DOI Artikel:
Wzorek, Józef: Madonna Apokaliptyczna z Cerekwi w Tarnowskim Muzeum Diecezjalnym
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.29198#0129
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom XIII, z. 4 1965
JOZEF WZOREK
MADONNA APOKALIPTYCZNA Z CEREKWI W TARNOWSKIM
MUZEUM DIECEZJALNYM
W związku z rozwojem malarstwa tablicowego i wzrastającym kul-
tem Maryjnym pojawia się w plastyce małopolskiej typ przedstawień
Madonny z Dzieciątkiem stojącej na półksiężycu na tle promieni sło-
necznych i krzewu, zwanych Assuntami.
Temat ten zaczerpnięty ze sztuki czeskiej został wzbogacony na grun-
cie polskim o nowe elementy formalne i treściowe. Wymownym przy-
kładem tego rodzaju przedstawień jest Madonna z Cerekwi w Tarnow-
skim Muzeum Diecezjalnym.
Wspominany często w literaturze naukowej i kilkanaście razy repro-
dukowany, zabytek ten nie posiada szerszego opracowania. Fragmenta-
ryczne wzmianki o charakterze przyczynkarskim, zawarte w przedwo-
jennych publikacjach, przynoszą wiele sprzecznych ze sobą zdań co do
czasu powstania zabytku, inspiracji twórczej, oceny artystycznej i przy-
należności warsztatowej, a nawet techniki malowania. Nie ma również
w literaturze polskiej szczegółowych opracowań odnośnie do analogicz-
nych przedstawień.
Celem tej pracy będzie próba odpowiedzi na te sporne kwestie
w oparciu o materiały i literaturę naukową związane z badanym obiek-
tem, które nie były lub nie mogły być brane pod uwagę w poprzednich
publikacjach.
Stan badań. O zabytku wspomina L. Lepszy datując go błędnie
na wiek XVII i widząc w nim przedstawienie Matki Boskiej Różańco-
wej h Podobnie datuje obraz M. Nałęcz-Dobrowolski, widzi w nim jed-
nak przedstawienie Madonny na tle wizji św. Jana 2. Autor zwraca uwa-
i L. Lepszy, Muzeum, Diecezjalne to Tarnotuie, [W:] Teka Grona Konsertoa-
ioróto Gaiicji Zachodniej, Kraków 1906, t. II, s. 339, ryc. 104.
2M. Nałęcz-Dobrowolski, Madonny poiskie, Sindium ikonograficzne,
Warszawa 1921, s. 38.
Tom XIII, z. 4 1965
JOZEF WZOREK
MADONNA APOKALIPTYCZNA Z CEREKWI W TARNOWSKIM
MUZEUM DIECEZJALNYM
W związku z rozwojem malarstwa tablicowego i wzrastającym kul-
tem Maryjnym pojawia się w plastyce małopolskiej typ przedstawień
Madonny z Dzieciątkiem stojącej na półksiężycu na tle promieni sło-
necznych i krzewu, zwanych Assuntami.
Temat ten zaczerpnięty ze sztuki czeskiej został wzbogacony na grun-
cie polskim o nowe elementy formalne i treściowe. Wymownym przy-
kładem tego rodzaju przedstawień jest Madonna z Cerekwi w Tarnow-
skim Muzeum Diecezjalnym.
Wspominany często w literaturze naukowej i kilkanaście razy repro-
dukowany, zabytek ten nie posiada szerszego opracowania. Fragmenta-
ryczne wzmianki o charakterze przyczynkarskim, zawarte w przedwo-
jennych publikacjach, przynoszą wiele sprzecznych ze sobą zdań co do
czasu powstania zabytku, inspiracji twórczej, oceny artystycznej i przy-
należności warsztatowej, a nawet techniki malowania. Nie ma również
w literaturze polskiej szczegółowych opracowań odnośnie do analogicz-
nych przedstawień.
Celem tej pracy będzie próba odpowiedzi na te sporne kwestie
w oparciu o materiały i literaturę naukową związane z badanym obiek-
tem, które nie były lub nie mogły być brane pod uwagę w poprzednich
publikacjach.
Stan badań. O zabytku wspomina L. Lepszy datując go błędnie
na wiek XVII i widząc w nim przedstawienie Matki Boskiej Różańco-
wej h Podobnie datuje obraz M. Nałęcz-Dobrowolski, widzi w nim jed-
nak przedstawienie Madonny na tle wizji św. Jana 2. Autor zwraca uwa-
i L. Lepszy, Muzeum, Diecezjalne to Tarnotuie, [W:] Teka Grona Konsertoa-
ioróto Gaiicji Zachodniej, Kraków 1906, t. II, s. 339, ryc. 104.
2M. Nałęcz-Dobrowolski, Madonny poiskie, Sindium ikonograficzne,
Warszawa 1921, s. 38.