Żurowska, Klementyna; Uniwersytet Jagielloński w Krakowie [Hrsg.]: Prace z Historii Sztuki: Studia nad architekturą wczesnopiastowską (17.1983)

złożoną z krypty i jednokondygnacjowej części naziemnej (rys. 7 i 8). Część
środkowa krypty, wsparta na jednym filarze otoczona była obejściem. W partii
naziemnej osiem podpór dźwigało arkady i tambur z kopułą, dzieląc równo-
cześnie przestrzeń na część środkową i obejście. Po zniszczeniu górnej części

0 5

1 -1

'Rys. 7 Fulda, kościói Św. Michała, rzut poziomy krypty (wg Schalkenbacha)

Rys. 8. Fulda, kościół Św. Michała, rzut poziomy przyziemia (wg Schalkenbacha)

kościoła w w. X, w ciągu w. XI odbudowano go w kilku fazach, zachowując
karolińską kryptę, a partiom wyższym nadając formę zbliżoną do poprzed-
niej, lecz wyposażoną w empory nad obejściem. Od zach. dodano podłużny
korpus jednonawowy, zakończony czworoboczną wieżą, który w drugiej
fazie, zawsze w w. XI, otrzymywał piętrową nadbudowę. Całość poświęcono
w r. 1092. System komunikacyjny rotundy w okresie karolińskim nie jest
znany. W w. XI, aneks podłużny dobudowany od zach. łączył się z częścią
parterową rotundy poprzez szeroką arkadę. Również piętro połączone było
z emporami. Obecnie w miejscu tym zrekonstruowany jest prześwit trój-

38