DOI Artikel:
Kozakiewicz, Stefan: Malarstwo warszawskie w latach 1815 - 1850: podłoże rozwoju
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19394#0297
58. Nieokreślony uczeń warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, Studium krajobrazowe (Fragment parku
w Mokotowie). Rysunek ołówkiem. 1847. Muzeum Narodowe w Warszawie
ściach i usilnej pracy, na wykazanie pewnych oryginalnych kierunków, na podkształcenic,
otwierające drogę do samoistnych studiów160.
Trudno jest wyodrębnić samą tylko sprawę metody nauczania od ogólnego kierunku peda-
gogicznego, więcej jeszcze, od ideologicznej postawy, jaką reprezentowali w swej działalności
dydaktycznej i w całej swej twórczości nauczyciele drugiej warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych.
Pierwsza była w dużym stopniu wyrazem drugiej; a uczniowie Szkoły warrszawskiej, jak każdej
uczelni artystycznej, wynosili z niej nie tylko podstawy rzemiosła, ale i ulegali wpływom jej
ogólnej atmosfery.
160 J.w., s. 3-5.
291
w Mokotowie). Rysunek ołówkiem. 1847. Muzeum Narodowe w Warszawie
ściach i usilnej pracy, na wykazanie pewnych oryginalnych kierunków, na podkształcenic,
otwierające drogę do samoistnych studiów160.
Trudno jest wyodrębnić samą tylko sprawę metody nauczania od ogólnego kierunku peda-
gogicznego, więcej jeszcze, od ideologicznej postawy, jaką reprezentowali w swej działalności
dydaktycznej i w całej swej twórczości nauczyciele drugiej warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych.
Pierwsza była w dużym stopniu wyrazem drugiej; a uczniowie Szkoły warrszawskiej, jak każdej
uczelni artystycznej, wynosili z niej nie tylko podstawy rzemiosła, ale i ulegali wpływom jej
ogólnej atmosfery.
160 J.w., s. 3-5.
291