DOI Artikel:
Zeńczak, Anna: Zespół witraży Józefa Mehoffera w kaplicy grobowej rodziny Grauerów w Opawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21223#0100
98
Anna Zeńczak
9. Józef Mehoffer, pierwsze szkice kompozycyjne do witraży opawskich (ołówek i tusz
na papierze). Własność Ryszarda Mehoffera (fot. M. Wesołowska)
różniących się ujęciach) - Wniebowzięcie Marii, ukazane zarazem jako Jej ko-
ronacja. Pod jedną ze scen Wniebowzięcia widnieje podpis: „Wniebowstąpie-
nie”, co może wskazywać na jeszcze inny, wcześniejszy zamysł. Jest też szkic
witrażu z przedstawieniem Trzech Marii u Grobu Chrystusa, opatrzony napi-
sem: „anioł na grobie”, oraz szkic witrażu z wyobrażeniem Caritas. Inne jeszcze
napisy wskazują, iż artysta brał też pod uwagę personifikację Wiary, Miłości
i Sprawiedliwości. Ponadto u góry po prawej widnieje napis: „anioły trąbiące
na sąd / wieczna szczęśliwość”. Poniżej znajduje się delikatny zarys bratka, jed-
nego z tych, które w ostatecznej wersji tworzą główny motyw ornamentalny
witraży.
Tak więc od początku kryteria doboru poszczególnych przedstawień kon-
sekwentnie wiązały się z właściwym artyście widzeniem życia w kategoriach
dobra i piękna. Obecność śmierci nie mąciła tej pogodnej wizji. Nie był brany
pod uwagę żaden spośród wprowadzających elementy tragizmu, rozpaczy lub
chociażby smutku, popularnych motywów dziewiętnastowiecznej sztuki sepul-
kralnej (obfitującej w wyobrażenia żałobnic-płaczek, aniołów śmierci czy wręcz
jej personifikacji). Mehoffer budował program ideowy kaplicy posługując się
tradycyjną ikonografią chrześcijańską. Z jednej strony pragnął zaakcentować
triumf wiecznego życia nad śmiercią i brał w związku z tym pod uwagę odpo-
Anna Zeńczak
9. Józef Mehoffer, pierwsze szkice kompozycyjne do witraży opawskich (ołówek i tusz
na papierze). Własność Ryszarda Mehoffera (fot. M. Wesołowska)
różniących się ujęciach) - Wniebowzięcie Marii, ukazane zarazem jako Jej ko-
ronacja. Pod jedną ze scen Wniebowzięcia widnieje podpis: „Wniebowstąpie-
nie”, co może wskazywać na jeszcze inny, wcześniejszy zamysł. Jest też szkic
witrażu z przedstawieniem Trzech Marii u Grobu Chrystusa, opatrzony napi-
sem: „anioł na grobie”, oraz szkic witrażu z wyobrażeniem Caritas. Inne jeszcze
napisy wskazują, iż artysta brał też pod uwagę personifikację Wiary, Miłości
i Sprawiedliwości. Ponadto u góry po prawej widnieje napis: „anioły trąbiące
na sąd / wieczna szczęśliwość”. Poniżej znajduje się delikatny zarys bratka, jed-
nego z tych, które w ostatecznej wersji tworzą główny motyw ornamentalny
witraży.
Tak więc od początku kryteria doboru poszczególnych przedstawień kon-
sekwentnie wiązały się z właściwym artyście widzeniem życia w kategoriach
dobra i piękna. Obecność śmierci nie mąciła tej pogodnej wizji. Nie był brany
pod uwagę żaden spośród wprowadzających elementy tragizmu, rozpaczy lub
chociażby smutku, popularnych motywów dziewiętnastowiecznej sztuki sepul-
kralnej (obfitującej w wyobrażenia żałobnic-płaczek, aniołów śmierci czy wręcz
jej personifikacji). Mehoffer budował program ideowy kaplicy posługując się
tradycyjną ikonografią chrześcijańską. Z jednej strony pragnął zaakcentować
triumf wiecznego życia nad śmiercią i brał w związku z tym pod uwagę odpo-