5) według projektu Jana de Witte miał

28 Hornung, Majster Pinsel... (przyp. 2), s. 112-113, 172-173.

29 Hornung, Majster Pinsel... (przyp. 2), s. 113; atrybucję tę z zastrzeżeniem przyjmuje J.
K. Ostrowski, Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii w Buczaczu,
w: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej,
red. J.K. Ostrowski, cz. 1: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa
ruskiego, t. 1, Kraków 1993, s. 23-24.

30 Hornung, Majster Pinsel... (przyp. 2), s. 115-116; Hornung, Jan de Witte... (przyp. 2),
s. 53; Mańkowski, Dawny Lwów... (przyp. 2), s. 335 uznał, iż Urbanik jedynie wykonał pro-
jekt Meretyna w Buczaczu i dopuścił, iż „możliwe iż był on czynny przy odnawianiu cerkwi
w Horodence". Ostatnio zaś Urbanikowi przypisano rozbudowę kościoła ormiańskiego w Ho-
rodence (ok. 1752?) - zob. Chrząszczewski, Kościoły Ormian... (przyp. 15), s. 25.

31 Hornung, Majster Pinsel... (przyp. 2), s. 115.

12