DOI Artikel:
Kozakiewicz, Stefan: Malarstwo warszawskie w latach 1815 - 1850: podłoże rozwoju
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0220
13. A. Kokular, Edyp i Antygona. 1825. Muzeum Narodowe w Warszawie
znaczając je do specjalnego wyróżnienia. Interesujące jest zestawienie tych tematów. W dziale
malarstwa w klasie I „kompozycji wyższych i akademickich" temat „Zaślubin Jadwigi z Jagiełłą"
wysunięty został na pierwsze miejsce przed „Edypa i Antygonę" oraz „Peryklesa broniącego
Aspazji przed areopagiem", a w klasie II obrazów rodzajowych, portretów i pejzaży — jako
temat zasadniczy podany został „Targ na konie", a jako tematy dalsze „Zachód słońca wzięty
z drogi do Wilanowa, opodal Warszawa" i „Wewnętrzny widok którego z polskich kościołów".
Widoczne jest, jak w podziale dzieł wystawianych na klasy i w konkursie tematowym ście-
rają się ze sobą tendencje tradycyjnej estetyki akademickiej z jej hierarchią „gatunków" z bardziej
postępowymi dążeniami wynikającymi jednak chyba jeszcze raczej z tradycji Oświecenia jak
214
znaczając je do specjalnego wyróżnienia. Interesujące jest zestawienie tych tematów. W dziale
malarstwa w klasie I „kompozycji wyższych i akademickich" temat „Zaślubin Jadwigi z Jagiełłą"
wysunięty został na pierwsze miejsce przed „Edypa i Antygonę" oraz „Peryklesa broniącego
Aspazji przed areopagiem", a w klasie II obrazów rodzajowych, portretów i pejzaży — jako
temat zasadniczy podany został „Targ na konie", a jako tematy dalsze „Zachód słońca wzięty
z drogi do Wilanowa, opodal Warszawa" i „Wewnętrzny widok którego z polskich kościołów".
Widoczne jest, jak w podziale dzieł wystawianych na klasy i w konkursie tematowym ście-
rają się ze sobą tendencje tradycyjnej estetyki akademickiej z jej hierarchią „gatunków" z bardziej
postępowymi dążeniami wynikającymi jednak chyba jeszcze raczej z tradycji Oświecenia jak
214