DOI Artikel:
Żurowska, Klementyna: Studia nad architekturą wczesnopiastowską
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26757#0039
wiadającymi im poziomami kościoła bazylikowego, drugi odmienny system
komunikacyjny łączył ze sobą bezpośrednio wszystkie poziomy rotundy.
Z dwu mianowicie stron centralnego korpusu, od pd. i od pn. wznosiły się,
spojone z nim organicznie, dwie klatki sclnsdów kręconych, które zaczyna-
jąc się na poziomie najniższej kondygnacji wiodły aż do kopuły, otwierając
się wejściem do każdego z pozostałych poziomów rotundy. To co jest cha-
raktcrystyczne w systcmie komunikacyjnym opisywanego zespołu, to bez-
Rys. 6. Rotunda przy kościele opactwa Św. Benignusa, rzut poziomy kondygnacji parterowej
(wg Heitza)
pośrednie połączenie kościoła podłużnego z dwoma niższymi poziomami
rotundy, co było konieczhością ze względu na łiturgię, jaką odprawiano w tym
opactwie 97, z drugiej zaś strony niezależna łączność wszystkich poziomów
rotundy, co z kołei dyktowane było zarówno liturgią, jak i względami prak-
tycznymi. Podobne cechy odnajdujemy w systemie komunikacyjnym kościoła
Św. Michała w Fuldzie 9S. Wzniesiony w 1. 820—822 przez opata Eigila, jako
budowla grobowa, był on pierwotnie wolno stojącą rotundą dwupoziomową?
87 Por. C. Heitz, Architecture et liturgie processioimelle a l'epoque preromane, „Revue de
1’Art", 24, 1974, s. 38—40.
98 Na temat Św. Michala w Fuldzie por. J. Schaikenbach, Die Wiederhersteilung der Mi-
chaelskirche zu Fulda, „Deutsche Kunst und Denkmalpflege”, 1938, s. 34—48; oraz Oswald,
Schaefer, Sennhauser, o. c., s. 87—89.
37
komunikacyjny łączył ze sobą bezpośrednio wszystkie poziomy rotundy.
Z dwu mianowicie stron centralnego korpusu, od pd. i od pn. wznosiły się,
spojone z nim organicznie, dwie klatki sclnsdów kręconych, które zaczyna-
jąc się na poziomie najniższej kondygnacji wiodły aż do kopuły, otwierając
się wejściem do każdego z pozostałych poziomów rotundy. To co jest cha-
raktcrystyczne w systcmie komunikacyjnym opisywanego zespołu, to bez-
Rys. 6. Rotunda przy kościele opactwa Św. Benignusa, rzut poziomy kondygnacji parterowej
(wg Heitza)
pośrednie połączenie kościoła podłużnego z dwoma niższymi poziomami
rotundy, co było konieczhością ze względu na łiturgię, jaką odprawiano w tym
opactwie 97, z drugiej zaś strony niezależna łączność wszystkich poziomów
rotundy, co z kołei dyktowane było zarówno liturgią, jak i względami prak-
tycznymi. Podobne cechy odnajdujemy w systemie komunikacyjnym kościoła
Św. Michała w Fuldzie 9S. Wzniesiony w 1. 820—822 przez opata Eigila, jako
budowla grobowa, był on pierwotnie wolno stojącą rotundą dwupoziomową?
87 Por. C. Heitz, Architecture et liturgie processioimelle a l'epoque preromane, „Revue de
1’Art", 24, 1974, s. 38—40.
98 Na temat Św. Michala w Fuldzie por. J. Schaikenbach, Die Wiederhersteilung der Mi-
chaelskirche zu Fulda, „Deutsche Kunst und Denkmalpflege”, 1938, s. 34—48; oraz Oswald,
Schaefer, Sennhauser, o. c., s. 87—89.
37