Novensia: Studia i Materiały (17.2006)

40

ich powierzchni ślady związane z przygotowywaniem mięsa do spożycia, przede
wszystkim świadczące o rozbiorze tuszy.
Zwierzęce szczątki kostne zidentyfikowano pod względem gatunkowym
i anatomicznym. Wyniki dotyczące składu gatunkowego porównano z wynikami
uzyskanymi dla szczątków z tego samego okresu, które znaleziono w zasypisku
jamy pod pomieszczeniami Cw i Dw w obrębie principia w Novae [Gręzak i La-
sota-Moskalewska 1998; Sarnowski 1998].
Na podstawie uzębienia [Lutnicki 1972] i stopnia zrośnięcia się nasad
z trzonami kości długich [Kolda 1936] ustalono wiek zwierząt. Określono także
płeć oraz przeprowadzono badania osteometryczne [Driesch 1976]. Wszystko
to umożliwiło odtworzenie morfotypu zwierząt. Wykorzystano przy tym metodę
punktową [Lasota-Moskalewska 1980; Lasota-Moskalewska et al. 1987]. Obli-
czono także wysokość w kłębie owcy, korzystając ze współczynników według
M. Teicherta [za Driesch, Boessenck 1974], Opisano wszelkie ślady występujące
na powierzchniach kości.

Wyniki

Wśród zidentyfikowanych szczątków kostnych prawie wszystkie należały do
ssaków domowych (tab. 1). Poza tym rozpoznano jeden fragment kości długiej
bliżej niezidentyfikowanego pod względem gatunkowym ptaka, cztery fragmenty
szkieletu ryby i tarczę skórną jesiotra.
Ssaki domowe reprezentowane były głównie przez kości świni (53,74%). Na
drugim miejscu znajdowały się kości owcy i kozy (26,87%), z przewagą owcy.

Tabela 1. Zidentyfikowane szczątki kostne

Gatunek
Liczba
%
Bydło
62
17,17
Świnia
194
53,74
Owca, koza
97
26,87
Koń
8
2,22
Ssaki domowe
361
100,00
Ptaki
1
-
Ryby
5
-
Razem
367
-