DOI Artikel:
Żurowska, Klementyna: Geneza zachodniej części tak zwanej drugiej katedry wawelskiej
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26676#0053
Rys. 6. Kraków, Wawel, druga katedra, rekonstrukcja rzutu poziomego wediug A. Szyszko-
Bohusza, skala 1 : 500
W pracy Hawrota, budzącej wiele metodycznycli wątpliwości, znalazło się jednak
szereg interesujących i godnych uwagi spostrzeżeń, takich jak zauważenie za-
okrąglonego muru w krypcie pod gotycką nawą boczną południową, który
interpretuje jako relikt okrągłej klatki schodowej na ewentualne empory nad
nawami bocznymi, oraz postawienie hipotezy o istnieniu również krypty wschod-
niej 29. Przybyszewski kościół pierwszy, ukończony i poświęcony, widzi również ja-
ko bezwieżowy, ale jednochórowy z prezbiterium od zachodu wyniesionym nad
kryptą Św. Leonarda, w której obecna apsyda miałaby być późniejsza 30. Fa-
sada wschodnia, płaska, której reliktem byłby mur przy grobie królowej Jad-
wigi, mieściła wejście. Dopiero w swej drugiej fazie katedra krakowska otrzy-
mać miała formy zbliżone do tych, które podał Szyszko-Bohusz.
Wśród wszystkich dotychczasowych badaczy jedynie Szyszko-Bohusz przyj-
mował całkowitą jednolitość i jednofazowość zarówno w budowie krypty, jak
i całego kościoła 31. Początek budowy kładł na czasy Władysława Hermana,
a dokończyć ją miał Bolesław Krzywousty, zgodnie z przekazami pisanymi. Już
jednak Wojciechowski 32, a za nim Bochnak 33 uważab, że różnica w bazach
kolumn krypty świadczy o dwu fazach jej budowy, z których pierwszą przy-
pisali Kazimierzowi Odnowicielowi i biskupowi Aronowi, a dopiero drugą łą-
czyli z Hermanem. Podobnie sądził Hawrot w odniesieniu do swego pierwszego
kościoła, który łączył z Odnowicielem, i drugiego przypisywanego Hermanowi
29 Tamże, s. 157.
30 Przybyszewski, o. c., s. 137.
31 Szyszko-Bohusz, Studia..., s. 127—128.
32 Wojciechowski, o. c., s. 177—188.
33 Bochnak, Najstarsze budowle wawclskie..., s. 103.
47
Bohusza, skala 1 : 500
W pracy Hawrota, budzącej wiele metodycznycli wątpliwości, znalazło się jednak
szereg interesujących i godnych uwagi spostrzeżeń, takich jak zauważenie za-
okrąglonego muru w krypcie pod gotycką nawą boczną południową, który
interpretuje jako relikt okrągłej klatki schodowej na ewentualne empory nad
nawami bocznymi, oraz postawienie hipotezy o istnieniu również krypty wschod-
niej 29. Przybyszewski kościół pierwszy, ukończony i poświęcony, widzi również ja-
ko bezwieżowy, ale jednochórowy z prezbiterium od zachodu wyniesionym nad
kryptą Św. Leonarda, w której obecna apsyda miałaby być późniejsza 30. Fa-
sada wschodnia, płaska, której reliktem byłby mur przy grobie królowej Jad-
wigi, mieściła wejście. Dopiero w swej drugiej fazie katedra krakowska otrzy-
mać miała formy zbliżone do tych, które podał Szyszko-Bohusz.
Wśród wszystkich dotychczasowych badaczy jedynie Szyszko-Bohusz przyj-
mował całkowitą jednolitość i jednofazowość zarówno w budowie krypty, jak
i całego kościoła 31. Początek budowy kładł na czasy Władysława Hermana,
a dokończyć ją miał Bolesław Krzywousty, zgodnie z przekazami pisanymi. Już
jednak Wojciechowski 32, a za nim Bochnak 33 uważab, że różnica w bazach
kolumn krypty świadczy o dwu fazach jej budowy, z których pierwszą przy-
pisali Kazimierzowi Odnowicielowi i biskupowi Aronowi, a dopiero drugą łą-
czyli z Hermanem. Podobnie sądził Hawrot w odniesieniu do swego pierwszego
kościoła, który łączył z Odnowicielem, i drugiego przypisywanego Hermanowi
29 Tamże, s. 157.
30 Przybyszewski, o. c., s. 137.
31 Szyszko-Bohusz, Studia..., s. 127—128.
32 Wojciechowski, o. c., s. 177—188.
33 Bochnak, Najstarsze budowle wawclskie..., s. 103.
47