DOI Artikel:
Żurowska, Klementyna: Geneza zachodniej części tak zwanej drugiej katedry wawelskiej
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.26676#0046
Rys. 2. Kraków, Wawel, druga katedra, rekonstrukcja przekroju poprzecznego przez kryptę
Św. Leonarda i przez wieże z naniesieniem murów romańskicli według A. Szyszko-Bohusza,
skala 1 : 500
rem wejściowym od wschodu, analogicznym do tych w krypcie (ryc. 15, 16 i 17).
Na górnej kondygnacji zachowało się jeszcze okno strzelnicowe od południa.
W podziemiach katedry gotyckiej znane są jeszcze inne fragmenty należące
do drugiej katedry romańskiej. W grobach królewslcich pod nawą południową,
przy wejściu do krypty pod kaplicą Zygmuntowską, widnieje duży fragment
muru fundamentowego biegnącego wzdłuż osi wschód-zachód. Jest to niewątpli-
wie fragment fundamentu muru obwodowego południowej nawy bocznej koś-
cioła romańskiego. Inny duży zespół reliktów znajduje się w rejonie trumny
Augusta II i Barbary Zapolyi oraz pod sąsiednią kaplicą biskupa Grota. Wiążą
się one z zakończeniem wschodnim południowej nawy bocznej. Romański mur
poprzeczny przed wspomnianymi już wyżej trumnami załamuje się w kierunku
południowym, wyraźnie dając w rzucie odcinek koła. Położenie tego zaokrągla-
jącego się muru wskazuje być może na klatkę kręconych schodów, wtopioną
w mur zewnętrzny romańskiej nawy bocznej południowej. Pod posadzką
wschodniej części obejścia chóru gotyckiego, w pobliżu pomnika króla Jana
Sobieskiego, mieści się inny fragment kamienny należący zapewne do apsydy
głównej. Odkrycia w r. 1949 ujawniły przy grobie królowej Jadwigi mur z pilas-
trem biegnący w poprzek kościoła 8. Niezwykle trudne warunki przy odsłanianiu
tego elementu pozwoliły tylko na przybliżoną jego inwentaryzację. Zapewne
wiąże się on z romańskim chórem wschodnim. Wreszcie w dawnej kaplicy Św.
Mikołaja, a obecnie w pomieszczeniu ze schodami przy gotyckiej północnej na-
wie bocznej widnieje w murze wschodnim owego pomieszczenia odsłonięte kost-
8 A. Żaki, Badania wykopaliskowe na Wawelu w latach 1950 i 1951 (Studia do Dziejów
Wawelu I, 1955, s. 426).
40
Św. Leonarda i przez wieże z naniesieniem murów romańskicli według A. Szyszko-Bohusza,
skala 1 : 500
rem wejściowym od wschodu, analogicznym do tych w krypcie (ryc. 15, 16 i 17).
Na górnej kondygnacji zachowało się jeszcze okno strzelnicowe od południa.
W podziemiach katedry gotyckiej znane są jeszcze inne fragmenty należące
do drugiej katedry romańskiej. W grobach królewslcich pod nawą południową,
przy wejściu do krypty pod kaplicą Zygmuntowską, widnieje duży fragment
muru fundamentowego biegnącego wzdłuż osi wschód-zachód. Jest to niewątpli-
wie fragment fundamentu muru obwodowego południowej nawy bocznej koś-
cioła romańskiego. Inny duży zespół reliktów znajduje się w rejonie trumny
Augusta II i Barbary Zapolyi oraz pod sąsiednią kaplicą biskupa Grota. Wiążą
się one z zakończeniem wschodnim południowej nawy bocznej. Romański mur
poprzeczny przed wspomnianymi już wyżej trumnami załamuje się w kierunku
południowym, wyraźnie dając w rzucie odcinek koła. Położenie tego zaokrągla-
jącego się muru wskazuje być może na klatkę kręconych schodów, wtopioną
w mur zewnętrzny romańskiej nawy bocznej południowej. Pod posadzką
wschodniej części obejścia chóru gotyckiego, w pobliżu pomnika króla Jana
Sobieskiego, mieści się inny fragment kamienny należący zapewne do apsydy
głównej. Odkrycia w r. 1949 ujawniły przy grobie królowej Jadwigi mur z pilas-
trem biegnący w poprzek kościoła 8. Niezwykle trudne warunki przy odsłanianiu
tego elementu pozwoliły tylko na przybliżoną jego inwentaryzację. Zapewne
wiąże się on z romańskim chórem wschodnim. Wreszcie w dawnej kaplicy Św.
Mikołaja, a obecnie w pomieszczeniu ze schodami przy gotyckiej północnej na-
wie bocznej widnieje w murze wschodnim owego pomieszczenia odsłonięte kost-
8 A. Żaki, Badania wykopaliskowe na Wawelu w latach 1950 i 1951 (Studia do Dziejów
Wawelu I, 1955, s. 426).
40