DOI Artikel:
Mikocka-Rachubowa, Katarzyna: Włoscy rzeźbiarze na dworze króla Stanisława Augusta
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14537#0090
84
KATARZYNA MIKOCKA-RACHUBOWA
18. Giovachino Staggi, Leda (dekoracja kominka), marmur biały, ok. 1796 r. Pałac w Pawłowicach.
Fot. W. Wolny, neg. Instytut Sztuki PAN
rów pod kierunkiem Giuseppe Amadia214. Wówczas Mielżyński miałby zamówić u Staggiego również ko-
minki z marmuru białego, które w 1796 r. ustawiono w sali Kolumnowej pałacu w Pawłowicach, a polero-
wał je na miejscu razem z innymi, odkutymi z „czarnego marmuru" krakowskiego, pomocnik Staggiego
z Warszawy, zapewne Kazimierz Borecki215. Kominek stojący w jednym z saloników piętra pałacu ozdobio-
ny jest wykonanym w marmurze białym reliefem dłuta Staggiego z przedstawieniem Ledy (il. 18)216, a być
może dziełem tego artysty były jeszcze inne elementy rzeźbiarskiej dekoracji tamtejszych wnętrz.
Kiedy w końcu 1796 r. Stanisław August postanowił, o czym wspomniano wyżej, wystawić nagrobek
swojemu ojcu Stanisławowi Poniatowskiemu, Bacciarelli w liście z 14 grudnia na wykonawców proponował
Monaldiego i Pincka, a jeżeli temu ostatniemu nie pozwoliłby na to stan zdrowia, Monaldiemu miał pomóc
Staggi, któremu należałoby wówczas zapłacić około 30 dukatów217. Ten niezrealizowany ostatecznie projekt
jest ostatnim znanym śladem działalności Giovachina Staggiego w Polsce.
Najstarszy i niewątpliwie najbardziej uzdolniony z braci Staggich, Piętro Ceccardo, „scultore di Sua
Maestà il Re di Polonia", którego dwuletni pobyt w Polsce od jesieni 1787 r. nie był dotychczas badaczom
znany, przysyłał na dwór Stanisława Augusta wykonane przez siebie rzeźby i zajmował się dostarczaniem
do Warszawy marmuru z kamieniołomów w Carrarze. Pobierał on z kasy królewskiej miesięczną pensję
w wysokości 40 dukatów. W miesięcznych wykazach wynagrodzeń wypłacanych artystom i agentom artys-
tycznym wypłata ta odnotowana została jako „40. Stagi" od czerwca do września 1789 r.218, w następnych
214 Ibidem, s. 201-205, 208-215; KZSP, t. 5, Województwo poznańskie, z. 12, Powiat leszczyński, oprać. R. i T. Juras zo-
wie, T. Ruszczyńska, A. Sławska, Warszawa 1975, s. 63. Drugą fazę prac w pałacu wzniesionym w latach 1779-1783
prowadzono od przełomu 1788 i 1789 r. do końca 1792 г., realizując projekty Kamsetzera do wystroju reprezentacyjnych sal piętra
i modernizując wystrój parteru.
215 O s t r o w s к a-K ę b ł o w s k a, Architektura..., s. 206 (autorka podkreśla zauważone przez badaczy podobieństwo niektó-
rych kominków w Pawłowicach do kominków pałacu w Łazienkach); też: eadera, Pałace wielkopolskie z okresu klasycyzmu,
Poznań 1970, s. 38.
216 KZSP, t. 5, z. 12, s. 67 i il. 244 (datowany na ok. 1790-1796).
217 BN, rkps 3291/2, k. 191 (por. przyp. 115).
218 AGAD, Archiwum Kameralne, nr III/1179, plik „Juillet 1789", k. 234 (Courant des Atteliers de Sa Majesté de Peinture et
Sculpture pour le Moi [sic] de Juin payé le lmier Julliet [sicj 1789), plik „Août 1789", k. 363 (Courant [...] pour le Mois Juillet,
KATARZYNA MIKOCKA-RACHUBOWA
18. Giovachino Staggi, Leda (dekoracja kominka), marmur biały, ok. 1796 r. Pałac w Pawłowicach.
Fot. W. Wolny, neg. Instytut Sztuki PAN
rów pod kierunkiem Giuseppe Amadia214. Wówczas Mielżyński miałby zamówić u Staggiego również ko-
minki z marmuru białego, które w 1796 r. ustawiono w sali Kolumnowej pałacu w Pawłowicach, a polero-
wał je na miejscu razem z innymi, odkutymi z „czarnego marmuru" krakowskiego, pomocnik Staggiego
z Warszawy, zapewne Kazimierz Borecki215. Kominek stojący w jednym z saloników piętra pałacu ozdobio-
ny jest wykonanym w marmurze białym reliefem dłuta Staggiego z przedstawieniem Ledy (il. 18)216, a być
może dziełem tego artysty były jeszcze inne elementy rzeźbiarskiej dekoracji tamtejszych wnętrz.
Kiedy w końcu 1796 r. Stanisław August postanowił, o czym wspomniano wyżej, wystawić nagrobek
swojemu ojcu Stanisławowi Poniatowskiemu, Bacciarelli w liście z 14 grudnia na wykonawców proponował
Monaldiego i Pincka, a jeżeli temu ostatniemu nie pozwoliłby na to stan zdrowia, Monaldiemu miał pomóc
Staggi, któremu należałoby wówczas zapłacić około 30 dukatów217. Ten niezrealizowany ostatecznie projekt
jest ostatnim znanym śladem działalności Giovachina Staggiego w Polsce.
Najstarszy i niewątpliwie najbardziej uzdolniony z braci Staggich, Piętro Ceccardo, „scultore di Sua
Maestà il Re di Polonia", którego dwuletni pobyt w Polsce od jesieni 1787 r. nie był dotychczas badaczom
znany, przysyłał na dwór Stanisława Augusta wykonane przez siebie rzeźby i zajmował się dostarczaniem
do Warszawy marmuru z kamieniołomów w Carrarze. Pobierał on z kasy królewskiej miesięczną pensję
w wysokości 40 dukatów. W miesięcznych wykazach wynagrodzeń wypłacanych artystom i agentom artys-
tycznym wypłata ta odnotowana została jako „40. Stagi" od czerwca do września 1789 r.218, w następnych
214 Ibidem, s. 201-205, 208-215; KZSP, t. 5, Województwo poznańskie, z. 12, Powiat leszczyński, oprać. R. i T. Juras zo-
wie, T. Ruszczyńska, A. Sławska, Warszawa 1975, s. 63. Drugą fazę prac w pałacu wzniesionym w latach 1779-1783
prowadzono od przełomu 1788 i 1789 r. do końca 1792 г., realizując projekty Kamsetzera do wystroju reprezentacyjnych sal piętra
i modernizując wystrój parteru.
215 O s t r o w s к a-K ę b ł o w s k a, Architektura..., s. 206 (autorka podkreśla zauważone przez badaczy podobieństwo niektó-
rych kominków w Pawłowicach do kominków pałacu w Łazienkach); też: eadera, Pałace wielkopolskie z okresu klasycyzmu,
Poznań 1970, s. 38.
216 KZSP, t. 5, z. 12, s. 67 i il. 244 (datowany na ok. 1790-1796).
217 BN, rkps 3291/2, k. 191 (por. przyp. 115).
218 AGAD, Archiwum Kameralne, nr III/1179, plik „Juillet 1789", k. 234 (Courant des Atteliers de Sa Majesté de Peinture et
Sculpture pour le Moi [sic] de Juin payé le lmier Julliet [sicj 1789), plik „Août 1789", k. 363 (Courant [...] pour le Mois Juillet,