Cyprian Lachnicki
rżenia obrazów po zmarłym królu niderlandzkim Wilhelmie II i sporządzenia ich katalogu
wraz z oceną pieniężną. W r. 1864 mianowany został członkiem Rady Wychowania Publicznego
przy Komisji Rządowej W. R. i О. P., w r. 1865 członkiem, a następnie prezesem Rady War-
szawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, wreszcie w r. 1867 — kierownikiem Warszawskiej Klasy
Rysunkowej. Lachnicki sam malował, przeważnie krajobrazy, i od młodych lat kolekcjonował
obrazy. W okresie od r. 1876—1901 corocznie na 2 miesiące wyjeżdżał zagranicę, nawiązując
kontakty z muzeami, historykami sztuki i kolekcjonerami. Mimo dobrych stosunków ze sfe-
rami rządowymi Lachnickiemu w ciągu przeszło 20 lat nie udało się nie tylko wybudować gmachu
dla Muzeum, o co czynił starania, ale nawet wynająć lokalu dla wystawienia obrazów. W ciągu
24 lat czterokrotnie tylko wybrane obrazy ze zbiorów Muzeum znalazły się na wystawach pu-
20
rżenia obrazów po zmarłym królu niderlandzkim Wilhelmie II i sporządzenia ich katalogu
wraz z oceną pieniężną. W r. 1864 mianowany został członkiem Rady Wychowania Publicznego
przy Komisji Rządowej W. R. i О. P., w r. 1865 członkiem, a następnie prezesem Rady War-
szawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, wreszcie w r. 1867 — kierownikiem Warszawskiej Klasy
Rysunkowej. Lachnicki sam malował, przeważnie krajobrazy, i od młodych lat kolekcjonował
obrazy. W okresie od r. 1876—1901 corocznie na 2 miesiące wyjeżdżał zagranicę, nawiązując
kontakty z muzeami, historykami sztuki i kolekcjonerami. Mimo dobrych stosunków ze sfe-
rami rządowymi Lachnickiemu w ciągu przeszło 20 lat nie udało się nie tylko wybudować gmachu
dla Muzeum, o co czynił starania, ale nawet wynająć lokalu dla wystawienia obrazów. W ciągu
24 lat czterokrotnie tylko wybrane obrazy ze zbiorów Muzeum znalazły się na wystawach pu-
20