naturalne. Jest myśleniem o myśleniu,
rozważaniem kategorii, którymi
posługujemy się, by nadać czemuś sens
- w literaturze i innych dziedzinach
dyskursywnych". Zaraz potem Culler
przyznaje, że niezwykle niepokojącą jej
cechą jest bezkresność, że: „Nie sposób
jej opanować, nie da się jej ująć
w konkretny zestaw tekstów, których
znajomość pozwoliłaby nauczyć się
teorii"17. W pełni tego świadoma
E. Wells buduje kolejną antologię,
której poszczególne rozdziały
odsłaniają przed czytelnikiem
„rąbek tajemnicy", co pozwoli mu
zmierzyć się z wyzwaniem, jakie
stanowi galimatias obrazów
fotograficznych.
Wielość ujęć zaprezentowanych
przez znanych badaczy potwierdza
konstatacje Cullera. Samo spotkanie
zaś w pełni - a może nawet
z nawiązką - zrealizowało postulat
Mieczysława Porębskiego odnoszący
się do szans badaczy sztuki XX
wieku: „Istnieć musi jednak zespół
urządzeń, które umożliwiałyby tym
ludziom stałe porozumienie,
współpracę, wymianę zdobyczy,
wniosków i doświadczeń, które by
utrwalały i upowszechniały rezultaty
ich badań"18.
Maria HUSSAKOWSKA
17 J. Culler, Teoria literatury, Warszawa 1998, s. 23-24.
18 M. Porębski, Czy istnieje historia sztuki XX wieku?, w: Sztuka XX wieku, Warszawa 1971,
s. 31.
116
rozważaniem kategorii, którymi
posługujemy się, by nadać czemuś sens
- w literaturze i innych dziedzinach
dyskursywnych". Zaraz potem Culler
przyznaje, że niezwykle niepokojącą jej
cechą jest bezkresność, że: „Nie sposób
jej opanować, nie da się jej ująć
w konkretny zestaw tekstów, których
znajomość pozwoliłaby nauczyć się
teorii"17. W pełni tego świadoma
E. Wells buduje kolejną antologię,
której poszczególne rozdziały
odsłaniają przed czytelnikiem
„rąbek tajemnicy", co pozwoli mu
zmierzyć się z wyzwaniem, jakie
stanowi galimatias obrazów
fotograficznych.
Wielość ujęć zaprezentowanych
przez znanych badaczy potwierdza
konstatacje Cullera. Samo spotkanie
zaś w pełni - a może nawet
z nawiązką - zrealizowało postulat
Mieczysława Porębskiego odnoszący
się do szans badaczy sztuki XX
wieku: „Istnieć musi jednak zespół
urządzeń, które umożliwiałyby tym
ludziom stałe porozumienie,
współpracę, wymianę zdobyczy,
wniosków i doświadczeń, które by
utrwalały i upowszechniały rezultaty
ich badań"18.
Maria HUSSAKOWSKA
17 J. Culler, Teoria literatury, Warszawa 1998, s. 23-24.
18 M. Porębski, Czy istnieje historia sztuki XX wieku?, w: Sztuka XX wieku, Warszawa 1971,
s. 31.
116