DOI article:
Krasny, Piotr: Lwowskie środowisko artystyczne wobec idei symbiozy sztuk w wystroju i wyposażeniu wnętrz sakralnych (1730 - 1780)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14574#0184
172
PIOTR KRASNY
16. Podkamień, kościół Dominikanów, ołtarz główny, od 1764,
architektura Piotr Polejowski. Fototeka Instytutu Historii Sztuki UJ
dłużoną i prostoliniową przestrzeń części kapłańskiej, wzbogacając w zasadniczy sposób jej dość banalny
charakter architektoniczny.
W rachunkach konwentu podkamienieckiego zapisano wyłącznie, że wielki ołtarz został wniesiony
przez „biegłych w tej sztuce mistrzów"122, zaś nazwisko Polejowskiego odnotowano w nich tylko raz w 1773 r.
w związku z wykonaniem „abrysów" małych chórków w prezbiterium za 320 złotych polskich123. Ta skrom-
na wzmianka zdaje się jednak potwierdzać przypisanie temu artyście ołtarza głównego. Na początku lat 70.
XVIII w. Polejowski był już bowiem wziętym architektem, pozyskującym intratne zlecenia oraz wzywanym
do oceniania i korygowania najbardziej prestiżowych przedsięwzięć budowlanych124. Nader trudno wskazać
zatem racje, które w takiej sytuacji mogłyby skłonić go do przyjęcia zamówienia na projekt dwóch niewiel-
kich balkonów (il. VII) za skromne honorarium. Znakomitym argumentem na rzecz podjęcia się owej pracy
mogłaby być jednak dla Polejowskiego chęć dopełnienia własnego dzieła wystroju prezbiterium, zainicjo-
wanego budową efektownego ołtarza.
122 В a r ą с z, op. cit., s. 300.
123 Kraków, Archiwum Prowincji Polskiej Dominikanów, Pk-8: Registrae expensarum conventus Montis Santissimi Rosarii
ad Podkamień, 1762-1793, k. 73r.
124 А. В e 11 ej, Polejowski Jan, Maciej, Piotr, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, t. 7, Warszawa
2003, s. 377.
PIOTR KRASNY
16. Podkamień, kościół Dominikanów, ołtarz główny, od 1764,
architektura Piotr Polejowski. Fototeka Instytutu Historii Sztuki UJ
dłużoną i prostoliniową przestrzeń części kapłańskiej, wzbogacając w zasadniczy sposób jej dość banalny
charakter architektoniczny.
W rachunkach konwentu podkamienieckiego zapisano wyłącznie, że wielki ołtarz został wniesiony
przez „biegłych w tej sztuce mistrzów"122, zaś nazwisko Polejowskiego odnotowano w nich tylko raz w 1773 r.
w związku z wykonaniem „abrysów" małych chórków w prezbiterium za 320 złotych polskich123. Ta skrom-
na wzmianka zdaje się jednak potwierdzać przypisanie temu artyście ołtarza głównego. Na początku lat 70.
XVIII w. Polejowski był już bowiem wziętym architektem, pozyskującym intratne zlecenia oraz wzywanym
do oceniania i korygowania najbardziej prestiżowych przedsięwzięć budowlanych124. Nader trudno wskazać
zatem racje, które w takiej sytuacji mogłyby skłonić go do przyjęcia zamówienia na projekt dwóch niewiel-
kich balkonów (il. VII) za skromne honorarium. Znakomitym argumentem na rzecz podjęcia się owej pracy
mogłaby być jednak dla Polejowskiego chęć dopełnienia własnego dzieła wystroju prezbiterium, zainicjo-
wanego budową efektownego ołtarza.
122 В a r ą с z, op. cit., s. 300.
123 Kraków, Archiwum Prowincji Polskiej Dominikanów, Pk-8: Registrae expensarum conventus Montis Santissimi Rosarii
ad Podkamień, 1762-1793, k. 73r.
124 А. В e 11 ej, Polejowski Jan, Maciej, Piotr, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, t. 7, Warszawa
2003, s. 377.