DOI Artikel:
Kozakiewicz, Stefan: Malarstwo warszawskie w latach 1815 - 1850: podłoże rozwoju
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0293
54. К. Kaniewski, Autoportret. 1855. Muzeum Narodowe
w Warszawie
Bardzo pozytywnie ocenia Gerson wykład anatomii, prowadzony przez Aleksandrowicza156,
jak również rysunek architektoniczny który wykładał Zaleski (il. 55)157.
Na najbardziej wysoką ocenę zasługują jednak metody nauczania, stosowane przez Pi-
warskiego, a później Breslauera (il. 56) w zakresie malarstwa krajobrazowego. W szerokiej
mierze wprowadzili oni studium plenerowe. „Nie było jeszcze modnego terminu francuskiego
plaine aire [!], ale była już w praktyce praca pod gołem niebem, studia słoneczne i bezsłone-
czne, za pomocą których zacny Professor umiał wdrażać młodzież w odczuwanie piękna i po-
wabów natury. Te studia w pobliżu miasta otworzyły następnie, młodym adeptom sztuki ma-
186 J.w., s. 15.
1S7 J.w., s. 14.
287
w Warszawie
Bardzo pozytywnie ocenia Gerson wykład anatomii, prowadzony przez Aleksandrowicza156,
jak również rysunek architektoniczny który wykładał Zaleski (il. 55)157.
Na najbardziej wysoką ocenę zasługują jednak metody nauczania, stosowane przez Pi-
warskiego, a później Breslauera (il. 56) w zakresie malarstwa krajobrazowego. W szerokiej
mierze wprowadzili oni studium plenerowe. „Nie było jeszcze modnego terminu francuskiego
plaine aire [!], ale była już w praktyce praca pod gołem niebem, studia słoneczne i bezsłone-
czne, za pomocą których zacny Professor umiał wdrażać młodzież w odczuwanie piękna i po-
wabów natury. Te studia w pobliżu miasta otworzyły następnie, młodym adeptom sztuki ma-
186 J.w., s. 15.
1S7 J.w., s. 14.
287