49. J. Strzałecki, Wnętrze jednej z sal Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Ok- 1855. Wg reprodukcji
w tygodniku „Świat"
celów dawny zbiór odlewów gipsowych Uniwersytetu Warszawskiego, składający się w dużej
mierze z kolekcji gipsów Stanisława Augusta; zbiór ten nie został wywieziony do Petersburga.
„Salę gipsów" (il. 52) pokazuje nam jeden z obrazów z lat pięćdziesiątych150. Wreszcie znaj-
dował się pod jej zarządem zbiór obrazów, odziedziczonych częściowo po Szkole uniwersy-
teckiej, głównie malarzy warszawskich, uzupełniany przez zakupy; o nim powiemy jeszcze
osobno dalej w ustępie o warszawskich zbiorach malarstwa i kolekcjonerstwie.
Gdy przystępujemy do oceny Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie jako uczelni i jej syste-
mu pedagogicznego — ograniczając się do Oddziału malarstwa i do pierwszego okresu jej dzia-
łalności w latach 1844—52 — nasuwa się nam od razu porównanie z uniwersytecką Szkołą Sztuk
Pięknych sprzed Powstania Listopadowego. Nic w tym dziwnego. Druga warszawska Szkoła
i5o \yedie repr# w artykule A. Kręckiego w Świecie, j.w., s. 6.
281
w tygodniku „Świat"
celów dawny zbiór odlewów gipsowych Uniwersytetu Warszawskiego, składający się w dużej
mierze z kolekcji gipsów Stanisława Augusta; zbiór ten nie został wywieziony do Petersburga.
„Salę gipsów" (il. 52) pokazuje nam jeden z obrazów z lat pięćdziesiątych150. Wreszcie znaj-
dował się pod jej zarządem zbiór obrazów, odziedziczonych częściowo po Szkole uniwersy-
teckiej, głównie malarzy warszawskich, uzupełniany przez zakupy; o nim powiemy jeszcze
osobno dalej w ustępie o warszawskich zbiorach malarstwa i kolekcjonerstwie.
Gdy przystępujemy do oceny Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie jako uczelni i jej syste-
mu pedagogicznego — ograniczając się do Oddziału malarstwa i do pierwszego okresu jej dzia-
łalności w latach 1844—52 — nasuwa się nam od razu porównanie z uniwersytecką Szkołą Sztuk
Pięknych sprzed Powstania Listopadowego. Nic w tym dziwnego. Druga warszawska Szkoła
i5o \yedie repr# w artykule A. Kręckiego w Świecie, j.w., s. 6.
281