DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.4023#0037
PASSAGES FROM AUTHORS. xxv
Paffages srom ancient and modern Authors, referred to in the
soregoing letter.
S t r A b Oj lib. xvii. pag. 816. I
HIC cum duo Colossi ess'ent de solido lapide inter se propinqui, alter adhuc
extat, alterius verb superiores a sede partes corruerunt, terras (ut sama est)
motu.
Creditum etiam eft, semel quotidie sonitum quendam, veluti ictus haud
magni, edi a parte, quae in fede ae bafi remansit.
Ipse cum ^Elio Gallo adesiem, & cum reliqua multitudirie amicorum, ac
militum, qui cum eo erant, circiter horam primam fonitum audivi: utrum a
baft, five a Coloflb, an vero ab earn circumftantium aliquo editus suerit, non
liabeo afsirmare: cum propter incertitudinem caufas quidvis potius credere
fubeat, quam ex lapidibus fie compofttis fonum edi.
Pli niu s, lib. xxxvi. cap. "]■.
Non absimilis illi narratur in Thebis delubro Serapis, ut putant Memnonis
ftatuas dicatus: quem quotidiano folis ortu contaclum radiis crepare dicunt.
Tacitus Annal. lib. ii. cap. 6 r.
Coeterum Germanicus aliis quoque miraculis intendit animum, quorum
praecipua fuere Memnonis faxea effigies, Ubi radiis folis icta eft vocalem fonum
reddens.
Pausanias Attic, cap. 42;
Eum certe in sabricandis muris ab Appolline adjutum Megarenses afsir-
mant, atque eum de quo dixi lapidem ubi citharam depofuit, pro testimonio
habent. Reddit enim, calculo ft quis earn percufferit, eundem quem pulsas
fides fonum: quae mihi res plane admirabilis vifa eft : quanquam Coloftlim,
qui Thebis ^Egyptiis est trans Nilum, non longe ab eo loco^ quae Syringes
appellantur, majore utique cum admiratione spe&avi.
Statu a ibi eft sedentis hominis; earn multi Memnonis nominant: quem
ex Ethiopia in ^gyptum veniste, acSusas etiam usque penetrasse tradunt. At
lpst Thebani Memnonem efle negant, nam Phamenophem suisse indigenam
hominem dicunt. Audivi etiam quiSssosTRis illam statuam esse dicerent: earn
Cambyses dirhdit: & nunc etiam superior pars a vertice ad medium truncum
humi negleda jacet: reliquum adhuc sedere videtur, ac quotidie sub ipsum solis
ortum, sonum edit, qualem vel cithara vel lyras nervi, ft sorte dum tenduntur
rumpantur.
g Philo-
Paffages srom ancient and modern Authors, referred to in the
soregoing letter.
S t r A b Oj lib. xvii. pag. 816. I
HIC cum duo Colossi ess'ent de solido lapide inter se propinqui, alter adhuc
extat, alterius verb superiores a sede partes corruerunt, terras (ut sama est)
motu.
Creditum etiam eft, semel quotidie sonitum quendam, veluti ictus haud
magni, edi a parte, quae in fede ae bafi remansit.
Ipse cum ^Elio Gallo adesiem, & cum reliqua multitudirie amicorum, ac
militum, qui cum eo erant, circiter horam primam fonitum audivi: utrum a
baft, five a Coloflb, an vero ab earn circumftantium aliquo editus suerit, non
liabeo afsirmare: cum propter incertitudinem caufas quidvis potius credere
fubeat, quam ex lapidibus fie compofttis fonum edi.
Pli niu s, lib. xxxvi. cap. "]■.
Non absimilis illi narratur in Thebis delubro Serapis, ut putant Memnonis
ftatuas dicatus: quem quotidiano folis ortu contaclum radiis crepare dicunt.
Tacitus Annal. lib. ii. cap. 6 r.
Coeterum Germanicus aliis quoque miraculis intendit animum, quorum
praecipua fuere Memnonis faxea effigies, Ubi radiis folis icta eft vocalem fonum
reddens.
Pausanias Attic, cap. 42;
Eum certe in sabricandis muris ab Appolline adjutum Megarenses afsir-
mant, atque eum de quo dixi lapidem ubi citharam depofuit, pro testimonio
habent. Reddit enim, calculo ft quis earn percufferit, eundem quem pulsas
fides fonum: quae mihi res plane admirabilis vifa eft : quanquam Coloftlim,
qui Thebis ^Egyptiis est trans Nilum, non longe ab eo loco^ quae Syringes
appellantur, majore utique cum admiratione spe&avi.
Statu a ibi eft sedentis hominis; earn multi Memnonis nominant: quem
ex Ethiopia in ^gyptum veniste, acSusas etiam usque penetrasse tradunt. At
lpst Thebani Memnonem efle negant, nam Phamenophem suisse indigenam
hominem dicunt. Audivi etiam quiSssosTRis illam statuam esse dicerent: earn
Cambyses dirhdit: & nunc etiam superior pars a vertice ad medium truncum
humi negleda jacet: reliquum adhuc sedere videtur, ac quotidie sub ipsum solis
ortum, sonum edit, qualem vel cithara vel lyras nervi, ft sorte dum tenduntur
rumpantur.
g Philo-