DOI Artikel:
Bernhard, Maria Ludwika; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Wykopaliska archeologiczne Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0169
Maria Ludwika Bernhard
WYKOPALISKA ARCHEOLOGICZNE
MUZEUM NARODOWEGO W WARSZAWIE
Działalność naukowa Galerii Sztuki Starożytnej jest ściśle związana od lat kilku z rozwojem
polskich badań archeologicznych w basenie morza Śródziemnego.
Muzeum Narodowemu przypadł w udziale zaszczyt wszczęcia ponownie po wojnie pierwszych
wykopalisk na terenach świata antycznego rozpoczętych w 1956 r. na Krymie. Od tego czasu
podjęto w 1957 r. wykopaliska w Egipcie, w 1959 r. w Syrii i w 1961 r. w Sudanie; na czele
wszystkich tych prac stoi prof. dr Kazimierz Michałowski, vice-dyrektor Muzeum, kierownik Ka-
tedry Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, Kierownik Polskiej Stacji
Archeologicznej w Kairze, której organizacyjnie podlegają wszystkie prace wykopaliskowe.
BADANIA NA KRYMIE zostały podjęte ze wspólnej inicjatywy prof. prof. S. Lorentza
i K. Michałowskiego oraz piof. Artamonowa, dyrektora Ermitażu w Leningradzie. Prof. Arta-
monow odwiedzając w 1955 r. Warszawę wysunął propozycję podjęcia wspólnych prac archeo-
logicznych polsko-radzieckich na Krymie, wzorem przedwojennych wykopalisk polsko-francu-
skich prowadzonych w Egipcie.
Latem 1956 i. udała się do Związku Radzieckiego pierwsza polska ekipa archeologiczna pod
kierownictwem prof. dr K. Michałowskiego1, ze strony radzieckiej kierownictwo objął prof.
Gajdukiewicz2. Wspólnie wybrano teren starożytnego miasta Mirmeki jako przedmiot badań.
Obie ekipy pracowały samodzielnie dzieląc teren na dwie części: południową i zachodnią, na
której kopali koledzy radzieccy, natomiast odcinek północny i wschodni przeznaczony został do
badań polskich (il. I).
Mirmeki, greckie Mtp[Aypceiov znane ze źródeł starożytnych jako samodzielna polis było
założone przez Greków w VI w. p.n.e., lecz rozkwit tego miasta, jak to udało się ustalić na podsta-
wie wykopalisk, przypada głównie na okres III i II w.p.n.e.3. Mirmeki było miastem usługowym
dla stolicy Bosforskiego Państwa Pantikapei, specjalizując się szczególniej w produkcji wina.
1 Pozostali członkowie ekipy: prof. dr M. Bernhard (zast. kierownika), dr. T. Andrzejewski, dr A. Sadurska,
mgr H. Stefańska, dr T. Wroncka, K. Michałowska (rysowniczka), inż. Z. Tomaszewski (architekt), H. Romano-
wski (fotograf).
2 Pozostali członkowie ekipy: E. Kastanajan, J. Braszyński, Nona Gracz oraz grupa studentów z Uniwersytetu
w Leningradzie — fotograf i architekt z polskiej ekipy.
3Ps. Scylax, Peripl, maris interni, §68;Strab., VII, 4,5; XI, 2,6; XI, 2,8; A nonym, Peripl. Ponti Eux. 76;
Ptolem. Geogr. VI, 1; P. Mela, De chorogr., I, 115; Plin., HN IV, 86-87; Steph. В y z., s. v.
165
WYKOPALISKA ARCHEOLOGICZNE
MUZEUM NARODOWEGO W WARSZAWIE
Działalność naukowa Galerii Sztuki Starożytnej jest ściśle związana od lat kilku z rozwojem
polskich badań archeologicznych w basenie morza Śródziemnego.
Muzeum Narodowemu przypadł w udziale zaszczyt wszczęcia ponownie po wojnie pierwszych
wykopalisk na terenach świata antycznego rozpoczętych w 1956 r. na Krymie. Od tego czasu
podjęto w 1957 r. wykopaliska w Egipcie, w 1959 r. w Syrii i w 1961 r. w Sudanie; na czele
wszystkich tych prac stoi prof. dr Kazimierz Michałowski, vice-dyrektor Muzeum, kierownik Ka-
tedry Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, Kierownik Polskiej Stacji
Archeologicznej w Kairze, której organizacyjnie podlegają wszystkie prace wykopaliskowe.
BADANIA NA KRYMIE zostały podjęte ze wspólnej inicjatywy prof. prof. S. Lorentza
i K. Michałowskiego oraz piof. Artamonowa, dyrektora Ermitażu w Leningradzie. Prof. Arta-
monow odwiedzając w 1955 r. Warszawę wysunął propozycję podjęcia wspólnych prac archeo-
logicznych polsko-radzieckich na Krymie, wzorem przedwojennych wykopalisk polsko-francu-
skich prowadzonych w Egipcie.
Latem 1956 i. udała się do Związku Radzieckiego pierwsza polska ekipa archeologiczna pod
kierownictwem prof. dr K. Michałowskiego1, ze strony radzieckiej kierownictwo objął prof.
Gajdukiewicz2. Wspólnie wybrano teren starożytnego miasta Mirmeki jako przedmiot badań.
Obie ekipy pracowały samodzielnie dzieląc teren na dwie części: południową i zachodnią, na
której kopali koledzy radzieccy, natomiast odcinek północny i wschodni przeznaczony został do
badań polskich (il. I).
Mirmeki, greckie Mtp[Aypceiov znane ze źródeł starożytnych jako samodzielna polis było
założone przez Greków w VI w. p.n.e., lecz rozkwit tego miasta, jak to udało się ustalić na podsta-
wie wykopalisk, przypada głównie na okres III i II w.p.n.e.3. Mirmeki było miastem usługowym
dla stolicy Bosforskiego Państwa Pantikapei, specjalizując się szczególniej w produkcji wina.
1 Pozostali członkowie ekipy: prof. dr M. Bernhard (zast. kierownika), dr. T. Andrzejewski, dr A. Sadurska,
mgr H. Stefańska, dr T. Wroncka, K. Michałowska (rysowniczka), inż. Z. Tomaszewski (architekt), H. Romano-
wski (fotograf).
2 Pozostali członkowie ekipy: E. Kastanajan, J. Braszyński, Nona Gracz oraz grupa studentów z Uniwersytetu
w Leningradzie — fotograf i architekt z polskiej ekipy.
3Ps. Scylax, Peripl, maris interni, §68;Strab., VII, 4,5; XI, 2,6; XI, 2,8; A nonym, Peripl. Ponti Eux. 76;
Ptolem. Geogr. VI, 1; P. Mela, De chorogr., I, 115; Plin., HN IV, 86-87; Steph. В y z., s. v.
165