Uniwersytet Jagielloński w Krakowie [Hrsg.]: Prace z Historii Sztuki (10.1972)

dźwigać miało sklepienie krypty (rys. 16 i 17). Odpowiadały im półkolumny
przyścienne na pilastrach przy ścianach północnej i południowej i w apsydzie,
a bez piłastrów od zachodu. Pilastry przyścienne ustawiono na cokole obiega-
jącym kryptę z wyjątkiem ściany zachodniej. Trzy okna przewidziane były
w apsydzie, a dwa inne w ścianach południowej i północnej ostatniego przęsła
od zachodu. Otwór wejściowy do krypty mieśeił się w ścianie zachodniej, zejścia
jednak do niego wiod ły z dwu stron z ostatniego od wschodu przęsła naw bocz-
nych kościoła. Otwierały się one do dwu przeciwległych traktów schodów
umieszczonych pod przedłużoną od zachodu częścią chóru. Środkowy kwadrat
chóru flankują z dwu stron dwuprzęsłowe piętrowe przedsionki. Od zachodu
łukiem arkadowym otwierają się one do naw bocznycli, od wschodu zaś mieszczą

Rys. 18. Moguncja, katedra romańska, przekrój poprzeczny przez masyw wschodni, skala 1:500

główne otwory wejściowe do kościoła. Przedsionki te są sklepione. Przęsła wscho-
dnie mają skłepienia położone niżej niż zachodnie, gdyż nad nimi wznoszą się
jeszcze dwie kondygnacje. Na pierwszej mieszczą się niskie sale, być może
pierwotnie zakrystie. Powyżej tyznoszą się wyniosłe sale rozciągające się nad
sklepieniami obu przęseł przedsionków (rys. 18). W ten sposób przęsła za-
chodnie przedsionków noszą tylko jedną, górną kondygnację. Chór w dolnej
swej partii otwiera się do zachodnich przęseł przedsionków dużym dwudziel-
nym prześwitem. Z kolei wysokie sale nad obu przęsłami przedsionków łączą

61