TWÓRCZOŚĆ GRAFICZNA REMBRANDTA VAN RUN
89
28. Rembrandt van Rijn, Zaśnięcie Marii, 1639, akwaforta, sucha igła,
rylec, stan II/IV. Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie,
Inw. zb. d. 2946. Fot. K. Dąbrowska, BUW
papierze szarą plamą. Efekty te, widoczne często na odbitkach, świadczą, że nie zawsze się to udawało
(B. 53, 128)113.
W okresie amsterdamskim poza scenami rodzajowymi dominowały początkowo przedstawienia biblij-
ne, takie jak Ofiarowanie w świątyni (B. 49; il. 23)114, Ścięcie św. Jana Chrzciciela (1640; В. 92)115, Anioł
opuszczający rodzinę Tobiasza (1641; B. 43; il. 24) "6, Filip diakon chrzci dworzanina królowej Kandaki
(1641; B. 98; il. 25)117, Maria z Dzieciątkiem (1641; В. 61)118 czy Wywyższenie Mardocheusza (B. 34;
il. 26)119, inspirowane obrazem Pietera Lastmana z roku 1617 (Amsterdam, Rembrandthuis)120, jak i miedzio-
rytem Lucasa van Leyden (il. 27) o tym samym temacie z roku 1515 (Hollstein 31 ). Scena ilustruje fragment
deuterokanonicznej Księgi Estery (Est 6, 1). Na akwaforcie został ukazany najważniejszy dla moralizator-
skiego przekazu moment tej historii, gdy Estera i Haman oddają hołd wywyższonemu Mardocheuszowi.
113 Widoczne to jest nie tylko na typowych nokturnach, ale i na akwafortach opracowanych bardzo gęstą siatką kresek, także
niektórych autoportretach, пр. B. 17 (na twarzy), B. 22 (w całej niemal kompozycji).
114Talbierska, Rembrandt..., kat. 52.
115 Ibidem, kat. 85.
116 Ibidem, kat. 37; Kruże 1, op. cit., kat. 29.
117 Ta 1 b i e r s к a, Rembrandt..., kat. 88.
118 Ibidem, kat. 58.
119 Ibidem, kat. 34; Kruże 1, op. cit., s. 80-82.
120 S. P e г 1 о v e, An Irenie Vision of Utopia: Rembrandt's „ Triumph ofMordecai " and the New Jérusalem, „Zeitschrirt fur
Kunstgeschichte", LVI, 1993, 1, s. 38-60, tu s. 39, il. 2; il. 13; Wien 2004, kat. 141.
89
28. Rembrandt van Rijn, Zaśnięcie Marii, 1639, akwaforta, sucha igła,
rylec, stan II/IV. Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie,
Inw. zb. d. 2946. Fot. K. Dąbrowska, BUW
papierze szarą plamą. Efekty te, widoczne często na odbitkach, świadczą, że nie zawsze się to udawało
(B. 53, 128)113.
W okresie amsterdamskim poza scenami rodzajowymi dominowały początkowo przedstawienia biblij-
ne, takie jak Ofiarowanie w świątyni (B. 49; il. 23)114, Ścięcie św. Jana Chrzciciela (1640; В. 92)115, Anioł
opuszczający rodzinę Tobiasza (1641; B. 43; il. 24) "6, Filip diakon chrzci dworzanina królowej Kandaki
(1641; B. 98; il. 25)117, Maria z Dzieciątkiem (1641; В. 61)118 czy Wywyższenie Mardocheusza (B. 34;
il. 26)119, inspirowane obrazem Pietera Lastmana z roku 1617 (Amsterdam, Rembrandthuis)120, jak i miedzio-
rytem Lucasa van Leyden (il. 27) o tym samym temacie z roku 1515 (Hollstein 31 ). Scena ilustruje fragment
deuterokanonicznej Księgi Estery (Est 6, 1). Na akwaforcie został ukazany najważniejszy dla moralizator-
skiego przekazu moment tej historii, gdy Estera i Haman oddają hołd wywyższonemu Mardocheuszowi.
113 Widoczne to jest nie tylko na typowych nokturnach, ale i na akwafortach opracowanych bardzo gęstą siatką kresek, także
niektórych autoportretach, пр. B. 17 (na twarzy), B. 22 (w całej niemal kompozycji).
114Talbierska, Rembrandt..., kat. 52.
115 Ibidem, kat. 85.
116 Ibidem, kat. 37; Kruże 1, op. cit., kat. 29.
117 Ta 1 b i e r s к a, Rembrandt..., kat. 88.
118 Ibidem, kat. 58.
119 Ibidem, kat. 34; Kruże 1, op. cit., s. 80-82.
120 S. P e г 1 о v e, An Irenie Vision of Utopia: Rembrandt's „ Triumph ofMordecai " and the New Jérusalem, „Zeitschrirt fur
Kunstgeschichte", LVI, 1993, 1, s. 38-60, tu s. 39, il. 2; il. 13; Wien 2004, kat. 141.