DOI article:
Biedrońska-Słota, Beata: Kobierce islamu w polskim malarstwie: Przyczynek do ikonografii tkanin orientalnych
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.21223#0123
Kobierce islamu w polskim malarstwie
121
w 2. połowie wieku XVIII Stanisław
Stroiński udekorował podniebie kopuły
klasztornego kościoła 00. Bernardy-
nów w Leżajsku iluzjonistycznąbalu-
stradą z przerzuconymi przez nią wzo-
rzystymi kobiercami. Mimo że tkaniny
te artysta przedstawił ogólnikowo,
można wśród nich rozpoznać kompo-
zycję, motywy i stylizacje charaktery-
styczne dla kobierców tzw. siedmio-
grodzkich (il. 8).
Na Portrecie królewicza Wła-
dysława Zygmunta Wazy ze zbiorów
Muzeum Czartoryskich, namalowa-
nym prawdopodobnie w okresie
1625-3025, stół, na którym wspiera
8. Stanisław Stroiński, fragment poli-
chromii w podniebiu kopuły w kościele
przy klasztorze 00. Bernardynów
w Leżajsku, 2. połowa XVIII w.
(fot. W. Wolny)
7. Kobierzec tzw. siedmiogrodzki,
Turcja, ok. połowy XVII w.
Muzeum Narodowe w Krakowie
(fot. P. Solarz)
się portretowany, nakryto kobiercem
(il. 9). Na ciemnogranatowym tle sła-
bo czytelny jest wzór w kolorze
ciemnej czerwieni, złożony z palmet
tarczowych, kwiatów i liści. Lepiej
widoczne są ornamenty dekorujące
bordiurę, na które składają się dwa
typy palmet altemujące ze stylizowa-
nymi rozetami. Bordiura ta przypo-
mina układem motywów tzw. bor-
diurę typu herat, występującą w ko-
biercach perskich; różni się od typo-
wego układu brakiem liści lanceto-
watych ujmujących palmety. Sposób
25 T. Dobrowolski, Polskie malarstwo portretowe. Ze studiów nad sztuką
epoki sarmatyzmu, Kraków 1948, tabl. 61.
121
w 2. połowie wieku XVIII Stanisław
Stroiński udekorował podniebie kopuły
klasztornego kościoła 00. Bernardy-
nów w Leżajsku iluzjonistycznąbalu-
stradą z przerzuconymi przez nią wzo-
rzystymi kobiercami. Mimo że tkaniny
te artysta przedstawił ogólnikowo,
można wśród nich rozpoznać kompo-
zycję, motywy i stylizacje charaktery-
styczne dla kobierców tzw. siedmio-
grodzkich (il. 8).
Na Portrecie królewicza Wła-
dysława Zygmunta Wazy ze zbiorów
Muzeum Czartoryskich, namalowa-
nym prawdopodobnie w okresie
1625-3025, stół, na którym wspiera
8. Stanisław Stroiński, fragment poli-
chromii w podniebiu kopuły w kościele
przy klasztorze 00. Bernardynów
w Leżajsku, 2. połowa XVIII w.
(fot. W. Wolny)
7. Kobierzec tzw. siedmiogrodzki,
Turcja, ok. połowy XVII w.
Muzeum Narodowe w Krakowie
(fot. P. Solarz)
się portretowany, nakryto kobiercem
(il. 9). Na ciemnogranatowym tle sła-
bo czytelny jest wzór w kolorze
ciemnej czerwieni, złożony z palmet
tarczowych, kwiatów i liści. Lepiej
widoczne są ornamenty dekorujące
bordiurę, na które składają się dwa
typy palmet altemujące ze stylizowa-
nymi rozetami. Bordiura ta przypo-
mina układem motywów tzw. bor-
diurę typu herat, występującą w ko-
biercach perskich; różni się od typo-
wego układu brakiem liści lanceto-
watych ujmujących palmety. Sposób
25 T. Dobrowolski, Polskie malarstwo portretowe. Ze studiów nad sztuką
epoki sarmatyzmu, Kraków 1948, tabl. 61.