DOI Artikel:
Krasny, Piotr: Lwowskie środowisko artystyczne wobec idei symbiozy sztuk w wystroju i wyposażeniu wnętrz sakralnych (1730 - 1780)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14574#0175
LWOWSKIE ŚRODOWISKO ARTYSTYCZNE WOBEC IDEI SYMBIOZY SZTUK
163
Meretynowski kościół Misjonarzy w Horodence (rozp. 1743) otrzymał stosunkowo prosty układ prze-
strzenny bazyliki z nawami bocznymi, rozczłonkowanymi na kaplice nakryte ślepymi kopułami. Architekt
zatroszczył się jednak o zdynamizowanie wnętrza budowli, artykułując nawę główną wydatnymi filarami
przyściennymi, pomiędzy którymi rozpiął „wydęte" arkady, wspierające empory o falujących parapetach.
Podobne krzywoliniowe formy zastosował w balustradach chóru muzycznego, rozciągniętego również na
zachodnie ściany naw bocznych, a także w parapetach empor na bocznych ścianach prezbiterium93. Owe
stosunkowo drobne elementy nie mogłyby jednak zmienić w zasadniczy sposób dość sztywnej, prostoliniowej
geometrii .wnętrza, gdyby nie wspomogły ich rozfalowane struktury drewnianych ołtarzy i ambony, zreali-
zowanych według jednolitej koncepcji tuż po zakończeniu prac murarskich94. Wielki ołtarz główny (il. 8)
■ Z. H o r n u n g, Bernardo Merettini i jego główne dzieła: kościół w Horodence, ratusz w Buczaczu, katedra Św. Jura we
Lwowie, „Prace Komisji Historii Sztuki", V, 1930-1934, s. XXV; P. Krasny, Inspiracje austriackie w twórczości lwowskiego
architekta Bernarda Meretyna, „Studia Austro-Polonica", V, 1997, s. 334-335.
94 Mańkowski, Lwowska rzeźba..., s. 32-33; H o r n u n g, Majster Pinsel..., s. 70-78. Wyposażenie wnętrza kościoła
w Horodence uległo po II wojnie światowej całkowitemu zniszczeniu.
163
Meretynowski kościół Misjonarzy w Horodence (rozp. 1743) otrzymał stosunkowo prosty układ prze-
strzenny bazyliki z nawami bocznymi, rozczłonkowanymi na kaplice nakryte ślepymi kopułami. Architekt
zatroszczył się jednak o zdynamizowanie wnętrza budowli, artykułując nawę główną wydatnymi filarami
przyściennymi, pomiędzy którymi rozpiął „wydęte" arkady, wspierające empory o falujących parapetach.
Podobne krzywoliniowe formy zastosował w balustradach chóru muzycznego, rozciągniętego również na
zachodnie ściany naw bocznych, a także w parapetach empor na bocznych ścianach prezbiterium93. Owe
stosunkowo drobne elementy nie mogłyby jednak zmienić w zasadniczy sposób dość sztywnej, prostoliniowej
geometrii .wnętrza, gdyby nie wspomogły ich rozfalowane struktury drewnianych ołtarzy i ambony, zreali-
zowanych według jednolitej koncepcji tuż po zakończeniu prac murarskich94. Wielki ołtarz główny (il. 8)
■ Z. H o r n u n g, Bernardo Merettini i jego główne dzieła: kościół w Horodence, ratusz w Buczaczu, katedra Św. Jura we
Lwowie, „Prace Komisji Historii Sztuki", V, 1930-1934, s. XXV; P. Krasny, Inspiracje austriackie w twórczości lwowskiego
architekta Bernarda Meretyna, „Studia Austro-Polonica", V, 1997, s. 334-335.
94 Mańkowski, Lwowska rzeźba..., s. 32-33; H o r n u n g, Majster Pinsel..., s. 70-78. Wyposażenie wnętrza kościoła
w Horodence uległo po II wojnie światowej całkowitemu zniszczeniu.