DOI article:
Biedrońska-Słota, Beata: Kobierce islamu w polskim malarstwie: Przyczynek do ikonografii tkanin orientalnych
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.21223#0127
Kobierce islamu w polskim malarstwie
125
powanej tkaniny dawało bowiem moż-
liwość pokazania kunsztu warsztato-
wego w oddaniu jej kolorytu, struktury
włókien i splotów.
Jeszcze inny typ kobierca per-
skiego występuje na kilku obrazach
namalowanych przez Piotra Danc-
kersa de Rij około roku 163O32; nale-
żą do nich dwa portrety męskie i je-
den kobiecy. Ornamenty tkaniny od-
tworzył malarz z drobiazgową do-
13. Piotr Danckers de Rij, Portret
mężczyzny z kobiercem perskim,
ok. 1630. Muzeum Narodowe
w Poznaniu (fot. Archiwum MNK)
12. Kobierzec perski typu kirman.
Museum fur Kunst und Gewerbe
w Hamburgu (fot. Archiwum MNK)
kładnością. Dekorację stanowią pal-
mety kwiatowe i wachlarzowe oraz
rozety w kolorach granatowym, nie-
bieskim i turkusowym, ujęte ciem-
nym konturem, rozłożone rytmicznie
na czerwonym tle (il. 13). Bordiurę
wypełniają wieloboczne medaliony
na tle w kolorze bordo. Oddzielają je
motywy o kształcie tralek, użyte dla
zaznaczenia podziałów pionowych.
Horyzontalnie dzieli bordiurę wąski
32 Dobrowolski, o.c., il. 102, 103; A. Sławska, Malarstwo wielkopolskie
1520-1650, Poznań 1952, kat. nr 29, 43, 44; Gdzie Wschód spotyka Zachód..., kat. nr
66—68.
125
powanej tkaniny dawało bowiem moż-
liwość pokazania kunsztu warsztato-
wego w oddaniu jej kolorytu, struktury
włókien i splotów.
Jeszcze inny typ kobierca per-
skiego występuje na kilku obrazach
namalowanych przez Piotra Danc-
kersa de Rij około roku 163O32; nale-
żą do nich dwa portrety męskie i je-
den kobiecy. Ornamenty tkaniny od-
tworzył malarz z drobiazgową do-
13. Piotr Danckers de Rij, Portret
mężczyzny z kobiercem perskim,
ok. 1630. Muzeum Narodowe
w Poznaniu (fot. Archiwum MNK)
12. Kobierzec perski typu kirman.
Museum fur Kunst und Gewerbe
w Hamburgu (fot. Archiwum MNK)
kładnością. Dekorację stanowią pal-
mety kwiatowe i wachlarzowe oraz
rozety w kolorach granatowym, nie-
bieskim i turkusowym, ujęte ciem-
nym konturem, rozłożone rytmicznie
na czerwonym tle (il. 13). Bordiurę
wypełniają wieloboczne medaliony
na tle w kolorze bordo. Oddzielają je
motywy o kształcie tralek, użyte dla
zaznaczenia podziałów pionowych.
Horyzontalnie dzieli bordiurę wąski
32 Dobrowolski, o.c., il. 102, 103; A. Sławska, Malarstwo wielkopolskie
1520-1650, Poznań 1952, kat. nr 29, 43, 44; Gdzie Wschód spotyka Zachód..., kat. nr
66—68.