Poprzęcka, Maria: Akt polski (Warszawa: Edipresse Książki, 2006)

Katarzyna Kozyra
Dwa zdjęcia z planu animacji
do Święta wiosny, 1999
wideoinstalacja, kadr z filmu
4’r
Katarzyna Kozyra
Święto wiosny, 1999
wideoinstalacja, kadr z filmu
~HB
Marta Deskur
Dziewice, 2002
fotografia
Kolekcja Galerii Starmach
Kraków, Muzeum Sztuki
Nowoczesnej Niepołomice

ne przez zmaskulizowaną kulturę, kobiety uk E
zaistnieć w sztuce: brzydkie, stare, chore, ze = r-
upokorzone wstydliwymi kobiecymi dolegli'-. x
niący przez wieki nagie ciało, został zgruchot; = o
W instalacji Katarzyny Kozyry Olimpia -
Maneta paryskiej kurtyzany zajmuje sama art -
jedwabiem łoże, służąca z bukietem, kot, cza: E-^
ma łysą, pozbawioną włosów przez chemie E~
terapii oglądamy na stanowiącym część inst
—
kroplówka, pielęgniarka. Tu z buduarowego E.


mitka. Tak, jak tylko aksamitka pozostała E_tr
pozującej nago na swojej biednej wersalce. —
Święto wiosny Kozyry to instalacja wideo. — co
jąc nowe techniki, podejmuje konfrontację 7 E_
wyjścia stał się balet Igora Strawińskiego Swii = w
w choreografii wielkiego tancerza Wacława 1 -
para historyków tańca dokonała rekonstrukcji -
przedstawienie zainspirowało Katarzynę Kozj E
Święto wiosny odwołuje się do prasłowiańs. -
szych pierwiastków wielu religii - śmierci ja -
ceny odrodzenia. Wybrana przez plemienną st E"
na śmierć”, aby obudzić ziemię do nowego żj
wotny charakter obrzędu, Niżyński całkowici
go. Jego tancerze, poruszający się jak marior E—

cC
n
O
o
c
o
O
o
O
od
□
o
o
O

CU
O

co
o
0