DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27673#0131
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
ARCHITEKTURA KOŚCIOŁA OO. KAPUCYNÓW W LUBLINIE
79
nastowiecznym baroku 21. Poszczególne elementy gzymsowania są od-
dzielone od siebie listwą, co wskazuje na prawidłov/e i klasyczne opra-
cowanie tego detalu architektonicznego. Zjawisko dynamizmu zachodzi
również w wyniku zdwojenia pilastrów w przejściu nawy w prezbite-
rium, gdzie pilastry zostały wtopione częściowo w filar arkady tęczo-
wej — powodując, że cokoły i głowice tychże pilastrów tworzą fryz
potraktowany uskokowo 22.
Dalsza analiza detalu architektonicznego wykazuje wysoki stopień
zrozumienia wzorów klasycznej architektury. Baza i eokół pilastra są
powtórzeniem porządku toskańskiego, natomiast głowicę mo>żna by okre -
ślić — zamiast toskańskiej — dorycką 23. Dwudzielny architraw. gene-
tycznie nawiązuje do bogatszych rozwiązań niż porządek toskański,
a mianowicie do porządku jońskiego 24. Taka interpretacja klasycznych
porządków architektury, będąca kompilacją kilku z nich, jest typowa
dla architektury barokowej 25. W tym miejscu dostrzega się zwłaszcza
analogię z wieloma kościołami kapucynów i reformatów budowanymi
w XVIII w.
kapucynów E_
attycki w nć
co zgodne ;-
oba te detć E n
opracowania E
NT'' ,T'-V'N «"N 1
= F
B
c
(1)
H
■4—•
O)
B
V-_
Cti
UJ. U. W W
=_
-C
ustalić, czy
= a>
o
n
cu
stało wprow
_
d
Fasada ł
= co
0
trzem. Jej 3
V—
4-»
i charakter
E"
c
*
skała mianc
— N
0
o
15
E-
o
>
21 Ibdderr
— CD
22 Ibiderr
E
23 J. B a
—
CD
c
K. Tymiński,
— 10
V-
CD
<D
24 Ibiden
0
o3
0
—
E"
i-
C
— co
D
>,
o
m
E-
0
— C\J
0
I- o
^/r^^^iewdcach, pow. Żyrardów,
:ą i wielu innych. Gzyms
izeniem kapiteli pilastrów,
isyczną 26. A jednocześnie
rskazuje na jednorodność
m przemawia także iden-
go nawy z prezbiterium
? szczegół tylko jemu wła-
artii dwudzielnego archi-
1. 8). Chociaż trudno jest
n architekta, czy też zo-
zharmonizowana z wnę-
niezna zapowiadają układ
j literaturze naukowej zy-
Dokładniej można by ją
dkach w architekturze, przeł.
rszawskich Fontanów, BHSiK,
tekci warszawscy w Szczuczy-
Kraków 1965 2, s. 341.
79
nastowiecznym baroku 21. Poszczególne elementy gzymsowania są od-
dzielone od siebie listwą, co wskazuje na prawidłov/e i klasyczne opra-
cowanie tego detalu architektonicznego. Zjawisko dynamizmu zachodzi
również w wyniku zdwojenia pilastrów w przejściu nawy w prezbite-
rium, gdzie pilastry zostały wtopione częściowo w filar arkady tęczo-
wej — powodując, że cokoły i głowice tychże pilastrów tworzą fryz
potraktowany uskokowo 22.
Dalsza analiza detalu architektonicznego wykazuje wysoki stopień
zrozumienia wzorów klasycznej architektury. Baza i eokół pilastra są
powtórzeniem porządku toskańskiego, natomiast głowicę mo>żna by okre -
ślić — zamiast toskańskiej — dorycką 23. Dwudzielny architraw. gene-
tycznie nawiązuje do bogatszych rozwiązań niż porządek toskański,
a mianowicie do porządku jońskiego 24. Taka interpretacja klasycznych
porządków architektury, będąca kompilacją kilku z nich, jest typowa
dla architektury barokowej 25. W tym miejscu dostrzega się zwłaszcza
analogię z wieloma kościołami kapucynów i reformatów budowanymi
w XVIII w.
kapucynów E_
attycki w nć
co zgodne ;-
oba te detć E n
opracowania E
NT'' ,T'-V'N «"N 1
= F
B
c
(1)
H
■4—•
O)
B
V-_
Cti
UJ. U. W W
=_
-C
ustalić, czy
= a>
o
n
cu
stało wprow
_
d
Fasada ł
= co
0
trzem. Jej 3
V—
4-»
i charakter
E"
c
*
skała mianc
— N
0
o
15
E-
o
>
21 Ibdderr
— CD
22 Ibiderr
E
23 J. B a
—
CD
c
K. Tymiński,
— 10
V-
CD
<D
24 Ibiden
0
o3
0
—
E"
i-
C
— co
D
>,
o
m
E-
0
— C\J
0
I- o
^/r^^^iewdcach, pow. Żyrardów,
:ą i wielu innych. Gzyms
izeniem kapiteli pilastrów,
isyczną 26. A jednocześnie
rskazuje na jednorodność
m przemawia także iden-
go nawy z prezbiterium
? szczegół tylko jemu wła-
artii dwudzielnego archi-
1. 8). Chociaż trudno jest
n architekta, czy też zo-
zharmonizowana z wnę-
niezna zapowiadają układ
j literaturze naukowej zy-
Dokładniej można by ją
dkach w architekturze, przeł.
rszawskich Fontanów, BHSiK,
tekci warszawscy w Szczuczy-
Kraków 1965 2, s. 341.