Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (6.1962)

Wystawa jubileuszowa prac Xawerego Dunikowskiego, 1948/49

i

wy z zakresu swej działalności, ale służyło też swymi salami dla celów wystawowych o cha-
rakterze znacznie szerszym. Warszawa nie miała wówczas najpierw żadnych sal wystawowych,
a później nieduże i nieliczne. Z konieczności Muzeum czasem zmuszone było opóźniać orga-
nizację stałych galerii różnych działów muzealnych i ograniczać własną akcję wystawową.
W tym pierwszym okresie po wyzwoleniu Muzeum znacznie więc wykraczało poza właściwy
zakres swej działalności, służąc w szerokim zakresie celom ogólniejszym i odbudowie życia
kulturalnego Warszawy w ogólności.

W ciągu pierwszych piętnastu miesięcy, to jest do połowy 1946 г., odbyło się w Muzeum
18 wystaw, po czym dn. 22 lipca tegoż roku po raz pierwszy po wojnie otwarto sale zbiorów
stałych — Galerię Malarstwa Polskiego i Galerię Malarstwa Obcego, obie jeszcze w bardzo
skromnym zakresie. Ale był to już znak początku normalizacji w życiu Muzeum. Dn. 8 gru-
dnia 1947 r. otwarty został nowy dział stałych zbiorów Muzeum — Galeria Sztuki Średnio-

51