18
Janusz Wałek
na przed samą sobą”4 - te
poetyckie słowa najlepiej od-
daj ąaurę, jaka wytwarza się
przy pierwszym kontakcie z
młodzieńcem spoglądającym
z portretu. Nawet przy po-
bieżnym wertowaniu albumu
z reprodukcjami dzieł Rafae-
la obraz ten przyciąga uwa-
gę czystością kompozycji,
precyzją rysunku, naznaczo-
nym „srebrzystą, pogodną
aurą”5 kolorytem. Urzeka
doskonałą, klasyczną harmo-
nią która charakteryzuje naj-
większe kreacje dojrzałego
renesansu.
Około roku 1800, kie-
dy obraz został zakupiony
przez Czartoryskich, Rafael
zajmował jedno z naczelnych
miejsc pośród artystów
wszystkich czasów. Już przy
końcu wieku XVII akademik
francuski Roger de Piles,
oceniając twórczość nie-
których wybranych malarzy
(m.in. Diirera, Leonarda da
5. Rafael, Portret młodzieńca, fragment Vinci, Rafaela, Michała
(lot. S. Mucha, 1930) Anioła, Rembrandta i Ru-
bensa) pod względem kompo-
zycji, rysunku, koloru i ekspresji, najwyżej ocenił Rafaela, przyznając mu
w swoim dwudziestopunktowym systemie ocen: 17 punktów za kompozycję, po
18 za rysunek i ekspresję, a 12 za koloryt6. Ugruntowało to na długo bardzo
4 C. M i 1 o s z, Widzenia nad zatoką San Francisco, Paryż 1969, s. 26.
5 M. Rostworowski, Rembrandta przypowieść o miłosiernym Samarytaninie,
Warszawa 1980, s. 119.
6 Zagadnienie to omawia szerzej W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. III:
Estetyka nowożytna, Wrocław 1967, s. 466-470.
Janusz Wałek
na przed samą sobą”4 - te
poetyckie słowa najlepiej od-
daj ąaurę, jaka wytwarza się
przy pierwszym kontakcie z
młodzieńcem spoglądającym
z portretu. Nawet przy po-
bieżnym wertowaniu albumu
z reprodukcjami dzieł Rafae-
la obraz ten przyciąga uwa-
gę czystością kompozycji,
precyzją rysunku, naznaczo-
nym „srebrzystą, pogodną
aurą”5 kolorytem. Urzeka
doskonałą, klasyczną harmo-
nią która charakteryzuje naj-
większe kreacje dojrzałego
renesansu.
Około roku 1800, kie-
dy obraz został zakupiony
przez Czartoryskich, Rafael
zajmował jedno z naczelnych
miejsc pośród artystów
wszystkich czasów. Już przy
końcu wieku XVII akademik
francuski Roger de Piles,
oceniając twórczość nie-
których wybranych malarzy
(m.in. Diirera, Leonarda da
5. Rafael, Portret młodzieńca, fragment Vinci, Rafaela, Michała
(lot. S. Mucha, 1930) Anioła, Rembrandta i Ru-
bensa) pod względem kompo-
zycji, rysunku, koloru i ekspresji, najwyżej ocenił Rafaela, przyznając mu
w swoim dwudziestopunktowym systemie ocen: 17 punktów za kompozycję, po
18 za rysunek i ekspresję, a 12 za koloryt6. Ugruntowało to na długo bardzo
4 C. M i 1 o s z, Widzenia nad zatoką San Francisco, Paryż 1969, s. 26.
5 M. Rostworowski, Rembrandta przypowieść o miłosiernym Samarytaninie,
Warszawa 1980, s. 119.
6 Zagadnienie to omawia szerzej W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. III:
Estetyka nowożytna, Wrocław 1967, s. 466-470.