DOI Artikel:
Bernhard, Maria Ludwika; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Wykopaliska archeologiczne Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0186
W 1861 r. podejmuje pierwszą podróż do Egiptu, którą następnie opisuje w „Dzienniku
podróży do Egiptu i Nubii"24. Otrzymał on firman od vice króla pozwalający mu na prowadze-
nie wykopalisk. Towarzyszy też przy pracach Mariette i innych. W swym dzienniku opisuje
dokładnie otwieranie sarkofagów, wyjmowanie i rozwijanie mumii oraz odnalezienie na nich
skarabeuszy25. Można przypuścić, że wśród skarabeuszy przekazanych Muzeum Narodowemu
z Łohojska, gdzie znajdowały się częściowo zbiory po Michale Tyszkiewiczu, są te o których
znalezieniu tak dokładnie pisze. Michał Tyszkiewicz jeszcze niejednokrotnie wyjeżdżał do
Egiptu po raz ostatni był 1867 r. Od 1864 r. główne zainteresowanie jednak przenosi na wy-
kopaliska we Włoszech, osiada w Neapolu i gromadzi jedną z najlepszych ówczesnych kolekcji
prywatnych w dużej mierze opartej na własnych poszukiwaniach archeologicznych. W 1867 r.
przenosi się na stałe do Paryża i taką podaje ocenę swego zbioru „Wiosną 1867 r. po powrocie
14. Taboret. Drewno. Egipt. Nowe Państwo. Nr inw. 143344 MN,
Luwr AF. 536.
do Paryża przywiozłem dużo skrzyń pełnych starożytności różnego rodzaju. Po wypakowaniu
i ustawieniu zaprosiłem pp Rouge i de Longperier do obejrzenia kolekcji. Po starannej inspekcji
wytypowali kilka sztuk, nie znajdujących się w Galerii Luwru. Zachwyceni zbiorami zapropo-
nowali kupno tych rzeczy dla Narodowego Muzeum, na co się nie zgodziłem i cały zbiór podaro-
wałem".
24 M. Tyszkiewicz, Dziennik podróży po Egipcie i Nubii, część I, Paryż 1863.
25 M. Tyszkiewicz, Dziennik podróży, j. w.
181
podróży do Egiptu i Nubii"24. Otrzymał on firman od vice króla pozwalający mu na prowadze-
nie wykopalisk. Towarzyszy też przy pracach Mariette i innych. W swym dzienniku opisuje
dokładnie otwieranie sarkofagów, wyjmowanie i rozwijanie mumii oraz odnalezienie na nich
skarabeuszy25. Można przypuścić, że wśród skarabeuszy przekazanych Muzeum Narodowemu
z Łohojska, gdzie znajdowały się częściowo zbiory po Michale Tyszkiewiczu, są te o których
znalezieniu tak dokładnie pisze. Michał Tyszkiewicz jeszcze niejednokrotnie wyjeżdżał do
Egiptu po raz ostatni był 1867 r. Od 1864 r. główne zainteresowanie jednak przenosi na wy-
kopaliska we Włoszech, osiada w Neapolu i gromadzi jedną z najlepszych ówczesnych kolekcji
prywatnych w dużej mierze opartej na własnych poszukiwaniach archeologicznych. W 1867 r.
przenosi się na stałe do Paryża i taką podaje ocenę swego zbioru „Wiosną 1867 r. po powrocie
14. Taboret. Drewno. Egipt. Nowe Państwo. Nr inw. 143344 MN,
Luwr AF. 536.
do Paryża przywiozłem dużo skrzyń pełnych starożytności różnego rodzaju. Po wypakowaniu
i ustawieniu zaprosiłem pp Rouge i de Longperier do obejrzenia kolekcji. Po starannej inspekcji
wytypowali kilka sztuk, nie znajdujących się w Galerii Luwru. Zachwyceni zbiorami zapropo-
nowali kupno tych rzeczy dla Narodowego Muzeum, na co się nie zgodziłem i cały zbiór podaro-
wałem".
24 M. Tyszkiewicz, Dziennik podróży po Egipcie i Nubii, część I, Paryż 1863.
25 M. Tyszkiewicz, Dziennik podróży, j. w.
181