Novensia: Studia i Materiały (9.1997)

104

Mimo absorbujących prac w Egipcie i Syrii nie przestał uczestniczyć aktywnie
w polskim życiu naukowym. Brał z powodzeniem udział w konkursach architekto-
nicznych; niektóre projekty doc. Dąbrowskiego doczekały się realizacji, także
poza Warszawą.
W 1963 r. otrzymał etat adiunkta na Wydziale Historycznym Uniwersytetu
Warszawskiego, po trzech latach został samodzielnym pracownikiem naukowym.
Jego praca dydaktyczna dawała bardzo dobre wyniki — w Katedrze Historii Archi-
tektury Politechniki Warszawskiej, Katedrze Historii Sztuki Uniwersytetu War-
szawskiego, w Instytucie Orientalistyki, na ogólnopolskich obozach historyków
sztuki, na kursach szkoleniowych Stowarzyszenia Architektów Polskich. Kierował
pracami dyplomowymi studentów Studium Afrykanistycznego UW, absolwentów
uczelni technicznych, prowadził wykłady w tymże Studium z historii architektury
starożytnej, urbanistyki i budownictwa arabskiego. Dzięki bliskiemu kontaktowi
z wytworami tego budownictwa w Egipcie pogłębił swoją wiedzę w tej dziedzinie.
Tematyka niektórych prac doc. Dąbrowskiego i udane próby popularyzacji urbani-
styki i architektury arabskiej (artykuły, odrzyj sa te
oczywistym dowodem. =_
Wyniki prac badawczych i konserwati E_m
przykuły uwagę miejscowych specjalistów -
1'Egypte powierza doc. Dąbrowskiemu rek E
el-Bahari, w pobliżu dawnych Teb. Do ret -
wym Mu poczuciem odpowiedzialności ET
umożliwiono prowadzenie prac niełatwych, =~
dużej odległości od świątyni Hatszepsut doc E-
światu naukowemu świątyni Tutmesa III, e-1
Chr., po królowej-matce. Odkrycie to w Ę
W 1967 r. doc. Dąbrowski powrócił na s
tego zabytku architektury kontynuowali Jej
Spośród licznych prac z zakresu architek
dla indywidualności naukowej doc. Dąbrów E
wymienić twórczy wkład do polskich bac E
koncepcje ochrony zabytków starożytneg' =T~
świątyń w Abu Simbel, zagrożonych spięi E"
budową wielkiej tamy asuańskiej. Druków E-^1
niejednokrotnie własny, oryginalny stosun =-
interpretacji dokonanych odkryć. Pozostaw E_i£>
tację tych wszystkich stanowisk, na któryc e.
architekt ekspedycji. Skompletowanie bib E ^
powinno sprawić trudności jej autorowi. E
W Ekspedycji Uniwersytetu Warszawski E n
przez prof. K. Majewskiego, doc. Dąbrów: e
1971 i 1973. Wszyscy uczestnicy tych ka f