DOI Artikel:
Talbierska, Jolanta: Konferencja i promocja "Rocznika Historii Sztuki" w Rzymie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14537#0251
KONFERENCJA I PROMOCJA „ROCZNIKA HISTORII SZTUKI" W RZYMIE
15 października 2003 r. w Accademia Polacca delie Scienze, Biblioteca e Centro di Studi, placówce
Polskiej Akademii Nauk w Rzymie, odbyła się promocja XXVIII tomu „Rocznika Historii Sztuki", pisma
Komitetu Nauk o Sztuce PAN, poświęconego pamięci profesor Karoliny Lanckorońskiej (1898-2002) oraz
sztuce włoskiej. Konferencja została zorganizowana z inicjatywy prof. dr hab. Krzysztofa Żaboklickiego
oraz dr Andrzeja Wrońskiego z wydawnictwa Neriton, edytora „Rocznika Historii Sztuki". Nie byłaby ona
jednak możliwa bez finansowego wsparcia I Wydziału Polskiej Akademii Nauk i zaangażowania jego wice-
przewodniczącej prof. dr hab. Ireny Kotowskiej.
Po słowie wstępnym prof. Krzysztofa Żaboklickiego i przedstawieniu czterech prelegentów (prof. dr
hab. Jerzy Kowalczyk, wiceprzewodniczący Komitetu Nauk o Sztuce PAN, mgr Dominika Wronikowska,
pracownica Accademia Polacca w Rzymie, dr Jolanta Talbierska, sekretarz „Rocznika Historii Sztuki", re-
prezentująca pismo w zastępstwie redaktora naczelnego, prof. dr hab. Andrzeja Grzybkowskiego, oraz dr
Andrzej Wroński) głos zabrał profesor Kowalczyk. W przemówieniu poświęconym Karolinie Lanckoroń-
skiej przedstawił tę niezwykłą Osobę jako uczoną i wielką patriotkę, sprawczynię największego kolekcjo-
nerskiego daru, który trafił do zbiorów III Rzeczypospolitej. Omówiony został zarówno życiorys profesor
Lanckorońskiej, jak i Jej zasługi dla kultury polskiej (założenie w 1945 r. wraz z ks. Walerianem Meyszto-
wiczem Polskiego Instytutu Historycznego, gdzie stopniowo rozwinęła, przeznaczając na to swój majątek,
bezprecedensową w skali polskiej historiografii działalność wydawniczą, publikując źródła do dziejów Polski
znajdujące się w archiwach zagranicznych - w dwu seriach Elementa adfontium editiones i Acta nuntiatu-
rae Poloniae, a w 1967 r. założenie stypendialnej Fundacji Lanckorońskich) oraz sztuki włoskiej, której była
wielką znawczynią i admiratorką (np. prace o Michale Aniele).
Dominika Wronikowska przedstawiła w syntetycznej formie treść artykułów z XXVIII tomu „Roczni-
ka Historii Sztuki", skupiając więcej uwagi na tekstach prof. Lecha Kalinowskiego i prof. Andrzeja Rotter-
munda, związanych osobiście z Karoliną Lanckorońską. Wystąpienie Jolanty Talbierskiej dotyczyło „Rocz-
nika Historii Sztuki", zarówno jego historii, jak i nowych założeń, programu naukowego i spraw edytorskich,
nad którymi wraz z prof. Andrzejem Grzybkowskim pracują wspólnie od pięciu lat. Podkreślono, że od
1998 r. pismo ukazuje się regularnie, nie tylko dzięki finansowaniu przez I Wydział Nauk Społecznych
Polskiej Akademii Nauk, ale także dzięki doskonałej współpracy z wydawnictwem Neriton. Zwrócono uwa-
gę, że „Rocznik Historii Sztuki" jest obok „Folia Historiae Artium" i „Artibus et Historiae" najważniejszym
15 października 2003 r. w Accademia Polacca delie Scienze, Biblioteca e Centro di Studi, placówce
Polskiej Akademii Nauk w Rzymie, odbyła się promocja XXVIII tomu „Rocznika Historii Sztuki", pisma
Komitetu Nauk o Sztuce PAN, poświęconego pamięci profesor Karoliny Lanckorońskiej (1898-2002) oraz
sztuce włoskiej. Konferencja została zorganizowana z inicjatywy prof. dr hab. Krzysztofa Żaboklickiego
oraz dr Andrzeja Wrońskiego z wydawnictwa Neriton, edytora „Rocznika Historii Sztuki". Nie byłaby ona
jednak możliwa bez finansowego wsparcia I Wydziału Polskiej Akademii Nauk i zaangażowania jego wice-
przewodniczącej prof. dr hab. Ireny Kotowskiej.
Po słowie wstępnym prof. Krzysztofa Żaboklickiego i przedstawieniu czterech prelegentów (prof. dr
hab. Jerzy Kowalczyk, wiceprzewodniczący Komitetu Nauk o Sztuce PAN, mgr Dominika Wronikowska,
pracownica Accademia Polacca w Rzymie, dr Jolanta Talbierska, sekretarz „Rocznika Historii Sztuki", re-
prezentująca pismo w zastępstwie redaktora naczelnego, prof. dr hab. Andrzeja Grzybkowskiego, oraz dr
Andrzej Wroński) głos zabrał profesor Kowalczyk. W przemówieniu poświęconym Karolinie Lanckoroń-
skiej przedstawił tę niezwykłą Osobę jako uczoną i wielką patriotkę, sprawczynię największego kolekcjo-
nerskiego daru, który trafił do zbiorów III Rzeczypospolitej. Omówiony został zarówno życiorys profesor
Lanckorońskiej, jak i Jej zasługi dla kultury polskiej (założenie w 1945 r. wraz z ks. Walerianem Meyszto-
wiczem Polskiego Instytutu Historycznego, gdzie stopniowo rozwinęła, przeznaczając na to swój majątek,
bezprecedensową w skali polskiej historiografii działalność wydawniczą, publikując źródła do dziejów Polski
znajdujące się w archiwach zagranicznych - w dwu seriach Elementa adfontium editiones i Acta nuntiatu-
rae Poloniae, a w 1967 r. założenie stypendialnej Fundacji Lanckorońskich) oraz sztuki włoskiej, której była
wielką znawczynią i admiratorką (np. prace o Michale Aniele).
Dominika Wronikowska przedstawiła w syntetycznej formie treść artykułów z XXVIII tomu „Roczni-
ka Historii Sztuki", skupiając więcej uwagi na tekstach prof. Lecha Kalinowskiego i prof. Andrzeja Rotter-
munda, związanych osobiście z Karoliną Lanckorońską. Wystąpienie Jolanty Talbierskiej dotyczyło „Rocz-
nika Historii Sztuki", zarówno jego historii, jak i nowych założeń, programu naukowego i spraw edytorskich,
nad którymi wraz z prof. Andrzejem Grzybkowskim pracują wspólnie od pięciu lat. Podkreślono, że od
1998 r. pismo ukazuje się regularnie, nie tylko dzięki finansowaniu przez I Wydział Nauk Społecznych
Polskiej Akademii Nauk, ale także dzięki doskonałej współpracy z wydawnictwem Neriton. Zwrócono uwa-
gę, że „Rocznik Historii Sztuki" jest obok „Folia Historiae Artium" i „Artibus et Historiae" najważniejszym