Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
OBRAZ OPŁAKIWANIE CHRYSTUSA Z CZARNEGO POTOKA

99

tego typu dokonało się na początku XIV wieku pod wpływami kultu
Umęczonego Chrystusa.
Należy jednak zaznaczyć, że ,,Pieta corpusculum" nie jest przedsta-
wieniem historycznym, jak to ma miejsce z Pieta w obrazie z Czarnego
Potoka, ale jest, przedstawieniem typowo dewocyjnym wyrosłym na
podłożu wysublimowanych przeżyć kontemplacyjnych, redakcją typu
„Pieta radosnej", mistycznej czy Pietas Christi.
OpłakituaRie Chrpsttisa z Czarnego Potoka, w skład którego wchodzi
Pieta, jest podporządkowane, zgodnie zresztą ze średniowieczną zasadą,
godzinom kanonicznym (horae canonicae), którym odpowiadają poszcze-
gólne zdarzenia Męki Pańskiej. Tak więc w momencie zachodu słońca
wypadało zgodnie z brewiarzem Zdjęcie z krzyża i Opłakiwanie
W scenie Opłakiwania nie można doszukiwać się źródeł ideowych dla
Pieta z tej racji, że scena ta jest wielopostaciowa i postacią centralną
jest tutaj Chrystus, podczas gdy w Pieta ciężar gatunkowy przesuwa się
na osobę Matki Boskiej, nadając tym samym ujęciu charakter przedsta-
wienia mariologicznego. Opłakiwanie jest przedstawieniem starszym od

redakcji
Pieta ujęci = ^
O powi y
zie z Czar
Maryi, na E-^


udziale cz E ^
Pieta rze E*
w twórcze ET
malnymi < y—
hala i treś E-
Ważny E-b
jest genez E-
XIV wiek EEP
układ spo* E_
z brakiem y ^
gdyż histc E

trycznych w odróżnieniu od
aboliki „compassio Mariae".
leta a Matką Boską w obra-
sądeckiej), decyduje ujęcie
upowszechnione w południo-
b w temacie Madonny dell'
icznych Pieta Matka Boska
ekształcenia się Lamentacji
a, niewątpliwie przy współ-
.stniejących już konstrukcji
Elementy te odnajdujemy
one dowód, że wraz z for-
zeszczepiano na grunt Pod-
Pieta.
w wydaniu naszego obrazu
sj, gdzie od drugiej połowy
kolanach Matki ss. Podobny
Lamentacjach; wiąże się to
Żalach Maryi z wieku XIII,
3 Christi, oparty na wschod-
Mzielenia osoby Maryi z ca-
141—144.
t Kanstpescktchte, Paryż—Bruk-
e, op. cit., fig. 25, 27, 31, 40.
 
Annotationen