Novensia: Studia i Materiały (8.1995)

STANISŁAWA KOŁKÓWNA
25 czerwca 1926 — 26 czerwca 1993

Dr Stanisława Kołkówna, emerytowany
adiunkt Instytutu Historii Kultury Materialnej
Polskiej Akademii Nauk w Warszawie (obecnie
Instytutu Archeologii i Etnologii PAN) i wielo-
letni współpracownik Ekspedycji Archeologicznej
Uniwersytetu Warszawskiego w Novae (Buł-
garia), zmarła w Pińczowie 26 czerwca 1993 r.
S. Kołkówna urodziła się 25 czerwca 1926 r.
w Węchadlowie (pow. pińczowski). Dzieciństwo
spędziła na Polesiu, gdzie ojciec Jej pracował
jako leśniczy. Po kilku latach, na skutek jego
choroby, rodzina przeniosła się do Pińczowa.
Ojciec zatrudniony tu został w Urzędzie Skarbo-
wym. W Pińczowie S. Kołkówna uczęszczała do
szkoły podstawowej. W czasie wojny wraz z całą rodziną przeniosła się do
rodzinnego Węchadłowa, gdzie pobierała naukę na kompletach, zorganizowa-
nych w ramach tajnego nauczania. Po zakończeniu wojny kontynuowała naukę
w liceum w Pińczowie, udzielając jednocześnie korepetycji uczniom niższych
klas, dzięki czemu powiększała skromny po śmierci ojca budżet rodzinny.
Wstąpiła wówczas do Związku Harcerstwa Polskiego, została zastępową, a na-
stępnie drużynową. Po przeszkoleniu w ramach Centralnej Akcji Szkoleniowej
ZHP w Szwajcarii Kaszubskiej w 1946 r. uzyskała wyższe stopnie, a w 1947 r.
została komendantką Hufca ZHP w Pińczowie. W tymże roku uzyskała świa-
dectwo dojrzałości i podjęła studia historyczne na Wydziale Humanistycznym
Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez cały okres studiów pracowała zarobkowo,
początkowo na Wystawie Ziem Odzyskanych, a następnie kolejno w Wydziale
Rolnym Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu, sekretariacie szkoły podstawo-
wej, a od 1 września 1950 do 31 sierpnia 1951 r. jako młodszy asystent na
Wydziale Historii Uniwersytetu Wrocławskiego; później była asystentką Działu
Historycznego Muzeum Śląskiego we Wrocławiu.