Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (6.1962)

18. W. Kasprzycki, Wnętrze wystawy sztuk pięknych r. 1828. Fragment z grupą malarzy warszawskich

towarzyskie. Także i uczniowie wystawiali rysunki i studia akademickie tylko dla pokazania
swych postępów. Lecz pozostałe grupy artystów apelowały już wyraźnie do ewentualnego na-
bywcy. Mógł nim być rząd lub nabywca prywatny rekrutujący się ze sfer arystokracji i w coraz
większym stopniu — bogatej burżuazji. Przed powstaniem listopadowym zakupy rządowe były
rzadkie. Jeśli chodzi o kontakt z nabywcą prywatnym, pośrednikiem w zakupie wystawionego
dzieła był opiekun mający stały dozór miejscowy nad wystawą z ramienia komitetu organiza-
cyjnego; jakie rozmiary miały te zakupy niestety nie wiemy.

Czego dowiadujemy się o malarstwie warszawskim lat 1815—1830 poprzez wystawy pu-
bliczne? Zarówno katalogi wystaw jak sprawozdania i recenzje z nich zawierają bardzo po-
ważny materiał do dziejów malarstwa warszawskiego tego okresu. Podkreślając to, nie można
pominąć faktu, że malarstwo na wystawach publicznych nie reprezentuje jednak całości ma-

219